دانلود کتاب صوتی ماه‌ عسل در پاریس

کتاب صوتی ماه‌ عسل در پاریس نوشته جوجو مویز، به روایت زندگی عاشقانه دو زوج جوان که برای مدت کوتاهی به ماه عسل رفته‌اند، می‌پردازد. این کتاب صوتی به صورت مشترک با همکاری کتابراه و ماه آوا تولید شده است.

ماه‌ عسل در پاریس (Honeymoon in Paris) داستان دو زوج را به صورت موازی روایت می‌کند، دو زوج متفاوت که برای تجربه‌ی بهترین سفر زندگی‌شان به پاریس رفته‌اند و در این سفر اتفاقاتی رخ می‌دهد که موجب می‌شود آن‌ها به این نتیجه برسند که ازدواجشان اشتباه بوده است.

اشخاصی که متاهل هستند به خوبی به اختلاف بین زمان نامزدی و پس از ازدواج پی می‌بردند و به این نکته که دوران نامزدی دورانی است که فقط محسنات شخص دیده می‌شود و خبری از نقاط ضعف وجود ندارد تاکید دارند. بعد از ازدواج است که شناخت کامل صورت می‌گیرد و دید طرفین نسبت به شریک زندگی‌شان کامل خواهد شد. اما نکته‌ای که نویسنده‌ در لابه‌لای داستان عاشقانه‌ی خود به آن پرداخته، ماهیت عشق و ازدواج است به گونه‌ای‌ که نشان می‌دهد عشق به تنهایی برای ازدواج کافی نیست، اما می‌تواند دلیل قانع کننده‌ای برای ادامه زندگی پیش‌رفته باشد.

جوجو مویز (Jojo Moyes) نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی است، آثارشان از فروش بسیار بالایی برخوردار بوده و برنده دو جایزه رمان‌نویسی در سبک عاشقانه و خالق رمان‌های پرفروش «من پیش از تو»‌ و «من پس از تو» است. او از جمله نویسندگانی‌ست که در به تصویر کشیدن احساسات عاطفی و عشق میان انسان‌ها مهارت و قدرت بالایی دارد و شاید به همین دلیل است که همه‌ی آثار او با فروش زیادی همراه بوده‌اند.

در قسمتی از کتاب صوتی ماه‌ عسل در پاریس می‌شنویم:

آن‌ها برای روزشان این‌طور برنامه‌ریزی می‌کنند: صبح تا هر وقت که خواستند بخوابند، صبحانه را در کافه هوگو در میدان ووسگ بخورند، اطراف مغازه‌ها و بوتیک‌ها قدمی بزنند، شاید در امتداد رود سن پیاده‌روی طولانی‌تری بکنند و توقفی کوتاه کنار غرفه‌های فروش کتاب‌های دستِ دوم داشته باشند. احتمالاً دیوید به خاطر آن ملاقات کاری‌، لیو را تنها می‌گذارد، و لیو هم در این دو ساعت مصاحبه‌ی کاریِ دیوید، از چشمه آب گرم باشکوه رویال مونسو استفاده می‌کند. آن‌ها برای نوشیدنی عصرشان توی بار یکدیگر را ملاقات و بعد هم در رستوران، شام را در آرامش صرف خواهند کرد. این‌طوری روزشان از نابودی نجات پیدا می‌کرد. لیو با دیوید رفتار خوبی داشت؛ او را درک می‌کرد. این‌ همان چیزی است که به یک ازدواج معنا می‌دهد؛ ازدواج یعنی هنر مهم سازش. او از وقتی بیدار شده، این جملات را بارها برای خودش تکرار کرده است.

آن وقت، درست وقتی دارند صبحانه می‌خورند، موبایل دیوید زنگ می‌خورد.
وقتی صحبتش تمام می‌شود، لیو می‌گوید: «بگذار حدس بزنم: گلدشتاین.»
بشقاب تارت لیو هنوز دست‌نخورده جلویش است.
«برنامه عوض شده، اون‌ها می‌خوان امروز صبح من رو در شرکت‌شون، نزدیک شانزلیزه ملاقات کنند.»
وقتی که دیوید با سکوت لیو روبه‌رو می‌شود، دستش را روی دست لیو می‌گذارد و می‌گوید: «من واقعاً متأسفم؛ غیبتم بیشتر از دو ساعت طول نمی‌کشه.»

لیو نمی‌تواند حرفی بزند. به‌خاطر این بی‌توجهی، پشت پلک‌هایش قطرات اشک شور و درشتی، در حال شکل گرفتن هستند.

«می‌دونم چه احساسی داری، جبران می‌کنم؛ فقط...»
«اینکه این خیلی مهم‌تره.»
«این آینده‌ی ماست، لیو.»

لیو به دیوید نگاه می‌کند و می‌داند که ناامیدی کاملاً توی صورتش پیداست. او احساس می‌کند شدت عصبانیتش از دیوید باعث شده چنین رفتاری از او سر بزند.

دیوید دستش را فشار می‌دهد و می‌گوید: «قبول کن عزیز دلم! تو می‌تونی توی این مدت کارایی رو بکنی که من تمایلی به انجام‌شون ندارم و بعد من می‌آم و می‌بینمت. یه وقت‌کُشی دو ساعته کار سختی نیست؛ اون هم اینجا، در پاریس!»
«درسته! حق با توست، فقط نمی‌دونستم قرار بوده ماه‌عسل من فکر کردن درباره‌ی پنج روز وقت‌کشی در پاریس باشه.»