معرفی و دانلود کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت

معرفی کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت

ساموئل بکت یکی از مهم‌ترین اشخاص در ادبیات و تئاتر قرن بیستم است که به‌ویژه در به رسمیت شناخته شدن تئاتر ابزورد (پوچی) نقش کلیدی ایفا کرد. کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت نوشته‌ی رانن مک‌دانلد مطالعه‌ای است بر زندگی این نویسنده و زمینه‌های تاریخی، فکری و فرهنگی آثارش؛ که با تحلیلی اجمالی از نمایشنامه‌ها، داستان‌ها و دیگر نوشته‌هایش همراه شده است.

درباره‌ی کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت

قاب آشنایی که به‌خصوص در سال‌های اخیر بسیار در صحنه‌های تئاتر تکرار شده است، تصویر دو ولگرد منتظر برای هیچ در صحنه‌ای خالی است که تنها یک درخت با انتظارشان مدارا می‌کند؛ رانن مک‌ دانلد (Ronan McDonald) با کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت (The Cambridge Introduction to Samuel Beckett) که ذیل مجموعه‌ی معتبر «مقدمه‌ی کمبریج» تألیف شده، نگاهی کلی‌تر به زندگی و نوشته‌های خالق این قاب آشنا انداخته و منبعی علمی و تحلیلی در اختیار علاقه‌مندان این نویسنده‌ی بزرگ ایرلندی قرار داده است.

ساموئل بکت شخصیتی تماماً مؤمن به حرفی بود که در آثارش می‌زد؛ مجهول بودن هویت زمان، مکان و شخصیت‌ها که جلوه‌ای جهان‌شمول به آثار او می‌دهد، نه تنها زاده‌ی ادبیات و هنر پساجنگ و فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم است، بلکه آیینه‌ی تمام‌نمای شخصیت خود اوست که از هرگونه توضیح درمورد آثارش فراری بود. کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت با اشاره‌ای طنزآمیز به این موضوع که بکت از سوژه‌ی زندگی‌نامه شدن بیزار بود، توضیحی مختصر از دوران پیش از جنگ و ارتباط نوشته‌هایش با روحیات شخصی وی داده است. رانن مک‌ دانلد در این کتاب با تفسیری ساده از فضای کلی آثار ساموئل بکت کلام خود را آغاز کرده و بعد شرح حالی از دوران کودکی، نوجوانی و جوانی‌اش و افرادی که بر اندیشه‌هایش تأثیر گذاشتند، ارائه کرده است.

یکی از اصلی‌ترین رویکردهای کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت بررسی بستر فرهنگی و تاریخی‌ای است که این هنرمند در آن پرورش یافته است؛ گرایش بکت ایرلندی در کودکی به اقلیت مذهبی یعنی پروتستان‌ها، تا ابد پرسش «من کیستم» را در دل او تازه و بی‌جواب نگه داشت. این احساس بیگانگی در نسبت با موقعیت‌های گوناگون، در تمامی آثارش مشهود و نمایان است. در ادامه‌ی این کتاب شرح حالی از دوران جوانی بکت، آشنایی‌اش با تامس مک‌گریوی و بعدها جیمز جویس و چگونگی تأثیرپذیری از این اشخاص ارائه شده که به فهم بهتر درونیات این نویسنده‌ی عزلت‌نشین برنده‌ی جایزه‌ی نوبل، کمک می‌کند.

مینیمالیسم، انعکاس پوچی و بی‌معنایی زندگی، مضامین تکرارشونده چون انتظار، مرگ، سکوت، گذر زمان و... از ویژگی‌های بارز آثار بکت هستند که همان‌گونه که در کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت به‌تفصیل به آن پرداخته شده، ریشه‌ای سیاسی، تاریخی و فرهنگی دارند. ادبیات و جنبش‌های هنری پس از جنگ جهانی دوم دچار تحولات بسیاری شدند که غالباً بر محور یک باور فلسفی واحد می‌چرخیدند: اگزیستانسیالیسم. آثار بکت (که تجربه‌ای نزدیک از حضور در جنگ و پناهگاه‌های متعدد داشت) نیز از این حیث جدا نبوده و گرچه نوشته‌هایش میل شدیدی به ابزوردیسم و پوچی دارند، اما دربردارنده‌ی مفاهیم فلسفی عمیقی در رابطه با معنا و ارزش اصیل زندگی و در مقابل پوچی و بی‌معنایی جنگ نیز هستند.

