معرفی و دانلود کتاب ریپ وان وینکل: نوشته‌ای منتشرشده پس از مرگ از دیدریک نیکر باکر

معرفی کتاب ریپ وان وینکل: نوشته‌ای منتشرشده پس از مرگ از دیدریک نیکر باکر

کتاب ریپ وان وینکل یکی از معروف‌ترین افسانه‌های کشور آمریکاست که واشنگتن ایروینگ آن را به نگارش درآورده. این داستان کوتاه روایت مردی دوست‌داشتنی و تنبل است که هیچ اهمیتی به مزرعه‌اش نمی‌دهد و همه به‌جز همسرش او را دوست دارند. ریپ روزی از دست زنش فرار می‌کند، به کوه می‌رود و در آن‌جا با شخصی برخورد می‌کند که با تعارف یک نوشیدنی، او را بیست سال به خواب می‌برد!

درباره‌ی کتاب ریپ وان وینکل

اگر طرفدار ادبیات آمریکا باشید، احتمالاً نام ریپ وان وینکل به گوشتان آشنا باشد. مردی که بیست سال به خواب می‌رود و بعد از بیدار شدن، متوجه می‌شود همه چیز تغییر پیدا کرده است. این داستان یکی از نمادی‌ترین داستان‌های کشور آمریکاست که واشنگتن ایروینگ (Washington Irving) آن را در سال 1819 نوشت.

ماجرای چگونگی نوشتن کتاب ریپ وان وینکل (Rip Van Winkle) ممکن است برای دیگر نویسندگان الهام‌بخش باشد. واشنگتن ایروینگ در سال 1818 ورشکسته شد و برای امرار معاش، به نوشتن روی آورد. او در ابتدا فکر می‌کرد هیچ داستانی برای آوردن بر کاغذ ندارد. پس تصمیم گرفت به شهر بیرمنگام انگلستان و محل زندگی خواهرش برود. ایده‌ی داستان ریپ وان وینکل دقیقاً بعد از گفت‌وگویی با شوهرخواهرش، به ذهن ایروینگ رسید. وی یک شب خودش را در اتاق حبس کرد و بی‌وقفه نوشت. صبح یک نسخه از داستان خود را برای خانواده‌ی خواهرش خواند و چندی بعد آن را در کتاب «مجموعه‌ی مسوده‌ی حضرت آقای کریان» همراه با دو داستان دیگر چاپ کرد.

کتاب ریپ وان وینکل روایت مرد هلندی ساکن آمریکاست که در کتسکیل در نزدیکی نیویورک زندگی می‌کند. او همسایه‌ای مهربان و وظیفه‌شناس است که به دوستان و همسایگان خود یاری می‌رساند و همه او را دوست دارند. ریپ با همسر بداخلاق و پسر و دخترش زندگی می‌کند؛ پسری که شباهت فراوانی به پدرش دارد. روزی ریپ وان وینکل به‌همراه سگش به گردش می‌رود و ناگهان صدای کسی را می‌شنود که او را به‌سوی خود فرامی‌خواند. مردی عجیب و کوتاه‌قد با ریش خاکستری که لباس‌های کهنه پوشیده است. او به ریپ می‌گوید همراه او به جنگل برود. مرد به او نوشیدنی الکلی می‌دهد و ریپ آن‌قدر می‌نوشد که به خواب عمیقی فرومی‌رود. زمانی که وان وینکل می‌خوابد، آمریکا مستعمره‌ی انگلیس و جرج سوم بوده و هنگامی که از خواب برمی‌خیزد انقلاب آمریکا تمام شده و مردم برای انتخاب رئیس‌جمهور رأی می‌دهند! آن کسی که ریپ وان وینکل را نزد خود خواند، که بود؟ ریپ وان وینکل بعد از بازگشت به روستایش، با چه چیزهایی روبه‌رو می‌شود؟ کتاب ریپ وان وینکل را بخوانید تا متوجه ادامه‌ی داستان شوید.

