معرفی و دانلود کتاب صد سال تنهایی

معرفی کتاب صد سال تنهایی

یکی از معروف‌ترین و پرفروش‌ترین رمان‌های جهان کتاب صد سال تنهایی نوشته گابریل گارسیا مارکز است. او برای روایت زندگی شش نسل از خانواده بوئندیا در روستایی خیالی به نام ماکوندو، و بهره‌گیری از سبک رئالیسم جادویی و داشتن نثری خلاقانه‌، توجه خوانندگان و منتقدان را به این سبک ادبی جلب کرده است. این رمان مهر تاییدی بر قدرت قلم مارکز در داستان‌نویسی بود و تاثیر به‌سزایی در کسب جایزه نوبل وی در سال 1982 داشت.

درباره کتاب صد سال تنهایی

شهر خیالی ماکوندو سرزمین فریبنده و اسرارآمیزی است که سالیان سال خاندان بوئندیا را مفتون خود ساخته است. به طوری که ساکنین آن در طول عمر خود از دهکده خارج نمی‌شوند و تنها راه ارتباطی آنان با جهان بیرون، کولی‌هایی هستند که هر از گاهی با وسایل و اختراعات جدید پا به آن‌جا می‌گذارند و همه را شگفت‌زده می‌کنند.

گابریل گارسیا مارکز (Gabriel Garcia Marquez) ماجرای این رمان را با اعدام سرهنگ آئورلیانو بوئندیا آغاز می‌کند و کتاب روال خود را با مرگ و ناپدید شدن تعداد زیادی از اعضای شش نسل از این خاندان ادامه می‌دهد. زندگی‌نامه خاندانی که با خوزه آرکادیو بوئندیا و همسرش اورسلا شروع می‌شود.

رمان صد سال تنهایی (One Hundred Years of Solitude) در سال 1965 در شمارگان هشت‌ هزار نسخه و به زبان اسپانیایی در آرژانتین به چاپ رسید. همه‌ نسخه‌های آن طی یک هفته نخست فروخته شد. اما همچنان بعد از گذشت سال‌ها از اولین چاپ این رمان، بیش از پنجاه میلیون جلد از آن در سراسر دنیا به فروش رفته و به بیش از چهل و شش زبان مختلف ترجمه شده است.

ردپای این اثر و استفاده از مکان‌هایی که مارکز در این رمان خلق می‌کند را می‌توان در آثار نویسندگان بعد از وی مشاهده کرد؛ از این جهت این رمانِ الهام‌بخش، نقطه عطف مهمی در ادبیات به شمار می‌آید.

به گفته‌ی خود گابریل گارسیا مارکز نوشتن این کتاب یک سال و سه ماه زمان برده است و او در تمام این 15 ماه از خانه خارج نشده است. او با تلفیق واقعیت و خیال دست به آفرینش کتابی به سبک رئالیسم جادویی زد که حیرت همگان را برانگیخت و جایزه‌ی نوبل ادبیات را برایش به ارمغان آورد.

جوایز و افتخارات کتاب صد سال تنهایی

- برنده جایزه بین‌المللی رمان رومولو گالیگوس
- برنده جایزه بهترین کتاب خارجی توسط ناشر رابرت کارلیر در سال 1948

نکوداشت‌های کتاب صد سال تنهایی

- مملو از شفافیت، هوش، خرد، و شعر. (واشنگتن پست)
- تجربه یک اثر عظیم! (LitHub)
- یکی از مهم‌ترین آثار داستانی کلاسیک قرن بیستم آمریکای لاتین. (Variety)
- دارای داستانی سرایی عمیق، جادو و افسانه، جزئیات واقع گرایانه و وسعت حماسه خانوادگی. (نیویورک تایمز)

کتاب صد سال تنهایی برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از علاقه‌مندان سبک رئالیسم جادویی هستید، این شاهکار ادبی را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

با گابریل گارسیا مارکز بیشتر آشنا شویم

این نویسنده بزرگ در سال 1928 در کشور کلمبیا و در دهکده‌ای به نام آراکاتاکا چشم به جهان گشود. اولین نوشته‌های او در دوران دبیرستانش و در روزنامه‌ی خوونتود به چاپ رسید. مارکز به پیشنهاد پدر و مادرش به تحصیل رشته‌ی حقوق پرداخت و خیلی زود متوجه شد که به آن علاقه‌ای ندارد. بنابراین در کنار تحصیل به کار روزنامه‌نگاری پرداخت.

