معرفی و دانلود کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

معرفی کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

داستانی که تا صفحه‌ی آخر میخکوب‌تان می‌کند... کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها، یک رمان تاریخی اثر کلر کیگن است که در سال 2022، برنده‌ی جایزه‌ی اورول برای بهترین داستان سیاسی شده. این کتاب به یک رویداد واقعی در ایرلند می‌پردازد و از حقیقت پنهان در رخت‌شوی‌خانه‌ی مگدالن سخن می‌گوید.

درباره‌ی کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

از سال 1922 تا 1996، هزاران زن و دختربچه در رخت‌شوی‌خانه‌ی مگدالن (Magdalene laundries) در ایرلند زندانی بودند. این کارگاه‌، یکی از خشک‌شویی‌های تجاری، بی‌مزد و سودمندی بود که توسط کلیسای کاتولیک و دولت آن زمان اداره می‌شد. رقم واقعی بازداشت‌شدگان نامعلوم است، اگرچه می‌گویند عددی بین ده تا سی هزار نفر را شامل می‌شده است. سوابق موجود در رخت‌شوی‌خانه، به شکلی عمدی توسط کلیسا در آن زمان از بین رفته و غیرقابل‌دسترس شده است؛ سوابقی مبنی بر این‌که در مگدالن زنان به مجبور به بردگی بی‌پایان و کار اجباری با ساعات طولانی بوده‌اند و در همان زمان نیز از سمت کلیسا مورد آزار جسمی، روحی و روانی قرار می‌گرفته‌اند.

عمده‌ی این زندانیان را زنان و دخترانی تشکیل می‌دادند که مورد آزار و خشونت جنسی قرار گرفته و یا در کلیسا و مراقبت‌های دولتی بزرگ شده بودند. همچنین مادران مجرد و دخترانشان نیز در مگدالن بازداشت و زندانی می‌شدند. بسیاری از این زنان که برای زمان‌های طولانی در گرسنگی بودند و از کمبود غذا و بهداشت کافی رنج می‌بردند، جان خود را از دست دادند. همچنین محرومیت از تحصیل و آموزش باعث شد بسیاری از افراد جامعه، طرد و منزوی شوند.

چیزهای کوچکی مثل اینها (Small Things Like These)، رمانی کوتاه از کلر کیگن (Claire Keegan) است که به حقیقت پنهان پشت این جنایت می‌پردازد. شخصیت اصلی رمان او، بیل فرلانگ، شخصیتی خیالی است که برخلاف تمام مردم در آن زمان، ساکت نمی‌نشیند و با این‌که زندگی خود و خانواده‌اش را به خطر می‌اندازد، دست از تلاش و مبارزه بر نمی‌دارد.

این رمان کوتاه، هم‌زمان داستانی لطیف از امید و قهرمانی و روایتی تلخ از شفقت زنان ایرلند است که به سرزنش شدید جنایاتی می‌پردازد که به نام دین رخ داده‌اند. کلر کیگن کتاب چیزهایی کوچکی مثل اینها را به تمام زنان و کودکانی تقدیم می‌کند که در رخت‌شوی‌خانه‌های مگدالن رنج کشیده‌اند و فریاد و زمزمه‌های بی‌پایان آن‌ها برای کمک، هرگز شنیده نشده است.

نشر بیدگل، این کتاب را با ترجمه‌ی مزدک بلوری منتشر و چاپ گردانیده است. نسخه‌ی الکترونیکی کتاب چیزهایی کوچکی مثل اینها در دسته‌ی کتاب‌های داستان و رمان خارجی کتابراه برای تمام شما عزیزان قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

• کتاب سال مجله‌ی تایمز؛
• پرفروش ساندی‌تایمز و آیریش‌ تایمز؛
• منتخبِ کتاب سال در فایننشال‌ تایمز؛
• نامزد نهایی جایزه‌ی بوکر در سال 2022؛
• کتاب سال به انتخاب مجله‌ی Observer؛
• کتاب سال به انتخاب Irish Independent؛
• برنده‌ی جایزه‌ی اوروِل برای بهترین رمان سیاسی؛
• بهترین کتابِ ماهِ نوامبر از نگاه واتر استونز (2022)؛
• کتاب سال به انتخاب Times Literary Supplement؛
• برگزیده‌ی کتاب سال در مجله‌ی The New Statesman؛
• حضور در فهرست نهایی جایزه‌ی RATHBONES FOLIO؛
• بهترین کتاب ایرلندیِ سال از نگاه Dalkey Literary Awards؛
• شناخته‌شده به‌عنوان کتاب سال در مجله‌ی آیریش تایمز (Irish Times)؛
• برنده‌ی جایزه‌ی Kerry Group Irish Fiction برای بهترین کتاب ایرلندی سال.

