معرفی و دانلود کتاب نامه‌ای از پکن

معرفی کتاب نامه‌ای از پکن

کتاب نامه‌ای از پکن نوشته‌ی پرل باک که موفق به دریافت عنوان پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز شد، روایتگر رابطه‌ای است که در خلل انقلاب کمونیستی چین، به جدایی و دوری منجر می‌شود. الیزابت که در جریان انقلاب، به اصرارِ همسر دورگه‌اش ژرار، همراه پسرشان به زادگاه خود در ورمونت بازگشته، تنها از طریق نامه می‌تواند با ژرار ارتباط بگیرد. این رمان درمورد زندگی مشترکی است که در گیرودار جریانات سیاسی، چهره‌ای بی‌هویت به خود می‌گیرد...

درباره‌ی کتاب نامه‌ای از پکن

کتاب نامه‌ای از پکن (Letter From Peking) اثر نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل، پرل باک (Pearl S. Buck)، داستان زنی است که به خاطر شرایط سیاسی پیش‌آمده و شروع انقلاب کمونیستی، ناچاراً با پسرش چین را به مقصد آمریکا و زادگاهش، ورمونت، ترک می‌کند. رمان پیش رو از زبان الیزابت روایت شده و بازتابی است از رنج‌ها و جدایی‌هایی که انقلاب کمونیست بر مردم چین روا داشت.

اولین قربانی چنگال بی‌رحم سیاست و قدرت همواره عشق بوده است؛ داستان الیزابت و ژرار نیز گرفتار همین ماجرای تلخ می‌شود. این دو که سال‌ها پیش در دانشگاه با یکدیگر آشنا شدند و ازدواج کردند، حالا در جریان رخداد انقلاب کمونیستی در چین به دلیل بی‌اعتمادی نظام حاکم به افراد خارجی و دورگه، به بن‌بست می‌رسند و الیزابت مجبور به ترک چین می‌شود. ژرار که خود نیز دارای هویت دورگه‌ی آمریکایی- چینی است، مجبور می‌شود به‌گونه‌ای وفاداری خود را به دولت حاکم ثابت کند. اتفاقاتی که برای این زوج رخ می‌دهد، رابطه و زندگی مشترکشان را تهدید می‌کند. کتاب نامه‌ای از پکن روایت الیزابت از وقایعی است که تلخی، فراق و دلتنگی را بر سر او، همسر و پسرش آوار کرده است.

پرل باک نویسنده‌ای آمریکایی بود که سال‌های زیادی را در چین زندگی کرد. او با آثارش پلی میان فرهنگ شرق و غرب ساخت و در شناساندن عناصر فرهنگی چین به کشورهای غربی، نقش بسزایی ایفا کرد. باک که نخستین زن آمریکایی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل نیز بود، در کتاب نامه‌ای از پکن همچون دیگر آثارش از مفاهیمی انسانی و عمیق در بستری سیاسی- اجتماعی سخن گفته و تصویری غمناک و در عین حال زیبا از جدایی، وفاداری، بلاتکلیفی و مسئولیت سیاسی ترسیم کرده است.

این کتاب توسط بهمن فرزانه ترجمه شده و به همت انتشارات علمی و فرهنگی در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب نامه‌ای از پکن برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب برای افرادی که به رمان‌های عاشقانه در بستری سیاسی و تاریخی علاقه‌مندند، تجربه‌ای جذاب خواهد بود.

در بخشی از کتاب نامه‌ای از پکن می‌خوانیم

بیست سال پیش، من و ژرار در آن اتاق پذیرایی بزرگ ازدواج کردیم. جز مادرم و برادرش و خانم او، کس دیگری در جشن ما حضور نداشت، نمی‌دانم حالا دائیم و زنش کجا هستند. هنگامی که با ژرار به چین رفتم، در آن زندگی رخوت‌انگیز غرق شدم و آن‌جا را وطن خود دانستم. نمی‌دانم این چه سری است، مردم برای چند روز مثل یک توریست به پکن می‌آمدند و تا آخر عمر در آن‌جا می‌ماندند. در آن روزها، آنچه را نمی‌دانستم ژرار برایم بیان می‌کرد. وقتی که از خیابان می‌گذشتیم برایم گفت‌وگوی رهگذران را ترجمه می‌کرد. چون هیچ‌چیز در نظر او عجیب نبود، برای من هم موضوعی عجیب نمی‌نمود.

حالا همه‌چیز در آن‌جا در آن شهر ابدی تغییر کرده است. آن رخوت طولانی پایان یافته و انرژی جدید و وحشتناکی بر مردم مستولی شده است. به خودم می‌گویم آن ملت گرچه مرا خیلی دوست دارد اما مرا در بین خود نمی‌خواهد. نمی‌توانم قبول کنم که دوستم یا همسایه‌ام سامی دیگر در قلبش نسبت به من علاقه‌ای حس نکند. به خاطر می‌آورم که چگونه از بچه‌هایمان پرستاری می‌کردیم. با هم صحبت می‌کردیم، می‌خندیدیم و از خرید روزانه‌ی تخم مرغ، ماهی و میوه تعریف می‌کردیم. نمی‌توانم باور کنم که مادام لی دیگر مرا دوست نداشته باشد. او اغلب مرا کنار خود می‌نشاند و دست‌هایم را نوازش می‌کرد. این‌ها دوستان من بودند. من هنوز آن‌ها را دوست دارم و آن‌ها هم حتماً مرا دوست دارند. و همان طور که ژرار در نامه‌اش برایم نوشته آن‌ها هم مرا «دوست دارند و دوست خواهند داشت» اما...

ولی اگر عشق هنوز ادامه دارد، چگونه ممکن است این «اما» ‌ها وجود داشته باشند. قادر نیستم به این سؤالات پاسخ بگویم و سکوت بین ما را فرا می‌گیرد.