معرفی و دانلود کتاب کابوس‌ خانه

معرفی کتاب کابوس‌ خانه

داوود غفارزادگان در کتاب کابوس‌ خانه مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاهش را گردآوری کرده است. زمان تحریر این داستان‌ها از دهه‌ی 60 آغاز می‌شود و تا دهه‌ی 90 نیز می‌رسد. این کتاب تصویری از نگاه نویسنده به ادبیات داستانی و شیوه‌ی خاص او در روایت داستان کوتاه را به‌خوبی به نمایش می‌گذارد.

درباره‌ی کتاب کابوس‌ خانه

داوود غفارزادگان (Davud Ghaffarzadegan) از نویسندگان برجسته‌ی ایرانی‌ست. کتاب کابوس خانه مجموعه‌‌داستان‌های کوتاه اوست که بازه‌ی زمانی نوشتن آن‌ها از دهه‌ی 60 آغاز شده و تا دهه‌ی 90 به طول می‌انجامد؛ به همین دلیل می‌توان این کتاب را تصویری کلی از جهان‌بینی غفارزادگان نسبت به ادبیات داستانی به شمار آورد.

در داستان‌هایی که مربوط به دهه‌ی 60 هستند، غفارزادگان موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی آن زمان را توصیف می‌کند. او برای ترسیم جنگ و آثار آن به سراغ خود انسان می‌رود و در مورد او می‌نویسد؛ این که به راه انداختن جنگ و نابودی بشر فقط از عهده‌ی خود انسان برمی‌آید.

داوود غفارزادگان در لابلای داستان‌های کتاب کابوس‌ خانه بخشی از اتفاقاتی را که خودش آن‌ها را تجربه کرده است نیز روایت می‌کند. بنابراین به یک معنا می‌توان گفت این کتاب زندگینامه‌ی خودنوشت او است.

کتاب کابوس‌ خانه مناسب چه کسانی است؟

این کتاب برای علاقمندان به داستان‌های فارسی و داستان‌های کوتاه بسیار خواندنی است.

با داوود غفارزادگان بیشتر آشنا شویم

داوود غفارزادگان، داستان‌نویس ایرانی، متولد سال 1338 در شهر اردبیل است. او برای بیش از سی‌سال برای مخاطبان داستان‌های مختلفی را منتشر کرده است. غفارزادگان برای اثر «ما سه نفر هستیم» جایزه‌ی 20 سال ادبیات داستانی بزرگسالان را از آن خود کرد. او در زمینه‌ی داستان کودک و نوجوان نیز دستی بر آتش دارد. او نشان طلایی جشنوراه‌ی بزرگ برگزیدگان ادبیات کودک و نوجوان را با عنوان یکی از بهترین داستان‌نویسان دو دهه دریافت کرد. پروفسور قانون پرور رمان «فال خون» غفارزادگان را به زبان انگلیسی ترجمه و در دانشگاه تگزاس آمریکا چاپ کرده است. از دیگر آثار غفارزادگان می‌توان به کتاب‌های «به رنگ طاووس به رنگ کلاغ»، «گلستان‌خوانی برای کم‌حوصله‌ها»، «آدم برفی گمشده»، «آواز نیمه‌شب»، «چاه»، «رازونیاز»، «قصه‌ی نهنگ‌ها» و «فراموشان» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب کابوس‌ خانه می‌خوانیم

بالاخره سیب‌ها را شمردم. هر چند مطمئن نیستم رقم درست دستم آمده باشد، اما درخت افتاده بود و شمردن سیب‌هاى درخت افتاده سخت‌تر از شمردن سیب‌هاى درخت ایستاده نبود.

شمردن سیب‌هاى درخت ایستاده درست مثل شمردن ستاره‌ها در آسمان بود. هر کار مى‌کردى رقم از دستت مى‌رفت و از درد عضله‌هاى گردن و سرگیجه‌ ارقام، جانت به لب مى‌رسید. یک‌بار براى نفس تازه کردن نشستم لب حوض. حشره‌ درشتى در آب دست و پا مى‌زد و تصویرى واضح از درخت در عمق موج‌هاى ریز مى‌لرزید. پاره‌ کوچکى از نماى آجرى خانه هم در آب بود. حوض اگر کمى بزرگ‌تر بود مى‌شد تمام خانه را در آب دید یا آهو را که ایستاده بود پشت پنجره و نگاه مى‌کرد. حوض اما کوچک بود و بیشتر فضاى آب را تصویر درخت پر کرده بود.

فکر کردم شمردن عکس سیب‌ها در آب آسان‌تر از شمردن خود سیب‌ها در هواست. نه لازم بود سرم را بالا بگیرم، نه انگشت اشاره‌ام را هوا. شروع کردم به شمارش: یک، دو، سه... دایره‌هاى کوچک دور حشره گم و پیدا مى‌شد و پیام منتشر در آب حواسم را به هم مى‌زد. دنیاى توى آب هم با دنیاى بیرون اصلاً نمى‌خواند. درحالى‌که تصویرى از نصف درخت در روشنایى آب لنگر انداخته بود، نصف دیگر در تاریکى سایه‌ روى زمین تکان مى‌خورد. وانگهى، نگاه کردن به آب تیره نه روشنایى بود، نه تاریکى و جز اتلاف وقت و هدر دادن سوىِ چشم‌ها فایده‌اى نداشت.

فهرست مطالب کتاب

سگ
دوربین خالی
باد و انتظار
کبوترها در قفس به دنیا می‌آیند
داریه
آشوب
شب شهربند
عدل ظهر
مو فرفری
چکه
چهار فصل بی‌برگی
ماه نگار
هزارپا
زخم
تاول
مگس
ما سه نفر هستیم
راز قتل آقامیر
قربانى
نشانه‌ها
آفتاب‌پرست
نقطه مقابل
بى‌سوار
دیوار
سنگ یادبود
فوت ناگهانى
بات‌بات
خط‌هاى موازى
شهود
درختِ من
اسم تو مثل عطر ریخته است
دختران دلریز
خروس
پدر گیاه‌شناس من
درخت جارو
بود و نبود
هیچ پرنده‌ مرده‌اى روى ایوان
شفی‌جان
کلاغ‌ها
گوربان
ایستادن زیر دکل برق فشار قوی
مراثی
کابوس‌خانه
آسیابان
سنگ و ماهى
کلاه لگنى
گم‌گشته
بازگشت
مَرگابی
یه وقتی من چندتایی
کژ می‌شد و مژ می‌شد
تاملات
فال خون