معرفی و دانلود کتاب ساعت‌های موازی

معرفی کتاب ساعت‌های موازی

کتاب ساعت‌های موازی نوشته‌ی آریانه بسته، روایت دو همسایه است که یکدیگر را نمی‌شناسند، اما امری ناگفتنی آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد: خشونت! ماریون که تحت خشونت و آزار شریک زندگی‌اش قرار دارد و از او کتک می‌خورد، اتفاقی با بیل روبرو می‌شود. مردی با زندگی کولی‌وار که قرار بوده مدتی کوتاه در شهر بماند، اما آشنایی با ماریون و همدردی با او باعث می‌شود زندگی هر دو تغییر کند.

درباره‌ی کتاب ساعت‌های موازی

ماریون با شریک زندگی‌اش، ژان فرانسوا زندگی می‌کند. گرچه ظاهراً آن‌ها زندگی شاد و عاشقانه‌ای دارند، اما رابطه‌شان بسیار پرتنش و خشونت‌بار است. ژان فرانسوا وکیل است و برخلاف ظاهر متشخص و رفتار خوبش، ماریون را دائماً مورد آزار و کنترل‌گری قرار می‌دهد. او را در خانه نگه می‌دارد و هم از نظر روانی و هم فیزیکی شکنجه‌اش می‌دهد.

ماریون که حالا امکان ترک ژان فرانسوا را ندارد، رنج‌هایش را در دفتر خاطراتش می‌نویسد تا به ریشه‌ی آن‌ها پی ببرد و از آن‌ها خلاص شود. او روزی اتفاقی با همسایه‌اش روبرو می‌شود: بیل. مردی که پیش‌تر او را ندیده بوده است. بیل متوجه شانه‌های کبود ماریون می‌شود و می‌فهمد که او تحت خشونت است. او یاد گذشته و مادرش می‌افتد. مادر او هم از پدرش کتک می‌خورده و آزار می‌دیده. بیل به خاطر فرار از همین گذشته‌ی تلخ و آزاردهنده زندگی کولی‌واری پیش گرفته و مدتی کوتاه در هر شهر می‌ماند، اما این‌بار وقتی ماریون آسیب‌دیده را می‌بیند، چیزی او را به این زن پیوند می‌دهد و نگه می‌دارد...

رمان ساعت‌های موازی (Les heures parallèles) داستانی در مورد خشونت خانگی و تبعات آن است. آریانه بسته (Ariane Bessette) زندگی زن و مردی را روایت می‌کند که هرکدام به نحوی از این پدیده در رنج هستند و شدیداً آسیب دیده‌اند. ماریون توسط شریک زندگی‌اش آزار می‌بیند و بیل از پیامدهای آزارگری پدرش در رنج است. بسته می‌کوشد هر دوی این شخصیت‌ها را واکاوی کند و عمق آسیب‌هایشان را نشان دهد. به خاطر همین داستان او در طول زمان جلو و عقب می‌رود و زندگی آن‌ها را مرور می‌کند. از سوی دیگر، نویسنده سعی کرده از دو راوی استفاده کند. روای اول ماریون است که همه‌ی اتفاقات زندگی‌اش را در دفترچه خاطراتش می‌نویسد. راوی دوم که دانای کل محسوب می‌شود، به زندگی بیل می‌پردازد و از گذشته تا به حال او را روایت می‌کند. نویسنده به شکلی هنرمندانه دائماً راوی‌ها را تغییر می‌دهد و بدون این‌که یکپارچگی داستان بهم بخورد و در قصه فاصله بیندازد، بین آدم‌ها و در طول زمان حرکت می‌کند.

خشونت خانگی از مسائل پربحث و روز دنیاست و همیشه نگرانی‌های زیادی را در پی داشته. این پدیده تقریباً در تمام کشورهای دنیا و برای درصد قابل‌توجهی از افراد اتفاق می‌افتد؛ برای مثال برآورد شده در آمریکا، در هر ده دقیقه یک‌بار خشونت خانگی اتفاق می‌افتد و از هر چهار زن حداقل یک نفر یکی از شکل‌های این خشونت را در طول زندگی‌اش تجربه کرده. و از هر چهار زنی که مورد خشونت قرار گرفته، حداقل یک نفر تجربه‌ی وحشتناکی مثل خفگی یا سوزانده شدن را از سر گذرانده است. تبعات روانی و اجتماعی و اقتصادی این اتفاق هم وحشتناک است؛ از ترک شغل و هزینه‌های درمانی تا افسردگی و خودکشی.