داستان ریپ وان وینکل شاید از یک نظر ساده باشد. می‌توان این داستان را در دسته‌ی مشهورترین افسانه‌های بومی مخصوص کشور آمریکا به شمار آورد. عناصر فراطبیعی، جنگل سحرآمیز و زندگی روستای دقیقاً همان چیزهایی هستند که ما در افسانه‌های اروپایی با آن‌ها مواجه می‌شویم. حتی ایده‌ی اصلی داستان نیز کاملاً جدید نیست. موتیف فردی که سال‌ها به خواب می‌رود و در زمان بیداری‌اش متوجه می‌شود همه چیز تغییر کرده، در ادبیات اکثر ملت‌ها دیده می‌شود. مانند داستان اصحاب کهف یا عزیر. تأثیر داستان «پیتر کلاوس» بر کتاب ریپ وان وینکل نیز کاملاً مشهود است. یوهان کارل کریستوف ناتشتیگال هم در این داستان زندگی مردی را به تصویر می‌کشد که پس از نوشیدن شراب به خواب می‌رود و بیست سال بعد از خواب بیدار می‌شود. واشنگتن ایروینگ در این داستان فقط یک تغییر داده است: ریپ وان وینکل پیش از انقلاب آمریکا به خواب می‌رود و پس از آن برمی‌خیزد.

اما چه چیزی این داستان را این‌چنین مشهور کرده است؟ بعضی از منتقدان عقیده دارند که نویسنده با نوشتن این داستان به‌ظاهر ساده، قصد دارد انقلاب آمریکا را کم‌اهمیت نشان دهد. زندگی ریپ وان وینکل قبل و بعد از خوابش هیچ تغییری نمی‌کند. درواقع زندگی روستاییان مانند قبل است و حتی پسر ریپ دقیقاً مانند خودش شده. واشنگتن ایروینگ خواننده را با این پرسش مهم و اساسی تنها می‌گذارد: «پس انقلاب چه چیزی را تغییر داده است؟»

افسانه‌ی ریپ وان وینکل در میان دیگر ملت‌ها نیز معروف است و به یکی از نمادهای ادبیات آمریکا تبدیل شده. نشر لگا داستان ریپ وان وینکل را در مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه خود، با ترجمه‌ی یاسر پور اسماعیل به چاپ رسانده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه

یکی از نقل‌قول‌های معروف مارک تواین این جمله است: «وقت نداشتم نامه‌ای کوتاه برایت بنویسم؛ برای همین نامه‌ای بلند نوشتم.»

نگارش داستان کوتاه شاید از نظر دیگران کار بسیار ساده‌ای باشد؛ اما ویلیام فاکنر اعتقاد داشت خلق یک داستان کوتاه از نوشتن یک رمان بلند نیز سخت‌تر است. خلاصه و مختصر بودن داستان‌ کوتاه باعث می‌شود که نویسندگان وقت زیادی برای نوشتن این قالب ادبی بگذارند. نشر لگا در مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه خود، قصه‌هایی را به زبان انگلیسی و از نویسنده‌های سراسر دنیا مانند آمریکا، انگلستان، ایرلند، کانادا و... منتشر می‌کند. داستان‌های این مجموعه پنج‌هزار تا بیست‌هزار کلمه هستند و تا به امروز کتاب‌های «آن زن دیگر»، «کارین؛ یک خاطره»، «فروپاشی خانمان آشر» و «ماجرای پال» در مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه نشر لگا به چاپ رسیده‌اند.

اقتباس‌های فرهنگی و سینمایی از کتاب ریپ وان وینکل

اقتباس از کتاب ریپ وان وینکل بسیار است. در عرصه‌ی تئاتر جوزف جفرسون نمایش‌های مختلفی را با اقتباس از این کتاب در قرن نوزدهم اجرا کرد. برادران سیگمن نیز در همان سال‌ها یک تئاتر کمدی موزیکال از این داستان ساختند. در سال 1903 فیلمی سیاه و سفید به کارگردانی ویلیام دیکسون از داستان ریپ وان وینکل ساخته شد. در سال 1921 نیز ادوارد لودویگ یک فیلم صامت را با اقتباس از این داستان تولید کرد.

