معرفی و دانلود کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم

معرفی کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم

مجموعه‌ای از بهترین جستارهای طنز دیوید سداریس! کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم که در لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز قرار دارد، شامل جستارهایی از این طنزنویس پرمخاطب آمریکایی می‌شود که برندهٔ جوایزی متعددی شده و به زبان‌های بسیاری ترجمه شده است.

درباره کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم:

بخش مهمی از ادبیات دنیا به طنز اختصاص دارد و نویسندگان بزرگی در تاریخ از طریق نوشته‌های طنزشان، جهان‌بینی خود و انتقادشان از پدیده‌های مختلف را بیان می‌کردند. دیوید سداریس نیز یکی از این نویسندگانی است که در چگونگی روایت ماجرای طنز مهارت دارد و می‌تواند به‌آسانی خنده را بر لبان خوانندگان بیاورد و آن‌ها را از بند زمان و مکان خارج کند.

این نویسندهٔ برجسته در کتاب بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم (Me Talk Pretty One Day) 26 مقاله نوشته که در دو بخش اصلی ارائه شده‌اند. این اثر که اولین‌بار در سال 2000 در آمریکا انتشار یافت، یکی از پرمخاطب‌ترین آثار طنز سالیان اخیر به شمار می‌آید که از بهترین کتاب‌های سداریس نیز محسوب می‌شود.

بخش اول کتاب به دوران نوجوانی سداریس اختصاص دارد که در کارولینای شمالی زندگی می‌کرد. در این قسمت به تلاش‌های بامزهٔ سداریس برای تلفظ درست سین و شین در کلمات و تلفظ صحیح نام خودش پرداخته می‌شود. بخش دوم هم دورانی از زندگی طنزآمیز سداریس را به تصویر می‌کشد که همراه با دختری در فرانسه زندگی می‌کرد و تمام تلاشش را به کار گرفته بود تا بدون تسلط به زبان فرانسه با دیگران حرف بزند و ارتباط برقرار کند.

کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم را می‌توان در دستهٔ خودزندگینامه‌ها نیز جای داد. زندگینامه‌ای که مملو از جزئیات خنده‌دار است و هرکسی با هر سن‌وسال و جایگاهی می‌تواند با آن ارتباط برقرار کرده و همذات‌پنداری کند. کتاب حاضر تاکنون به بیش از سی زبان مختلف ترجمه شده و صدها هزار نسخه از آن در جای‌‌جای دنیا به فروش رفته و تحسین منتقدان زیادی را برانگیخته است.

نویسنده در خلال روایت خاطرات شخصی‌اش دربارهٔ روابط خانوادگی، کلاس‌های دوران مدرسه، فیلم‌هایی که دیده و لوازمی که در زندگی‌اش داشته است صحبت می‌کند و درمورد این موضوعات به‌ظاهر ساده به نحو جذاب و مسحورکننده‌ای حرف می‌زند. طوری که می‌تواند دیدگاه شما به زندگی را به‌کلی دگرگون کند.

جوایز و افتخارات کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم:

- برنده جایزه ادبی لامدا برای کتاب طنز در سال 2001
- برنده جایزه پودلی برای کتاب طنز در سال 2001
- برنده جایزه توربر برای کتاب طنز آمریکایی در سال 2001
- از پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک‌تایمز

نکوداشت‌های کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم:

- کتاب بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم بدیع، گزنده و طوفانی است. (لس‌آنجلس تایمز)
- نویسنده‌ای که نه‌تنها می‌تواند بامزه باشد، بلکه قادر است تأثیرگذار و حتی حساس نیز باشد. (نیویورک‌تایمز)
- سداریس، استاد تبدیل تجربه‌های زندگی‌اش به روایات طنزآمیزی است که هم سرگرم‌کننده‌اند و هم زندگی بشر را تفسیر می‌کنند. (Library Journal)

کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم مناسب چه کسانی است؟

اگر به کتاب‌های طنزی که حرفی برای گفتن دارند، علاقه دارید خواندن این کتاب پرفروش و موفق را از دست ندهید.

