معرفی و دانلود کتاب عشق نامرئی

معرفی کتاب عشق نامرئی

کتاب عشق نامرئی، شامل مجموعه داستان‌های کوتاه به قلم اریک امانوئل اشمیت، فیلسوف، نویسنده و نمایشنامه‌نویس فرانسوی است.

هر کدام از داستان‌های این مجموعه به ظاهر از مسائلی سخن می‌گویند که در واقعیت چیز دیگری پشت آن‌ها پنهان شده است. شما با خواندنشان به راز آن‌ها پی خواهید برد. آنچه که قهرمان‌ها را به تقدیرهای متفاوتی می‌کشاند، اشتیاقی که باید برای عشق داشت، از آن دفاع کرد و به دنبالش بود. نویسنده در آخر از شان نزول داستا‌ن‌هایش می‌گوید که این موضوع، خود مسبب زیبایی و شیرینی این مجموعه است.

کتاب عشق نامرئی شامل چهار داستان سگ، زندگی سه‌نفره، قلبی زیر خاکستر و روح بچه است که در هر یک از آن‌ها ویژگی‌های کلی داستان‌نویسی اشمیت به خوبی مشهود است.

نویسنده برای نوشتن داستان سگ از متنی از امانوئل لویناس که در زمان دانشجویی‌اش خوانده بود و زندگی شخصی‌اش الهام گرفته است. زندگی‌ای که همیشه حیوانات در آن حضور داشته‌اند و مدت زیادی است که با سه سگ زندگی کرده است. و همچنین او در بیست‌ سالگی‌اش مقاله‌ای از لویناس با عنوان «اسم یک سگ» خوانده که از دستمایه‌های نوشتن این داستان بوده است.

داستان «قلبی زیر خاکستر» روایت مرگ و اهدای عضو است. و داستان «روح بچه» بر سختی و رنج کشیدن متمرکز شده. قهرمان این داستان دختری رنج کشیده از بیماری ژنتیکی است که با وجود این بیماری باز هم خوشحال است. به ‌این ‌ترتیب رنج و لذت رو به روی هم نه، بلکه کنار هم قرار دارند.

آثار اریک امانوئل اشمیت (Eric-Emmanuel Schmitt) به 43 زبان دنیا ترجمه، و نمایشنامه‌هایش در بیش از 50 کشور دنیا به روی صحنه رفته است. او در کتاب عشق نامرئی (Invisible Love)، استعدادش را در شکستن هنجارهای اجتماعی و تغییر و تحول در برخی از آن‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد.

در بخشی از کتاب عشق نامرئی می‌خوانیم:

با انجام تعهداتش، آلبا دیگر روزهایش را صرف تحقیق می‌کرد. آیا قلب تور در سینۀ جوناس بود؟ با جمع‌آوری و مقایسۀ تمام اطلاعاتی که توانست پیدا کند، به حقیقت دست نیافت اما فهمید که برای رسیدن به آن دو راه دارد: راه قانونی و راه غیرقانونی. راه قانونی‌اش دیدار با مرکز پیوند عضو بود، راه غیرقانونی ملحق شدن به مبارزان «لیبراریا» که برنامه‌شان شکستن قوانین بود.

وسواس فکری‌اش قوۀ تشخیصش را به طور کامل از بین نبرده بود، بنابراین ابتدا به مرکز پیوند عضو رفت، در آن‌جا یکی از مدیران، آقای استرلسون، از پشت میز کرومش به او خوش‌آمد گفت. دور و برش ده‌ها پوستر، لاف بازیابی سلامت می‌زدند، هر کدام عکس یک بیمار پیوندی را در رنگ‌های زنده نشان می‌دادند، از آن‌هایی که آدم در پوسترهای آژانس مسافرتی می‌بیند.

وقتی روبه‌روی آقای استرلسون نشست، ریش تیرۀ سه روز اصلاح نشده‌اش او را یاد ماگنوس انداخت - احتمالاً یک باسکی دیگر، تمام آدم‌های مو مشکی ایسلند از نواده‌های دریانوردان باسک بودند! - نسخۀ لاغرتر و کمتر جذاب ماگنوس که زنگ‌های اخطار را در درونش به صدا درآورد: خونسردی‌ات را از دست نده و آن‌طور که ماگنوس می‌گوید عصبی نشو.

بنابراین با خونسردی شرایطش را توضیح داد: به عنوان مادر بچه‌ای که موافقت کرده بود اهداکننده باشد - توضیح داد که او و شوهرش هم موافق بودند- می‌خواست بداند چه اتفاقی افتاده است.

«شما انتخاب درستی کردید، خانم و من به شما تبریک می‌گویم. جامعه به افرادی مثل شما نیاز دارد.»

فهرست مطالب کتاب

سگ
زندگی سه‌نفره
قلبی زیر خاکستر
روح بچه
یادداشت نویسنده