نکوداشت‌های کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

• عجیب. (Colm toibin)
• شوکه خواهید شد. (Andrew O'Hagan)
• یک شاهکار ترسناک و امیدوارکننده. (Sinéad Gleeson)
• نین‌انداز مبارزه در برابر ظلم می‌باشد. (Hilary Tablecloth)
• داستانی از شجاعت و شفقت. بسیار زیبا. (Douglas Stuart)
• شگفت‌انگیز، دقیق، تاریخی و دوست‌داشتنی. (Sarah Moss)
• داستانی اخلاقی که پراحساس و عمیقاً تأثیرگذار است. (David Hayden)
• یکی از جملات ساده و بی‌شیله‌ی کیگن می‌تواند حاوی حجم زیادی از تاریخ اجتماعی باشد. در کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها، هر کلمه در جای مناسب خود قرار گرفته است، و این اثر طنین‌انداز مبارزه در برابر ظلم می‌باشد. (Hilary Tablecloth)

اقتباس سینمایی از کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

در سال 2021، فیلمی با اقتباس از این کتاب به کارگردانی تیم میلانتس ساخته شده است.

کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها، برای تمام زنان تاریخ ضروری است. این کتاب از عمق رنج زنان در تاریخ مردسالار و ظالم می‌نویسد و از آن به عنوان درسی برای مبارزه و ساکت نماندن در برابر خشونت و ظلم یاد می‌کند. این کتاب برای تمام افراد علاقه‌مند به رمان‌های تاریخی انتخابی عالی و مناسب است.

در بخشی از کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها می‌خوانیم

کریسمس نزدیک بود. از همین حالا کاج نوئل نروژیِ زیبایی توی میدان، کنار آخور، برپا کرده و مجسمه‌های صحنۀ تولد مسیح را برای آن سال تازه رنگ کرده بودند. بعضی‌ها می‌نالیدند که یوسف در ردای قرمز و ارغوانی‌اش زیادی رنگ‌وارنگ شده، اما همه از مجسمۀ مریم مقدس راضی بودند که در لباس آبی و سفید همیشگی‌اش به حالت تسلیم زانو زده بود. الاغ قهوه‌ای هم شبیه همان الاغ همیشگی بود که جلوی دو میشِ به‌خواب‌رفته و تخت نوزاد به نگهبانی ایستاده بود، تختی که در شب کریسمس مجسمۀ مسیح نوزاد را توی آن می‌گذاشتند.

رسم بود که مردم اولین یکشنبۀ دسامبر بعد از تاریک شدن هوا آنجا، بیرونِ ساختمان شهرداری، جمع شوند و روشن شدن چراغ‌ها را تماشا کنند. بعدازظهر باران نمی‌بارید اما سرمای گزنده‌ای بود و آیلین دخترها را مجبور کرد زیپ کاپشن‌هایشان را ببندند و دستکش بپوشند. به مرکز شهر که رسیدند، دستۀ موزیک و خواننده‌هایی که بنا بود سرود کریسمس را بخوانند آن جا جمع شده بودند و خانم کیهو بیرون بساط راه انداخته بود و برش‌های کیک زنجبیلی و هات‌چاکلت می‌فروخت. جوئن، که جلوتر از بقیه به آن جا رفته بود، داشت با باقی اعضای گروه کُر برگه‌های سرود کریسمس را پخش می‌کرد و راهبه‌ها هم آن اطراف می‌چرخیدند و بر کارها نظارت می‌کردند و با بعضی از پدر و مادرها که پول‌دارتر بودند حرف می‌زدند. اگر بی‌حرکت می‌ایستادند سردشان می‌شد، این بود که مدتی توی خیابان‌های فرعی اطراف قدم زدند و بعد داخل تورفتگیِ جلوی درِ کفش‌فروشی هانرِهانز پناه گرفتند و آیلین ایستاد و قدری از یک جفت کفش ورنی سرمه‌ای و کیفی که با آن سِت بود تعریف‌وتمجید کرد و بعد نوبت رسید به اختلاط کردن با همسایه‌ها و بقیۀ آدم‌هایی که از راه‌های دورتر آمده بودند و به‌ندرت می‌دیدشان و از فرصت استفاده کرد تا اگر خبری داشتند از زیر زبانشان بیرون بکشد.