معرفی و دانلود کتاب هایدگر

معرفی کتاب هایدگر

مارتین هایدگر فیلسوفی بود که با بازگرداندن پرسش از هستی به هسته‌ی اندیشه‌ی غرب، شالوده‌ی تفکیک فلسفی دوران معاصر را بنا نهاد. پاتریشیا آلتنبرند جانسون به منظور شناخت بهتر مفاهیم کلیدی در اندیشه‌ی فلسفی او کتاب هایدگر را نگاشته است. این کتاب که در گروه کتاب‌های آشنایی با آرای بزرگان فلسفه قرار دارد، یک کتاب آموزشی، کوتاه، ساده اما مؤثر است که مخاطب را با اصول تفکر فلسفه هایدگر آشنا می‌سازد.

درباره‌ی کتاب هایدگر

نظریات و آرا درباره‌ی مارتین هایدگر بسیار متناقض می‌نماید. گروهی او را یکی از بزرگ‌ترین فلاسفه‌ی قرن بیستم و گروهی دیگر طرز فکر او را نامفهوم و گیج‌کننده می‌‌دانند. برخی زبان او را مهیج و تکان‌دهنده و برخی دیگر، بی‌معنا می‌خوانند. همچنین گروهی معتقدند که ارتباط سیاسی وی با حزب نازی، آرای فلسفی‌اش را بی‌اعتبار کرده و گروهی دیگر میان این دو تمایز قائل می‌شوند. در میان تمام نظرات متناقض، پاتریشیا آلتنبرند جانسون (Patricia Altenbernd Johnson) در کتاب هایدگر (On Heidegger) به دنبال آن است که مفاهیم اساسی در اندیشه‌های مارتین هایدگر را به‌دور از جزئیات پیچیده و دشوار معرفی کند.

کتاب هایدگر نوشته‌ی پاتریشیا آلتنبرند جانسون اثری مختصر و راهنماگونه و یکی از متون مجموعه‌ی آموزشی Wadsworth Philosophers است که با هدف آشنا کردن دانشجویان با فلسفه‌ی پیچیده‌ی مارتین هایدگر نگاشته شده است. پاتریشیا آلتنبرند جانسون در این اثر، ابتدا زندگی هایدگر را شرح می‌دهد. سپس مفاهیم اندیشه‌ی وی را مانند دازاین، حیث زمانی، حقیقت و... با بیانی صریح و مثال‌هایی آشنا توضیح می‌دهد. نویسنده در این کتاب چارچوب اساسی فلسفه‌ی هایدگر را در بنیادین‌ترین اندیشه‌ها درباره‌ی هستی و انسان ترسیم می‌کند؛ به طوری که خواننده بتواند بدون ورود به جزئیات تکنیکی، کلیت پروژه‌ی فلسفی هایدگر را دریابد.

می‌توان گفت مهم‌ترین بخش از کتاب هایدگر فصل «حیث زمانی» است. در اصل باید گفت فصل دازاین مقدمات و پایه‌ی نظری این اثر را می‌گذارد تا نویسنده وارد مبحث حیث زمانی شود. پاتریشیا آلتنبرند جانسون بارها تأکید می‌کند که فهم مسئله‌ی هستی در ادبیات هایدگر مبتنی بر بازاندیشی بنیادین مفهوم زمان است؛ یعنی همان چیزی که معمولاً در خوانش‌های دانشگاهی مورد غفلت قرار می‌گیرد؛ اما اساس معنا را در هستی تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا آلتنبرند جانسون که استاد تعلیم فلسفه‌ی دین و اگزیستانسیالیسم در دانشگاه دی‌تون بوده، به‌ویژه بر اهمیت فهم صحیح حیث زمانی به‌عنوان یک ساختار اگزیستانسیالیستی انسانی تأکید کرده و خاطر نشان می‌کند که یکی از مشکلات مشترک در فهم هایدگر، کم‌توجهی به تحلیل زمان در بحث وجود و زمان است. به گفته‌ی وی، مفهوم «حیث زمانی» تنها به زندگی کردن در زمان اشاره ندارد، بلکه ساختار اصلی زندگی‌ کردن در امکان را توضیح می‌دهد و بیشترین نقش را در گشودن معانی پیچیده‌‌ی هایدگری برای خواننده‌ی غیرحرفه‌ای دارد. ضمناً پاتریشیا آلتنبرند جانسون این فصل را به‌عنوان کلیدی‌ترین فصل برای فهم ارتباط میان فلسفه‌ی روزمره، مرگ، امتناع از قدرت و زبان به‌کار می‌گیرد.

