معرفی و دانلود کتاب رزهالد

معرفی کتاب رزهالد

کتاب رزهالد اثر برجسته‌ی هرمان هسه نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات، زندگی یک نقاش معروف و موفق را به تصویر می‌کشد که با مشکلات خانوادگی خود دائماً در حال کشمکش است و به خودکشی فکر می‌کند. او در بین دوراهی پایبند بودن به تعهدات خود در قبال خانواده‌اش و عطش شخصی‌اش برای تکامل روحی و معنوی به دام افتاده است.

درباره‌ی کتاب رزهالد:

کتاب حاضر حکایت زندگی یک نقاش مشهور به نام «یوهان وراگوت» است که ازدواج ناموفقی داشته و با مشکلات خانوادگی خود دست و پنجه نرم می‌کند. او هیچ تناسبی با همسر خود ندارد و تنها چیزی که آن دو را به هم پیوند می‌دهد، فرزند خردسالشان است. کتاب رزهالد (Rosshalde) انعکاسی از زندگی شخصی و روحیات هرمان هسه (Hermann Hesse) است. مردی متمومل که با وجود ازدواج همچنان تنهاست و تعهد به خانواده او را از آرزوها و خواسته‌های روحی و معنوی‌اش دور نگه داشته است.

در این اثنا دوست دوران جوانی‌اش از راه می‌رسد و سعی می‌کند راه نجاتی به او نشان دهد. نهایتاً یک تراژدی غیر منتظره، بنیان‌های زندگی وراگوت را به لرزه درمی‌آورد و باعث می‌شود او با شجاعت، تصمیمی نهایی خود را بگیرد.

نام رزهالد در کتاب، برگرفته از محل زندگی وراگوت است که با وجود رفاه مناسب برای او حکم زندانی مجلل دارد که نمی‌تواند خود را از محدوده آن خارج کند. با پیش رفتن داستان سرانجام وراگوت تصمیم به ترک همسرش می‌گیرد تا با گریز از خانه و سفرش به هندوستان دوباره خودش را پیدا کند. این اثر ناب اشاراتی به زندگی خصوصی خود نویسنده دارد که زندگی پرتلاطمی را با همسر اولش تجربه کرده که در نهایت نیز به جدایی ختم شده است. همچنین سفر شخصیت اصلی داستان به هندوستان نشان دهنده‌ی علاقه‌ی هسه به اندیشه‌های شرقی‌ست.

نکوداشت‌های کتاب رزهالد:

- نوعی بیوگرافی از زندگی هسه که روایتی از آشفتگی شخصی نویسنده در آستانه جنگ است. (مجله The Christian Science Monitor)

- بهترین داستان کوتاه هرمان هسه... بلوغ و مهارت و حقیقت نهفته در کتاب، آن را به اثری برجسته تبدیل کرده است. (مجله The Oregon Journal)

کتاب رزهالد مناسب چه کسانی است؟

این کتاب به علاقه‌مندان به آثار کلاسیک و دوستداران ادبیات آلمان پیشنهاد می‌شود.

هرمان هسه را بیشتر بشناسیم:

یکی از داستان‌نویسان مهم و برجسته آلمانی که برنده جایزه نوبل ادبیات 1946 شده است، هرمان هسه نام دارد. او در سال 1877 به دنیا آمد اما دوران کودکی سختی را گذراند و به خاطر افسردگی شدید و اقدام به خودکشی مدتی در آسایشگاه کودکان عقب افتاده ذهنی بستری بود. پس از مرخص شدن از آسایشگاه در یک ساعت‌سازی کار کرد و مدتی بعد به نویسندگی روی آورد. همچنین او به خاطر حضور در جنگ جهانی اول و دوم روحیاتی ضد جنگ داشت.

از دیگر ویژگی‌های آشکار هرمان هسه داشتن شخصیتی منزوی و گوشه‌گیر بود که برای شناخت حقیقت و معنای زندگی کمک بسیار زیادی به او کرده بود. همچنین این نویسنده درخشان توجه ویژه‌ای به فلسفه هند داشت که این علاقه در بیشتر آثارش نیز دیده می‌شود.

