معرفی و دانلود کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند: چرا بعضی گروه‌ها با هم همکاری می‌کنند و بعضی نه؟

معرفی کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند: چرا بعضی گروه‌ها با هم همکاری می‌کنند و بعضی نه؟

سایمون سینک، نویسنده‌ی سرشناس حوزه‌ی مدیریت، در کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند الگوهای کلاسیک رهبری را زیرسؤال می‌برد و از رویکردهایی انسانی می‌گوید که کمک می‌کنند کارمندان همدلی بیشتری پیدا کنند. او با تأکید بر اصولی همچون صداقت و ایثار، نشان می‌دهد که اگر رهبران از چنین فضائلی برخوردار باشند، به‌مرور در تیم احساس امنیت و تعلق‌خاطر ایجاد می‌شود و کل مجموعه با همبستگی به استقبال چالش‌ها خواهد رفت و موفق‌تر خواهد بود.

درباره‌ی کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند

یکی از چالش‌های مهمی که اکثر سازمان‌های بزرگ و حتی استارتاپ‌های نوظهور با آن مواجه‌اند بحران رهبری است. این مسأله از یک اشتباه تاریخی و خیلی رایج ناشی می‌شود؛ تمایز قائل نشدن بین مدیریت و رهبری. عموماً تصور بر این است که مدیر همان رهبر است و کارهایی که انجام می‌دهد برای هدایت سازمان کافی است. اما این اشتباه مهلکی است که می‌تواند به سقوط و حتی فروپاشی شرکت منجر شود.

مدیریت یک فرآیند تکنیکی و اجرایی است. مدیرها مجریان راهبردها هستند، بنابراین می‌توان گفت رویکردهایشان معمولاً کوتاه‌مدت است. اما رهبر وظیفه دارد استراتژی‌های کلان را تعیین کند. او باید افق‌های بلندمدت را ببیند و شرایط را پیش‌بینی کند. درنهایت اینکه رهبر مجری امور نیست بلکه هدایت‌گر کل مجموعه است. در موقعیت‌های سخت این رهبر است که می‌تواند با برنامه‌ریزی و تعیین راهبردها سازمان را نجات دهد، ولی مدیر ذاتاً قابلیت این کار را ندارد. به خاطر همین است که سازمان‌هایی که رهبر واقعی ندارند در این وضعیت متوقف می‌شوند. تفاوت رهبر و مدیر محدود به وظایف و چارچوب‌های سازمانی نیست؛ این تمایز حتی در کاراکتر آن‌ها نیز وجود دارد. سایمون سینک (Simon Sinek)، سخنران و نویسنده‌ی سرشناس معروف آمریکایی، در کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند (Leaders Eat Last) به همین مسأله پرداخته و کوشیده این جزئیات را شفاف توضیح دهد. سینک اصول کلاسیک رهبری را به چالش می‌کشد و می‌گوید برای دوران مدرن، مفاهیم چند دهه پیش کاربرد ندارند. رهبر امروزی باید درک جدیدی از این موقعیت داشته باشد. آنچه او در کتابش بر آن تأکید می‌کند، مفاهیم و فضائل انسانی است و می‌گوید رهبران پیشرو حالا باید این‌ها را در خود تقویت کنند و رشد دهند.

سایمون سینک در کتاب پیشینش «با چرا شروع کنید» از یک متدولوژی جدید برای رهبری سخن گفته بود. او دیاگرامی با سه دایره‌ی تودرتو ترسیم کرد که هرکدام به یک پرسش اساسی ارجاع می‌دادند. مرکزی‌ترین دایره، که به نظر سینک اولین و مهم‌ترین پرسش هم تلقی می‌شد، «چرا» بود. او می‌گفت رهبر در گام اول باید چرایی سازمان را از خود بپرسد. پاسخ این سؤال به‌منزله‌ی این بود که رهبر می‌توانست انگیزه‌ها و اهداف خود و کارکنانش را بشناسد، برای مجموعه الهام‌بخش باشد و در آن‌ها انگیزه‌ی بیشتری ایجاد کند. اما نکته اینجا بود که فقط بعضی از رهبران موفق می‌شدند این فرآیند را درست اجرا کنند. سینک در کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند، بر روی همین نکته متمرکز شده و می‌خواهد نشان بدهد این افراد موفق چه ویژگی‌ای داشته‌اند. او معتقد است آن‌ها بیش از اینکه از اصول مدیریتی تبعیت کنند، اصول انسانی را مقدم دانسته‌اند. در واقع آن‌ها فضائلی مثل صداقت و ایثار را سرلوحه‌ی خود قرار داده‌اند.

