معرفی و دانلود کتاب پیری

معرفی کتاب پیری

کتاب پیری، اثری خواندنی برای آشنایی با جنبه‌های اجتماعی، فرهنگی، زیستی و روا‌ن‌شناختیِ کهنسالی است. مهران حاجی محمدیان، نویسنده‌ی کتاب، با بهره‌گیری از یافته‌های علمی جدید در حوزه‌های مختلف و تحقیقات گسترده‌ی میدانی، باورهای سنتی درباره‌ی پیری را در این اثر به چالش کشیده و دیدگاهی تازه از فرایند کهنسالی و ظرفیت‌های این دوران پیش روی خواننده قرار داده است.

درباره‌ی کتاب پیری

کتاب پیری، منبعی تحقیقاتی و جامع برای افراد علاقه‌مند به مطالعه در حوزه‌ی سالمندی به‌حساب می‌آید. مهران حاجی محمدیان، نویسنده‌ی کتاب، پیری را در این اثر از منظر تجربه‌ی شخصیِ انسان‌هایی که با پیری مواجه و درگیرند، بررسی کرده است. مفهوم «پیری» در این کتاب از خانم‌ها و آقایانی که از دهه‌ی سی و چهل زندگی‌شان درگیرِ زدودنِ نشانه‌های «پیری» از پوست و موی خود هستند آغاز می‌شود و تا زمانی که افراد به دلیلِ کهولتِ سن کاملاً استقلال و هوش و حواسِ خود را از دست می‌دهند، پیش رفته است.

سبک نگارش مهران حاجی محمدیان، به‌ گونه‌ای است که با وجود پرداختن به مفاهیم پیچیده و بین‌رشته‌ای، متی خواندنی و قابل فهم پیش روی طیف گسترده‌ای از مخاطبان قرار داده. این رویکرد نگارشی باعث می‌شود که خواننده، حتی اگر پیش‌زمینه‌ی تخصصی در حوزه‌ی پیری‌شناسی (ژرونتولوژی) یا روانشناسی نداشته باشد، بتواند به راحتی با مفاهیم ارتباط برقرار کند و به درکی عمیق از ابعاد مختلف کهنسالی برسد.

مطالب کتاب پیری در قالب شش فصل دسته‌بندی شده‌اند. نخستین فصل به روایت‌هایی از سالمندان درباره‌ی بدن‌هایشان اختصاص یافته است. به گفته‌ی نویسنده، تمامی انسان‌ها تجربه‌ای تقریباً یکسان از فرایند بیولوژیکی پیری را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند. با این حال، تفاوت‌هایی میان تجربه‌ی کهنسالی در ساکنین کشورهای مختلف از لحاظ امید به زندگی، فرهنگ مصرف دارو، سرانه‌های متفاوت بهداشت، پوشش‌های بیمه‌‌ی درمانی، هزینه‌های خدمات درمانی و بهره‌مندی سالمندان از مراقبت‌های اولیه و ضروری، وجود دارد.

مهران حاجی محمدیان، در ادامه‌ی کتاب پیری، به توضیح اهمیت و جایگاه سالمندان در خانواده‌های ایرانی پرداخته است. ارتباط سالمندان با فرزندان و نوه‌ها، تمایز جنسیتی میان مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها و همچنین موضوع خانه‌ی سالمندان، مفاهیمی است که در فصل سوم کتاب بررسی شده‌اند. در کنار بررسی زندگی سالمندان در خانه، مطالبی درباره‌ی شرایط رفاهی و چگونگیِ حضور سالمندان در بیرون از منزل در جامعه‌ی ایران نیز در فصل قرار دارد. مطالعه‌ی این مطالب به خواننده کمک می‌کند تا درک عمیق‌تر و جامع‌تری از چالش‌ها و فرصت‌های دوران سالمندی در بافت فرهنگی و اجتماعی ایران پیدا کند و برای ارتقاء کیفیت زندگی این قشر از جامعه، دیدگاه‌ها و رویکردهای مؤثرتری را اتخاذ نماید. مخاطب کتاب، پس از رسیدن به این درک می‌تواند نگرش خود را نسبت به پیری تغییر داده و کهنسالی را مرحله‌ای ارزشمند و پرظرفیت ببیند. همچنین، با این آگاهی می‌توان برای ارتقاء جایگاه و کیفیت زندگی سالمندان در جامعه و خانواده، گام‌های مؤثرتری برداشت.