نویسندگان در طول تاریخ ادبیات همیشه به این موضوع واکنش نشان داده و سعی کرده‌اند ضمن همدردی با قربانیان آن، ریشه‌های این اتفاق را دریابند. کتاب ساعت‌های موازی از آخرین رمان‌هایی است که بر روی این مسأله دست گذاشته و در قالب یک تریلر روان‌شناختی پرهیجان، سعی کرده آن را تحلیل کند. آریانه بسته به‌سراغ تیپ‌های مختلفی می‌رود و سعی می‌کند این پدیده را در لایه‌ها و طبقات مختلف اجتماعی نشان بدهد. از ژان فرانسوای وکیل خوش‌مشرب تا پدر بیل که مردی روستایی، فقیر و زمخت بود. داستان او در کانادا، کشوری توسعه‌یافته اتفاق می‌افتد. آریانه بسته می‌کوشد نشان بدهد که این خشونت‌ها در هر جایی و توسط هر کسی ممکن است اتفاق بیافتد.

کتاب ساعت‌های موازی، دومین اثر آریانه بسته، غافلگیری بزرگی بود که باعث شد خیلی از منتقدان او را استعداد نوظهوری در ادبیات داستانی کانادا بدانند. این اثر را انتشارات آناپل با ترجمه‌ی امیر خوش اخلاق منتشر ساخته است.

کتاب ساعت‌های موازی برای چه کسانی مناسب است؟

رمان ساعت‌های موازی به دوستداران داستان‌های اجتماعی توصیه می‌شود.

با آریانه بسته بیشتر آشنا شویم

آریانه بسته، نویسنده و شاعر کانادایی و استاد دانشگاه است. او از دانشگاه اتاوا در رشته‌ی ادبیات فرانسه فارغ‌التحصیل شد و مدتی نیز در همان‌جا تدریس کرد. بسته هم‌اکنون استاد ادبیات و زبان فرانسه‌ی کالج جان ابوت مونترال است. او تابه‌حال دو مجموعه شعر «پیش از فراموشی» و «مکان‌های موقت» و دو رمان «ساعت‌های موازی» و «سیل» را به انتشار رسانده. آریانه بسته به خاطر رمان سیل برنده‌ی جایزه‌ی دوسالانه‌ی ادبی کانادا شد.

در بخشی از کتاب ساعت‌های موازی می‌خوانیم

رهگذران به‌سرعت از درهای ایستگاه مترو عبور می‌کنند. با قدم‌های تند، تقریباً می‌دوند تا به انتهای خطی برسند که از امتداد ساختمان مسطح می‌گذرد. دو اتوبوس جلوی ایستگاه پارک شده‌اند و منتظرند تا مسافران زیادی که در این ساعت شلوغی از مترو بیرون می‌آیند، سوار شوند. باران شدیدی در مونترال می‌بارد و همه زیر کوچک‌ترین سقف یا زیر کت‌های خود پناه می‌گیرند.

بیل که به دیوار ایستگاه تکیه داده، مراقب باز شدن درها است. پاکو که قلاده به گردن دارد، نیز مواظب است کسی او یا بیل را هل ندهد. پاکو که به‌خاطر باران حسابی خیس شده است، هرازگاهی سرش را به سمت صاحبش بلند می‌کند، به امید نشانه‌ای که بتوانند دوباره حرکت کنند.

چند دقیقه، بیل به فکر فرو می‌رود. هر بار که درهای مترو باز می‌شوند و چهره زنی را آشکار می‌کنند، نفس او در سینه‌اش حبس می‌شود. به‌سرعت ویژگی‌های رهگذران را بررسی می‌کند؛ اما هر بار سراب چهره ماریون محو می‌شود. بیل ساعتش را چک می‌کند. 6:05 بعدازظهر است.

چند باری بیل اینجا با ماریون برخورد کرده است، درحالی‌که از مترو خارج می‌شود تا به خانه‌اش برود، او را می‌بیند. در پیاده‌روی‌های روزانه‌اش با پاکو، متوجه کارهای روزمره، عادت‌ها و حرکات ماریون در محله شده بود. نمی‌داند ماریون کجا کار می‌کند، اما معمولاً عصرها حوالی ساعت 5:30 برمی‌گردد، درحالی‌که کیفش را روی شانه‌اش ‌انداخته و گاهی اوقات بسته غذایی در دست دارد. در روزهای آفتابی، سوار بر دوچرخه سر راهش ظاهر می‌شود.