با دیوید سداریس بیشتر آشنا شویم:

این نویسندهٔ پرآوازهٔ آمریکایی در سال 1956 در نیویورک متولد شد و در کارولینای شمالی رشد کرد. او پدری یونانی داشت که در شرکت IBM کار می‌کرد. دیوید سداریس (David Sedaris) در سال 1983 برای ادامهٔ تحصیل به شیکاگو نقل‌مکان کرد و چهار سال بعد از دانشگاه هنریِ این شهر فارغ‌التحصیل شد. او از جمله نویسندگانی‌ست که با مجله معتبر نیویورکر همکاری داشته و بیش از 40 مقاله‌اش خود در آنجا منتشر شده است.

از جمله کتاب‌های منتشرشده از وی می‌توان به «کالیپسو»، «تعطیلات بی‌دغدغه»، «مخمل و جین تن خانواده‌ات کن» و «تب بشکه» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب صوتی بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم می‌شنویم:

یک سال بعد از فارغ‌التحصیل شدنم از دانشگاه هنر شیکاگو اشتباه بزرگی رخ داد و به من پیشنهاد شد که در یک کارگاه نویسندگی تدریس کنم. من تحصیلات تکمیلی نداشتم، درست است که خیلی از داستان‌هایم فتوکپی و منگنه‌شده بودند ولی هیچ‌کدام به ‌معنای سنتی کلمه چاپ نشده بودند. تدریس، درست مثل گاو داغ کردن یا مومیایی کردن مرده‌ها، شغلی نبود که جدی به آن فکر کرده باشم. اصلاً صلاحیت این کار را نداشتم ولی بدون هیچ شک‌و‌تردیدی قبولش کردم، چون می‌توانستم کراوات بزنم و ضمناً همه هم آقای سداریس صدایم می‌کردند. پدرم را هم به همین اسم صدا می‌کردند و با این‌که هزاران کیلومتر دورتر از من زندگی می‌کرد بدم نمی‌آمد که یک نفر ما را باهم عوضی بگیرد. این یک نفر می‌گوید «ببینم، الان راجع‌به آقای سداریس بازنشسته حرف می‌زنیم که توی کارولینای شمالی زندگی می‌کنه یا آقای سداریس، استاد مشهور؟»

این شغل لحظه‌ی آخر به من پیشنهاد شد، زمانی که پروفسور اصلی رفت سراغ یک شغل پردرآمدتر: پیتزا دلیوری. دو هفته به من وقت دادند تا خودم را آماده کنم، تمام این دو هفته به این گذشت که یک کیف خوب پیدا کنم و دم‌به‌ساعت جلوِ آینه‌ی قدی بایستم و این جمله را تکرار کنم «سلام بچه‌ها، من آقای سداریس هستم.» گاهی صدایم را خشن می‌کردم و لحنی محکم و ورزشکارانه به آن می‌دادم. این آقای سداریسی بود که مردانه می‌نوشت، راجع‌به زخم چاقو و مسابقات تراکتورکشی. بعد نوبت واق‌واق کردن‌های سردبیر یک روزنامه رسید، لحنی که ترکیبی بود از فرزانگی و ظرفیت نامحدود برای سنگ‌دلی. بعد هم لحن رسمی و پشت‌بندش لحن خسته از زندگی را امتحان کردم، ولی وقتی که بالاخره روز حضور در کلاس رسید همه‌چیز به‌هم ریخت و آقای سداریس واقعی خودش را آشکار کرد، با صدایی که شک و ترس و میل به جلب‌توجه از آن فوران می‌کرد. هیچ شباهتی به یک پروفسور اندیشمند دانشگاه نداشتم، بیشتر شبیه یک دختربچه‌ی عصبی دوازده‌ساله بودم با موهای دُم‌موشی، کسی که اسمش می‌توانست بریتانی باشد.

فهرست مطالب کتاب صوتی