معرفی و دانلود کتاب دولت عشق

معرفی کتاب دولت عشق

کتاب دولت عشق نوشته‌ی فرید فدایی فرد مجموعه شعری در قالب شعر کهن یا کلاسیک فارسی است که مضمونی عارفانه دارد. این مجموعه شعر ایمان و اعتقاد شاعر و عشق خالصانه‌ی او را نسبت به آفریدگار هستی به‌تصویر می‌کشد و در مدح و ثنای خداوند سروده شده است. بیانی صمیمی و عاشقانه که یادآور اشعار شاعران و عارفان بزرگ پارسی است.

درباره‌ی کتاب دولت عشق

فرید فدایی فرد با سرودن اشعار کتاب دولت عشق اثری را آفریده که در زمره‌ی آثار شعر کلاسیک فارسی قرار می‌گیرد و نمونه‌ای امروزی از این اشعار کهن است. تاریخ شعر کهن فارسی به قرن سوم هجری بازمی‌گردد که البته اطلاعات دقیقی از این حیث در دسترس نیست؛ اما منابع مکتوب اولین شاعر فارسی را رودکی می‌دانند که لقب پدر شعر کهن فارسی را بر او نهاده‌اند. در قرن سوم و چهارم هجری جدایی بین شرق ایران که ایران فرهنگی را تشکیل می‌داد و غرب ایران که نزدیک به خلافت عباسی بود، سبب شد تا شاعران در شرق ایران سعی در حفظ تاریخ شفاهی و سنتی کشور داشته باشند و شعر پارسی را قوام بخشند. در همین راستا در اواسط قرن چهارم و اوایل قرن پنجم ابوالقاسم فردوسی با سرودن شاهنامه تلاش پیشینیان خود را تکمیل کرد و یکی از بزرگ‌ترین منظومه‌های حماسی جهان را نوشت. اشعار کتاب دولت عشق نیز با استفاده از قالب‌های پارسی وامدار میراث شعر فارسی کهن است. شاعر با مضامینی در مدح خداوند شما را به یاد اشعار قدما همچون مضامین الهی‌نامه‌ی عطار است. اشعار فرید فدایی فرد دارای قالب مثنوی هستند و همان‌طور که ذکر شد در آن‌ها به شکر و مدح خداوند می‌پردازد.

امروزه سرودن شعر با زبان و سبک و قالب گذشتگان تقریبا از تب‌وتاب افتاده، اما فرید فدایی فرد در کتاب دولت عشق نمونه‌ی زیبایی را از سبک کهن به مخاطب عرضه کرده است. این کتاب توسط انتشارات مانیان منتشر شده و اکنون پیش روی شماست.

کتاب دولت عشق مناسب چه کسانی است؟

مطالعه‌ی اثر حاضر را به علاقه‌مندان شعر خصوصاً شعر کلاسیک فارسی توصیه می‌کنیم.

در بخشی از کتاب دولت عشق می‌خوانیم

آفرین بر نفست، شاهد فرخنده لقاء
که زشعرت همه عالم شده پر و جد و سماء
قدسیان زین می مستی همه ساغر گیرند
کافران باده شکسته، ره پستی گیرند
دو ندا آمد از آفاق برای همه خلق
ز یکی راه عیان گشت و ز دیگر ره غرق
فرشیان زین ماجرا با حب دنیا در رهند
عرشیان در ماوراء دنیا به ره، پله رهند
حالیا چون اختیار آدمی
می برد او را ورای هر پری
پس چه خوش باشد و زین دار فنا
توشه پاکی برم نزد خدا