سایمون سینک برای اثبات این مسأله به سراغ نیروی دریایی آمریکا رفت. او مشاهده کرد که در این سازمان اول سربازها غذا می‌خورند و بعد از آن‌ها افسرهای ارشد. به‌زعم او این رفتار نشان می‌داد که ارشدها به فکر پایین‌دست‌ها هستند، به آن‌ها احترام می‌گذارند و آن‌ها را مثل یک خوانواده می‌بینند. این باعث می‌شد تا کارکنان احساس امنیت و تعلق‌خاطر بیشتری پیدا کنند. سینک می‌گوید هیچ ارتشی مطلقاً برای شکست تأسیس نشده. آن‌ها باید همیشه پیروز باشند. بنابراین اصولی که به کار می‌گیرند هم برای همین موفقیت طراحی شده است. او نتیجه می‌گیرد رویکرد انسانی افسرهای ارشد نیروی دریایی آمریکا، یکی از دلایل اصلی آمادگی این نیرو است سینک همین اصول را به رهبری سازمان‌ها پیشنهاد می‌دهد و می‌گوید با این رویه می‌توان در هر تیمی همبستگی و همدلی ایجاد کرد و به سراغ چالش‌های سخت رفت.

کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند نامزد بهترین کتاب تجاری وب‌سایت گودریدز شده بود. این اثر را نشر آموخته با ترجمه‌ی فاطمه علی پور تنگسیری منتشر کرده است.

جوایز و افتخارات کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند

• نامزد جایزه‌ی گودریدز برای بهترین کتاب‌های تجاری (2014)
• یکی از پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز

کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به رهبران سازمان‌ها پیشنهاد می‌شود. اگر می‌خواهید با رویکردی جدید در رهبری آشنا شوید، این اثر را مطالعه نمایید.

در بخشی از کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند: چرا بعضی گروه‌ها با هم همکاری می‌کنند و بعضی نه؟ می‌خوانیم

می‌گویند اگر صبح که بیدار می‌شوید اول از همه سراغ نوشیدنی الکلی بروید، ممکن است معتاد به الکل باشید. اگر صبح‌ها بعد از بیدارشدن، حتی پیش از اینکه از رختخواب بیرون بیایید، اولین کاری که انجام می‌دهید نگاه‌کردن به تلفن همراهتان است تا ایمیل بخوانید یا شبکه‌های اجتماعی را بالا و پایین کنید، ممکن است معتاد باشید. وقتی تشنۀ احساس خوشایندی هستیم که از ترشح هورمونی به ما دست می‌دهد، رفتارهایی را تکرار می‌کنیم که می‌دانیم آن ماده را ترشح می‌کند. دربارۀ نوشیدنی‌های الکلی یا قمار، از آن آگاهیم. دربارۀ عشقمان به تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی آگاهی کمتری به چگونگی این اعتیاد داریم.