در بخش‌های بعدی کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت تحلیل‌هایی قابل‌تأمل از نوشته‌ها و آثار این نویسنده‌ی برجسته ارائه شده که خوانندگان را به فهمی دقیق‌تر از سبک و نوع نگاه او به ادبیات و تئاتر می‌رساند.

این کتاب توسط قاسم مؤمنی ترجمه شده و به همت انتشارات علمی و فرهنگی در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان ساموئل بکت و آثار مرتبط با جنبش ابزوردیسم در ادبیات و هنر، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب مقدمه کیمبریج بر ساموئل بکت می‌خوانیم

آنچه انتساب بکت به ملیت یا فرهنگی خاص را دشوار می‌کند، این است که او در جوانی به هر شکل ممکن، از چنین نسبت‌هایی دست کشید. هنری را که دل‌مشغول «وقایع محلی» یا «موضوعات بومی» باشد، خوار شمرد و در عوض بر این باور بود که موضوعِ حقیقی ادبیات «مخمصه‌ی بدون مفر وجود» است (D 97). برای نمونه رابطه‌ی او با ایرلند را در نظر بگیرید. نام شخصیت‌های او _ مرفی، مالوی و مالون _ و شیوه‌ی سخن گفتن آن‌ها غالباً لحنی ایرلندی دارد و مکان‌های دوران کودکی او در بسیاری از آثارش به چشم می‌خورَد؛ با این حال، اغلب آثار مهمش را به فرانسه نوشت و سپس ترجمه کرد و بخش عمده‌ی زندگی را خارج از ایرلند به سر برد. به‌علاوه همان قدر که در نخستین نقدهایش هنرِ سیاست‌زده را تاب نمی‌آورَد، از ملی‌گرایی فرهنگی نیز بیزار است. او آشکارا تحت تأثیر اسلاف ایرلندی خود نظیر سوییفت، ییتس و به‌ویژه سینگ است؛ ولی مجال اندک خود را صرف برنامه‌ی احیای فرهنگ ایرلند نمی‌کند که در آن زمان بازار داغی در دابلین داشت. در سال 1934، در مقاله‌ای تحت عنوان «شعر جدید ایرلند»، «عتیقه‌پرستانی» را _ که با نوشتن درباره‌ی اساطیر و افسانه‌های ایرلند، سعی در احیای فرهنگ آن دارند _ تحقیر می‌کند (D 70). از نظر او، هنر از زمان فارغ است و بدین لحاظ، درست در مقابل سیاست و ملی‌گرایی قرار دارد. نقاشی‌های جک باتلر ییتس (برادر ییتسِ شاعر و یکی از قهرمان‌های بکت) را می‌ستاید؛ زیرا «با غرابت تمام‌عیارش، حتی از جذب شدن در میراث مقدس ایرلند و عناصر ملی آن نیز تن می‌زند» (D 149). خود بکت کوشید از هر گونه جذب شدن در فرهنگ زمانه یا میراث مقدس آن بپرهیزد.

فهرست مطالب کتاب

سپاسگزاری
یادداشتی درباره‌ی نسخه‌ی آثار اصلی
داستان‌ها
آثار نمایشی
نقدها و آثار گوناگون
مقدمه
فصل اول: زندگی بکت
فصل دوم: زمینه‌های فکری و فرهنگی
فصل سوم: نمایش‌نامه‌ها
در انتظار گودو
دست آخر
نمایش‌نامه‌های رادیویی
همه‌ی افتادگان
اخگرها
آخرین نوار کراپ
روزهای خوش
فصل چهارم: آثار منثور
های بیش از هوی
مِرفی
وات
تریلوژی
مالوی
مالون می‌میرد
نام‌ناپذیر
چنین است
فصل پنجم: نقد بکت
پی‌نوشت‌ها
راهنمای مطالعه‌ی بیشتر
زندگی‌نامه
کتابنامه
پژوهش‌های دانشگاهی و انتقادی