جالب است که کارول آن دافی، یکی از شاعران مطرح بریتانیایی، داستان ریپ وان وینکل را از زبان همسر بدعنق او، به صورت شعر درآورد. این داستان به دنیای کودکان نیز راه یافته است. یک قسمت از کارتون «گارفیلد و دوستان» با نام «ریپ وان کیتی»، اقتباسی است از کتاب ریپ وان وینکل. مجموعه داستان‌های واشنگتن ایروینگ نیز داستان اسلیپی هالو و ریپ وان وینکل را در دنیای انیمیشن مشهور کرد.

کتاب ریپ وان وینکل برای چه کسانی مناسب است؟

کسانی که به مطالعه‌ی داستان‌های کوتاه علاقه دارند، قطعاً از خواندن کتاب ریپ وان وینکل لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب ریپ وان وینکل: نوشته‌ای منتشرشده پس از مرگ از دیدریک نیکر باکر می‌خوانیم

خیلی قدیم‌ترها که این نواحی هنوز جزو قلمرو بریتانیای کبیر بود، در همین روستا و در یکی از همین خانه‌ها (که اگر بخواهیم واقعاً راستش را بگوییم، متأسفانه فرسوده و آفتاب‌خورده بود)، آدمی ساده و خوش‌قلب به اسم ریپ وان وینکل زندگی می‌کرد. او از تبار خاندان وان وینکل بود که در روزگار پرافتخار پیتر استای‌وسانت به دلیری شهره و در محاصره‌ی فورت کریستینا ملازم رکاب او بودند. اما ریپ وان وینکل از روحیات رزمی نیاکانش چندان چیزی به ارث نبرده بود. خود من شاهد بودم که او مردی ساده و خوش‌قلب بود؛ تازه، همسایه‌ای مهربان و شوهری سربه‌زیر و زن‌ذلیل بود. راستش، شاید همین زن‌ذلیلی سرمنشأ افتادگی او بود که چنین محبوبیت همه‌گیری را برای او به ارمغان آورده بود، زیرا معمولاً مردهایی در خارج از خانه بله‌قربان‌گو و رضایت‌طلب‌اند که داخل خانه مطیع زنانی سلیطه‌اند. شکی نیست که خلق‌وخوی این مردان در کوره‌ی سوزان عذابی خانگی نرم و منعطف شده است و اساساً غرغرهای آخر شب بهتر از هر موعظه‌ای می‌توانند فضیلت صبر و شکیبایی را به آدم یاد بدهند. بنابراین، عیال پتیاره را می‌شود از جهاتی یک‌جور نعمت مطلوب دانست و اگر این حرف درست باشد، ریپ وان وینکل سه‌چندان از نعمت بهره‌مند بود.

بی‌شک، او محبوب قلب همه‌ی زنان خوب روستا بود و، چنان‌که از جنس لطیف انتظار می‌رود، آن‌ها در همه‌ی بگومگوهای خانوادگی از ریپ وان وینکل جانب‌داری می‌کردند و هر وقت دمِ غروب دور هم سرگرم اختلاط می‌شدند و درباره‌ی این موضوعات حرف می‌زدند، بی‌بروبرگرد دِیم وان وینکل را مقصر همه‌چیز می‌دانستند. بچه‌های روستا هم هر وقت او به طرف‌شان می‌آمد از شادی فریاد می‌کشیدند. در ورزش به آن‌ها کمک می‌کرد، اسباب‌بازی‌های بچه‌ها را راست‌وریس می‌کرد، بادبادک هواکردن و تیله‌بازی را یادشان می‌داد و داستان‌هایی طولانی درباره‌ی اشباح، جادوگرها و سرخ‌پوستان برای‌شان تعریف می‌کرد. هروقت در اطرافِ روستا پرسه می‌زد، دسته‌ای از بچه‌ها دوره‌اش می‌کردند، از لباسش آویزان می‌شدند، از سروکولش بالا می‌رفتند و با خیال راحت هزارویک بلا بر سرش می‌آوردند. در کل محله حتی یک سگ هم به‌طرف او پارس نمی‌کرد.