در چهارمین فصل از کتاب پیری، مهران حاجی محمدیان به صورت متمرکزتری به تجربه‌ی اجتماعی سالمندان از سطح تعامل‌های روزمره تا زمان خروج از کار پرداخته است. نکته‌هایی مانند اینکه چگونه افراد از رفتارِ دیگران متوجه احساس پیریِ خودشان می‌شوند. مبحث بازنشسته کردن و منفک‌ کردن افراد پیر از فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی از سوی سازمان‌های مدرن، در این بخش مطرح می‌گردد.

اوقات فراغتی که سالمندان در اختیار دارند، موضوع بخش پنجم کتاب پیری است. به‌ گفته‌ی نویسنده، این اوقات فراغت باید به‌نوعی بازنگری شود تا چشم‌اندازی امیدبخش پیش روی سالمندان نسبت به کلیت زندگی قرار دهد. مطالعه‌ی این مفاهیم، درک جامع و انسانی از پدیده‌ی پیری، تغییر نگرش مثبت نسبت به آن و آگاهی برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان را برای خواننده به‌ دنبال دارد. درنهایت فصل ششم محل جمع‌بندی مطالب ارائه‌گردیده در طول کتاب است.

کتاب پیری را انتشارات علمی و فرهنگی چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

کتاب پیری برای چه کسانی مناسب است؟

تمامی افرادی که به درک جامع موضوع پیری و ارتقاء کیفیت زندگی در دوران سالمندی علاقه دارند، به‌عنوان مخاطب‌های این کتاب شناخته می‌شوند. مطالعه‌ی کتاب حاضر برای محققان حوزه‌ی مردم‌شناسی نیز سودمند به‌‌ نظر می‌رسد.

در بخشی از کتاب پیری می‌خوانیم

موقعیتِ سالمندان در خانواده به نحوی است که نسبتِ نزدیکی با اکثریتِ اعضای خانواده پیدا می‌کنند. مجموعه‌ی این روابط از پدر و مادر برخی سالمندانِ جوان که همچنان در قید حیات هستند، تا برادر و خواهرانشان که زندگی مستقلی تشکیل داده‌اند و گاهی بچه‌های آن‌ها، و مهم‌تر از همه بچه‌های خودشان که ازدواج کرده‌اند و حالا خود دارای بچه‌هایی هستند. مجموعه‌ای متشکل از ده‌ها نفر که ارتباط بسیار نزدیکی با سالمند دارند و بخش قابل توجهی از ذهنِ آنان را مشغول می‌کند.

با این حال نزدیک‌ترین ارتباطِ سالمند با فرزندان و نوه‌هایشان است. «خانه‌ی پدربزرگ» و «خانه‌ی مادربزرگ» حدوداً تنها مکانی است که تمامی اعضای خانواده، عروس و داماد و دختر و پسر و نوه و... همگی دور هم جمع می‌شوند و ضمن ملاقاتِ سالمند و یا «بزرگ فامیل» همدیگر را نیز دیده و معمولاً لحظات بسیار خوش و به‌یادماندنی‌ای برای تمامی اعضای خانواده رقم می‌خورد.

چنین دید و بازدیدها و مراسم‌های خانوادگی‌ای برای سالمندان بسیار لذت‌بخش است. آقایی با ابرازِ شوق از دور هم جمع شدن فرزندان و نوه‌هایش می‌گوید: «در حدود 25 تا بچه دورُ وَرَم هست، نوه، نتیجه». این دور هم جمع شدنِ اعضای خانواده بالأخص در روزهای اولِ سال نو، شب یلدا، روز مادر و اخیراً روز پدر، مراسم‌های مذهبی و... به سالمندان احساسِ داشتنِ یک خانواده‌ی بزرگ و به «ثمر رساندن» فرزندانش را نیز می‌دهد. چنین مراسم‌هایی نیز از جمله موقعیت‌هایی است که «جایگاه» و «شأن» سالمندان یادآوری می‌شود و آن‌ها را به عنوانِ افرادی که در مرتبه‌ی بالایی در خانواده هستند، مورد اشاره قرار می‌دهد.

اما این تصویر از خانواده از منظرِ برخی از سالمندان، وضعیتی است که در حالِ تغییر است. سالمندی اشاره می‌کرد که دید و بازدیدها در خانه‌ی بزرگ فامیل در حالِ از بین رفتن است: «دیگه اصلاً مثل قدیم نیست، جمع اصلاً پاشیده، اونطور که دور هم جمع می‌شدند، خونه‌ی بزرگ‌تر جمع می‌شدند، اصلاً خیلی کم شده.»

فهرست مطالب کتاب

یادداشت ناشر
مقدمه
فصل اول: سالخوردگی
فصل دوم: رفتن
فصل سوم: خانواده
فصل چهارم: دور گردون
فصل پنجم: فراغت
فصل ششم: جمع‌بندی
فهرست منابع