او علاوه بر رمان بی‌نظیر صد سال تنهایی آثاری مانند «عشق و شیاطین دیگر»، «عشق در سال‌های وبا»، «پاییز پدر سالار» و «کسی که به سرهنگ نامه می‌نویسند» خلق کرده است. گابریل گارسیا مارکز سرانجام در سال 2014 و در حالی که مبتلا به بیماری فراموشی شده بود، در سن 87 سالگی درگذشت.

جملات برگزیده کتاب صد سال تنهایی

- برای عشق مبارزه کن ولی هرگز گدایی نکن.
- مرگ از پیری نمی‌آید، بلکه با فراموشی می‌آید!
- دوستت دارم، نه بخاطر شخصیت تو، بلکه بخاطر شخصیتی که من هنگام با تو بودن پیدا می‌کنم.
- دقایقی در زندگی هست که دلت برای کسی آن قدر تنگ می‌شود، که می‌خواهی او را از رویاهایت بیرون بکشی و در دنیای واقعی بغلش کنی.

در بخشی از کتاب صد سال تنهایی می‌خوانیم

باران چهار سال و یازده ماه و دو روز ادامه داشت. روزهایی پیش می‌آمد که خاکه باران ببارد و همه ذوق‌زده سراپایشان را خوب می‌پوشاندند و با قیافه آدم‌هایی که دوران نقاهت را می‌گذرانند به خیابان می‌ریختند تا صاف شدن هوا را جشن بگیرند، ولی خیلی زود عادت کردند این وقفه‌ها را نشانه‌هایی تعبیر کنند که از بارش‌های شدیدتر خبر می‌دادند.

طوفان‌هایی ویرانگر پهنه آسمان را می‌روفتند، و شمال تندبادهایی را گسیل می‌داشت که شیروانی‌ها را از جا کَندَند و دیوارها را از پا انداختند، و آخرین گیاهان درختستان‌های موز را از ریشه درآوردند. مثل روزگارِ طاعون بی‌خوابی، که اورسولا در آن ایام یادش افتاد، مصیبت خود الهام‌بخش روش‌های دفاع در برابر ملال شد. آئورلیانو سگوندو یکی از کسانی بود که بیشترین تلاش را کرد تا مغلوب بیکاری نشود.

شبی که آقای براون باران را فرا خواند، برحسب اتفاق برای کاری به منزلشان رفته بود، و فرناندا سعی کرد با چتری قراضه که در یکی از گنجه‌ها پیدا کرد به کمکش بیاید. او گفت: "لازم نیست. آن قدر اینجا می‌مانم تا هوا صاف شود". صد البته، تعهدی سرپیچی‌ناپذیر را گردن نگرفته بود، ولی کم مانده بود به معنی دقیق کلمه به آن پایبند بماند.

از آنجایی که لباس‌هایش در خانه پترا کوتس بودند، هر سه روز یک بار هرچه به تن داشت در می‌آورد و، زیرشلواری به پا، منتظر می‌ماند تا رخت‌هایش را بشویند. برای آنکه حوصله‌اش سر نرود، خود را موظف کرد خرابی‌ها و نواقص بی‌شمار قسمت‌های مختلف خانه را تعمیر کند. لولاها را جا انداخت، قفل‌ها را روغن‌کاری کرد، پیچ و مهره‌ها را سفت کرد و چارچوب درها را هم‌طراز کرد.