در مجموع باید گفت پاتریشیا آلتنبرند جانسون در کتاب هایدگر به تحلیل آرا و اندیشه‌های مارتین هایدگر یا ارزیابی انتقادی آن‌ها نمی‌پردازد و تنها طرح کلی فلسفه‌ی هایدگر را شرح می‌دهد تا جدا از تفسیرهای پیچیده، مبتدیان را با اصول اگزیستانسیالیسم هایدگر آشنا کند.

این کتاب را انتشارات نقد فرهنگ با ترجمه‌ی بیژن عبدالکریمی منتشر کرده است.

در نکوداشت کتاب هایدگر

• این متن کوتاه و آموزشی به دانشجویان کمک می‌کند تا فلسفه و اندیشه‌های هایدگر را عمیق‌تر درک کنند و کیفیت تعامل آکادمیک خود را ارتقا دهند. (آمازون)

کتاب هایدگر برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای دانشجویان کارشناسی فلسفه یا کسانی که می‌خواهند در سطوح مقدماتی با فلسفه‌ی اگزیستانسیالیستی هایدگر آشنا شوند، مناسب خواهد بود.

در بخشی از کتاب هایدگر می‌خوانیم

هایدگر به بحث از فهم، تمایل، تنزل (هبوط یا خسران) و گفتار بازمی‌گردد. وی نشان می‌دهد که هر یک از این ساختارهای زندگی روزمرۀ دازاین به برون‌خویشی خاصی تقدم می‌بخشند. فهم، دازاین را به سوی امکاناتش جهت می‌بخشد. در فهم، ما تمرکز خود را بر آینده، یعنی بر شدن می‌توانیم تشخیص دهیم. تمایل، جهت‌گیری به سوی گذشته، یعنی به سوی آنچه ما پیشاپیش هستیم، را آشکار می‌سازد. تنزل سمت‌گیری دازاین به سوی حال را آشکار می‌کند. هایدگر مثال‌های خود را بسط می‌دهد تا نشان دهد چگونه در عین حال که هر یک از این ساختارهای زندگی روزمرۀ دازاین یک برون‌خویشی اولیه را به نمایش می‌گذارند، لیکن تمامیت حیث زمانی را نیز در هر یک از این ساختارها آشکار می‌کنند. هایدگر نشان می‌دهد که در هر جنبه از ساختار روزمرۀ دازاین، وحدت حیث زمانی آشکار است.

بحث هایدگر از تنزل دازاین به نحو خاصی برای فهم تحلیل وی از وحدت حیث زمانی مفید است. تنزل اصطلاحی است که هایدگر برای توصیف درگیری دازاین در امور سطحی «آنها» به کار می‌برد. وی در نخستین بخش از کتاب وجود و زمان، از تعابیر سخن بیهوده، کنجکاوی و ناهمخوانی به‌منظور روشن ساختن جنبۀ تنزل دازاین بهره گرفت. هنگامی که هایدگر دوباره به بحث از این جنبه از زندگی روزمرۀ دازاین، یعنی تنزل او، بازمی‌گردد بر مثال کنجکاوی تکیه می‌ورزد. هایدگر نشان می‌دهد که در همان حال که پدیدار کنجکاوی مستحیل شدن دازاین را در زمان حال به نمایش می‌گذارد، اما همچنین وحدت حیث زمانی را نیز به جلوی چشم می‌آورد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمۀ مترجم
علائم اختصاری
1) کوره‌راه‌ها
2) دازاین
3) حیث زمانی
4) حقیقت
5) هنر
6) اومانیسم
7) زبان
8) علم و تکنولوژی
9) تفکر
واژه‌نامه
کتاب‌شناسی