در سازمانی که انگیزه‌اش عملکرد است، یعنی به «هدف برس و پول بگیر» و در آن معنای اولیۀ پاداش دوپامین است، ممکن است مانند قمار به «میزان پول» معتاد شویم. یگانه پرسش این است: آیا اعتیادهای مدرن ما بی‌ضرر است یا عوارض جانبی ناخواسته‌ای دارد که به ما آسیب می‌زند؟ این بحث را می‌گذارم برای بعد. به‌سبب دوپامین است که در روزگار مدرن امروز، خرید یا گردآوری را دوست داریم. هرچند بیشتر سرگرمی‌هایمان هیچ فایدۀ منطقی‌ای ندارد، از آن‌ها لذت می‌بریم؛ زیرا اشتیاق جست‌وجوگرانۀ ماقبل تاریخمان را ارضا می‌کند. اگر معتاد شویم و نتوانیم جلویش را بگیریم، مانند هر نوع اعتیاد به دوپامین، به همان اندازه که احساس خوشایندی دارد، برایمان گران تمام می‌شود. بیش از حد معقول زمان و پول صرف می‌کنیم و گاهی روابطمان را وسط می‌گذاریم تا فقط کمی بیشتر از آنچه به آن معتادیم، به دست بیاوریم. شاید دوپامین سوخت حرکت به‌سمت اهدافمان باشد؛ ولی آن احساس رضایت و آن احساس ماندگار خوشبختی و وفاداری، به ارتباط با دیگران هم نیاز دارد. هرچند ممکن است دربارۀ هدفی که ده سال پیش به آن رسیدیم، صحبت نکنیم، دربارۀ دوستانی که در مسیر رسیدن به هدف پیدا کردیم، صحبت می‌کنیم. خبر خوش این است که محرک‌هایی شیمیایی هم داریم که وقتی به‌روشی عمل می‌کنیم که اعتماد، عشق و وفاداری دیگران را به دنبال دارد، با احساسات مثبت به ما پاداش می‌دهند. برای داشتن آن احساسات فقط باید کمی کمک کنیم که البته کار آسانی است؛ زیرا همه می‌دانیم وقتی با افراد مطمئن همکاری می‌کنیم، بیشتر از زمانی که تنهایی تلاش می‌کنیم، کارها را به انجام می‌رسانیم.

فهرست مطالب کتاب

دربارۀ نویسنده
پیشگفتار مترجم
پیشگفتار
بخش یکم: نیاز به احساس امنیت
فصل 1: بالایی‌ها از ما محافظت می‌کنند
فصل 2: کارمندان هم آدم‌اند
فصل 3: تعلق
فصل 4: بله، ولی...
بخش دوم: نیروهای قدرتمند
فصل 5: دیگر کافی بود
فصل 6: ادسا
فصل 7: کورتیزول بزرگ
فصل 8: چرا ما رهبر داریم؟
بخش سوم: واقعیت
فصل 9: شجاعت انجام دادن کار درست
فصل 10: خودروی برف رو در بیابان
بخش چهارم: چطور به اینجا رسیدیم
فصل 11: رونق پیش از شکست
فصل 12: بچه‌های نسل انفجار جمعیت بزرگ شده‌اند
بخش پنجم: مشکل تقلیل انسانیت
فصل 13: تقلیل انسانیت کشنده است
فصل 14: تقلیل انسانیت مدرن
فصل 15: مدیریت تقلیل انسانیت
فصل 16: بی تعادلی
بخش ششم: فراوانی مخرب
فصل 17: درس یکم رهبری: فرهنگ به هر شکلی باشد، شرکت هم به همان شکل می‌شود
فصل 18: درس دوم رهبری: رهبر به هر شکلی که باشد، فرهنگ هم به همان شکل درمی‌آید
فصل 19: درس سوم رهبری: درستکاری مهم است
فصل 20: درس چهارم رهبری: دوستان مهم‌اند
فصل 21: درس پنجم رهبری: رهبر افراد باش نه اعداد
بخش هفتم: جامعۀ معتادان
فصل 22: خودمان در مرکز همۀ مشکلاتمان ایستاده‌یم
فصل 23: به هر قیمتی
فصل 24: نسل تقلیل انسانیت
بخش هشتم: رهبرشدن
فصل 25: قدم دوازدهم
فصل 26: سختی مشترک
فصل 27: ما به رهبران بیشتری نیاز داریم