معرفی و دانلود کتاب هتل دولاک

معرفی کتاب هتل دولاک

کتاب هتل دولاک به قلم آنیتا بروکنر، رمانی جذاب و خواندنی است که سفر نویسنده‌ای عاشق‌پیشه به سوئیس را روایت می‌کند. در این سفر، حوادثی برای او رخ می‌دهد که موجب تحولات روحی وی و عوض شدن نگاهش به زندگی می‌شود. این کتاب حیرت‌انگیز توانسته جوایز ارزشمندی نیز به خود اختصاص دهد.

دربارۀ کتاب هتل دولاک:

این رمان کلاسیک، برشی کوتاه از زندگی زنی داستان‌نویس به نام ادیت هوپ را روایت می‌کند. ادیت، داستان‌های عاشقانه‌ای را با نام مستعار منتشر می‌کرد و وقتی حس می‌کند زندگی خودش نیز شبیه آن داستان‌ها شده، برای تمدد اعصاب و یافتن آرامش ذهنی راهی سوئیس می‌شود و در هتل لوکسی به نام دولاک (هتل دریاچه) اقامت می‌کند. در زمان اقامت ادیت در هتل دولاک (Hotel Du Lac) حوادث جالبی از جمله آشنایی‌اش با مردی خوش سر و زبان اتفاق می‌افتد. این داستان استعاره‌ای از زندگی است که به سفری تشبیه شده؛ عشق در همۀ فصول آن جاریست و نمی‌توان این جریان عظیم و الهام‌بخش را متوقف کرد.

داستان هتل دولاک که بسیاری از منتقدین آن را شاهکار آنیتا بروکنر (Anita Brookner) تلقی می‌کنند، در حقیقت بیانگر تأثیر سفر بر دیدگاه و بینش ما به زندگی است.

افتخارات کتاب هتل دولاک:

- برنده جایزه بوکر در سال 1984
- نامزد جایزه کتاب لس آنجلس تایمز در بخش داستانی سال 1985

نکوداشت‌های کتاب هتل دولاک:

- جذاب‌ترین رمان بروکنر... واقع گرایانه، برازنده و جذاب. (Anne Tyler)
- رمانی بی‌عیب و نقص همراه با شوخ طبعی دلپذیر. (Newsweek)
- اثری متمایز، محسور کننده... ظریف اما پرشور؛ خنده‌دار اما عجیب و غریب جدی. (Christian Science Monitor)
- ماندگارترین اثر آنیتا بروکنر. (The Sunday Times)

کتاب هتل دولاک مناسب چه کسانی است؟

خواندن این رمان جذاب به تمامی علاقمندان ادبیات داستانی و داستان‌های انگلیسی پیشنهاد می‌شود.

با آنیتا بروکنر بیشتر آشنا شویم:

آنیتا بروکنر، رمان‌نویس انگلیسی تبار، ژوئیه 1928 در لندن چشم به جهان گشود. او که تحصیلاتش را در زمینه تاریخ هنر در دانشگاه کینگز به پایان رساند، توانست به عنوان نخستین زن به مقام استاد هنرهای زیبا در دانشگاه کمبربج دست یابد. وی بیش از ده سال در مؤسسه کورتالد به عنوان استاد مشاور فعالیت داشت. این داستان‌نویس خوش‌ذوق و با استعداد، ظرافت ویژه‌ای در توصیف شخصیت‌های زن به کار می‌برد. آثار بروکنر که درونمایه غالب آن‌ها یأس و دل‌مردگی بود، همواره مورد توجه و تحسین خوانندگان و منتقدین واقع می‌شد؛ داستان‌هایی نظیر: «وصلت ناجور»، «چشم بسته»، «نظر شخصی» و «سقوط آرام». بروکنر سرانجام در مارس 2016 دیده از جهان فروبست.

در بخشی از کتاب هتل دولاک می‌خوانیم:

حس کرد کار او با این اتاق تمام شده بود یا شاید کار اتاق با او. در هر صورت نتیجه‌ای طبیعی حاصل شده بود. با وجود این، درست همان‌طور که پشیمانی در ذات وداع است، می‌دانست که هر زمان به این اتاق که در آن کاملاً تنها بود فکر کند، برخی خاطرات دلپذیر برایش تداعی می‌شود. شاید منزلت خاموش و رنگ‌باختۀ این اتاق برایش نمادی از آخرین ذرۀ منزلت از دست‌رفتۀ خودش بود که چیزی نمانده بود همان نیز در مواجهه با وحشت یا تظاهر به شجاعت یا درایتی بی‌روح، فرو بریزد.

آنچه با این لرزش پیری، او را می‌آزرد، بی‌روحی عقل سلیمش بود. ناگهان بلند شد و به‌سوی پنجره رفت و پرده را کنار زد. تاریکی تنها چیزی بود که می‌توانست ببیند و صدای غژغژ لاستیک ماشین تنها صدایی بود که می‌توانست بشنود. از آنجا که هوا بهتر شده بود و مه با نم‌نم بارانی سوگوار ناپدید شده بود، رطوبت چسبناک، پایداری تدریجی اقلیمی را داشت که سرانجام شیوۀ طبیعی ابراز خود را یافته بود. بنابراین نمی‌توانست آن‌طور که دلش می‌خواست، در بالکن خود بنشیند و پشت میز سبز قلعی بنویسد. اما فارغ از این‌ها، کتابی که شروع نشده بود، شاید از ابتدا مقدر بوده کنار گذاشته شود. با خود گفت من همیشه به‌طور ارادی، راهی در پیش می‌گیرم که عاقبتی جز تسلیم ندارد. چرا شیوۀ قبلی دیگر کار نمی‌کند؟ آیا به این دلیل است که کل پروسه به نظر بسیار طولانی شده است مانند نادم خرقه‌پوش که برای مستفیض شدن از رحمت الهی برنامه می‌چیند؟ آیا دیگر خسته‌تر از آنم که بتوانم دست به کاری بزنم؟ آیا راحت‌تر نیست که دیگر دست از تلاش بکشم؟ بر دست‌نوشته‌های دقیق خود دست خداحافظی کشید و آن‌ها را در پوشه گذاشت و پوشه را ته چمدان مسافرتی‌اش.