هرمان هسه در دوران خود یکی از محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین نویسندگان آلمانی زبان به شمار می‌رفت. او توانست با نوشتن رمان دمیان، تاثیری جدی بر نسلی بگذارد که پس از جنگ به خانه بازگشته بودند و یا رمان بازی مهره شیشه‌ای نیز توانست روحیه‌ای جدید به ملت شکست خورده آلمان پس از جنگ جهانی دوم بدهد.

همچنین پس از مرگ هسه، او همچنان در آمریکا شناخته شده نبود اما پس از آنکه روزنامه نیویورک تایمز درباره این نویسنده نوشت، رمان‌هایش نیز طرفداران زیادی پیدا کرد؛ تا حدی که کتاب‌هایی نظیر سیذارتا و سفر به شرق در میان جنبش ضدفرهنگ هیپی‌ها در دهه 1960 به محبوبیت فراوانی رسید.

سرانجام هسه در سال‎‌های پایانی عمر خود به بحران عمیق روحی و روانی دچار شد و در سال 1962 دار فانی را وداع گفت.

کتاب های این نویسنده آلمانی به بیش از 50 زبان زنده دنیا ترجمه شده که برخی از آن‌ها عبارتند از: «دمیان، بازی مهره شیشه‌ای، سفر به شرق، نارسیس و گولدموند، رزهالد و...»

جوایز و افتخارات هرمان هسه:

- جایزه گوته (1946)
- جایزه نوبل ادبی (1946)
- جایزه ادبی ویلهلم رابه (1950)
- جایزه صلح انجمن کتاب‌فروشان آلمان (1955)

در بخشی از کتاب رزهالد می‌خوانیم:

«مسئلۀ ساده‌ای نیست یوهان، شرایط بدی است، قبول می‌کنم؛ راه دیگری به فکرم نمی‌رسد؛ ببین! از دنیای اطرافت بی‌خبر مانده‌ای؛ خودت را اینجا دفن کرده‌ای و در کار و زندگی غم‌انگیز خود زندانی شده‌ای، قدم بردار و حصارها را بشکن؛ چشم باز کن و ببین که چگونه جهان هزاران پدیدۀ بدیع در برابرت قرار داده؛ مدت درازی است که با اشیاء مرده زندگی می‌کنی و رابطه‌ات را با حیات زندگان قطع کرده‌ای؛ البته با پی‌یر پیوند داشته‌ای، او کودکی دوست‌داشتنی است، ولی مسئله اصلی این نیست؛ کمی رقت قلب را رها کن و از خود بپرس آیا او واقعاً نیازی به تو دارد؟»

«آیا به من نیاز دارد؟»

«بله، آنچه که تو می‌توانی به او بدهی عبارت است از عشق، محبت و احساس؛ چیزهایی که کودکان کمتر از آنچه که ما بزرگ‌ترها فکر می‌کنیم به آن‌ها نیاز دارند؛ از طرفی دیگر پدر و مادری این کودک را پرورش می‌دهند که تقریباً نسبت به همدیگر بیگانه‌اند و به‌خاطر او عملاً به یکدیگر حسادت می‌کنند؛ او در خانه‌ای تربیت نمی‌شود که الگوی صحیحی برای سلامت روح باشد، با ذهن پیش‌رسی که دارد اگر چنین رشد کند، روحیه‌ای ناسازگار پیدا خواهد کرد و روزی می‌رسد که با عرض معذرت او باید در نهایت یکی از شما را انتخاب کند، چنین روزی را پیش‌بینی نمی‌کنی؟»

شاید حق با تو باشد، قطعاً راست می‌گویی، ولی من این قضیه را با دیدۀ عقل نگاه نمی‌کنم، جانم به این طفل بسته شده، با محبتش پیوند خورده‌ام، زیرا دیرزمانی است که دیگر در زندگی خود گرما و روشنایی احساس نمی‌کنم؛ شاید او چند سال دیگر من را رها کند، شاید مرا از خود ناامید کند، یا حتی روزی از من متنفر باشد، همان‌طور که آلبرت از من متنفر شد؛ زمانی که چهارده سال بیشتر نداشت چاقویش را به سمتم پرتاب کرد، ولی چند سالی را می‌توانم با پی‌یر باشم و به او عشق بورزم؛