معرفی و دانلود کتاب صوتی لورازپام

معرفی کتاب صوتی لورازپام

حسام الدین مقامی کیا نویسنده و صداپیشه‌ی جوان معاصر است. در کتاب صوتی لورازپام که اثری ادبی به قلم و خوانش اوست به حدیث نفس شخصیتی شاعرپیشه گوش خواهید داد که مشغول درد دل گفتن با پزشک معالج خود است.

درباره کتاب صوتی لورازپام:

لورازپام کتابی داستان‌گونه است که در آن، راوی‌ای دل‌آزرده از دنیا اما شیفته‌ی زیستن و بودن، حدیث نفسی شنیدنی و تأثیرگذار از خود ارائه داده است. مخاطب این حدیث نفس ظاهراً «آقای دکتر»ی است که مشغول مداوای راوی است، اما در واقع، مخاطب اصلی هر انسانی‌ست که دغدغه‌هایی نظیر دغدغه‌های راوی داشته و یا سرخوردگی‌هایی نظیر سرخوردگی‌های او را از سر گذرانده است.

نکته‌ی جالب توجه این کتاب صوتی لحن خودمانی آن است؛ به نحوی که گوش سپردن به آن، بدان می‌ماند که پای صحبت رفیقی صمیمی بنشینیم. از این منظر، لورازپام را به جای داستان یا رمان، می‌توان دلنوشته نیز نامید.

آخرین مطلب گفتنی درباره‌ی کتاب حاضر هم مربوط به خوانش فوق‌العاده‌ی آن است که توسط خود حسام مقامی کیا صورت گرفته است. توجه به این موضوع، خصوصاً از آن جهت مهم است که توجه داشته باشیم او در زمینه‌ی گویندگی نیز بسیار توانا و باتجربه است.

کتاب صوتی لورازپام مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به ادبیات امروز ایران مخاطبین اصلی این کتابند.

با حسام الدین مقامی کیا بیشتر آشنا شویم:

حسام الدین مقامی کیا متولد 6 تیر 1358 است و در رشته روزنامه‌نگاری تحصیل کرده. او علاوه بر هنر گویندگی و اجرا، در برنامه‌های رادیویی گوناگونی به عنوان کارشناس حضور داشته و برای برنامه‌های تلویزیونی متعددی از جمله «کتاب‌باز»، و «رادیو هفت» نوشته است. تابه‌حال چندین کتاب روانه بازار کرده، از جمله: «بر لایک رفته»، «لطفا با پوست نخورید»، «از صفر تا 110»، «مرکز مشاوره».

او برنده‌ی جوایزی نیز شده است. از جمله: مقام نخست جشنواره نوشتار سینمایی انجمن منتقدان خانه سینما در بخش طنز در سال 95، مقام نخست چهارمین دوره جشنواره مطبوعات شهری، نامزد کتاب سال کودک و نوجوان (به خاطر کتاب «لطفا با پوست نخورید») در سال 96 و...

در بخشی از کتاب صوتی لورازپام می‌شنویم:

من ترانه زیاد حفظم. فکر نکنین حافظه‌م یاری نمی‌کنه. همه نوعی هم حفظما! از ساخته‌های روح‌الله خالقی و علی‌نقی خان وزیری بگیر تا پاپ راک جوون‌پسند گوش‌کرکن. البته به همه‌شون تعلق خاطر ندارم. آدمیزاده دیگه. شما بهتر واقفی. دلش به همه چی رضا نمی‌ده. مثل طوقی جلده. رو هر بومی نمی‌شینه. منم بیشتر ملودی‌های آروم می‌پسندم. این یعنی افسرده‌م؟ خودم فکر می‌کنم آهنگ غمگین خوب، غمش هم خوبه. مثلاً شما ببین، همین شب به گلستان تنها، یه غمی داره، ولی این همه طرفدار پاش نشسته. شما که نمی‌خوای بگی همه‌شون افسرده‌ن؟ آقای دکتر. شما خودت اصلاً این آهنگو شنیدی؟ شب به گلستان تنها منتظرت بودم؛ باده‌ی ناکامی در هجر تو پیمودم... خب آدمیزاده دیگه... سنگ خارا که نیست. دلش نرم می‌شه...

فهرست مطالب کتاب صوتی