معرفی و دانلود کتاب بابا گوریو

معرفی کتاب بابا گوریو

کتاب بابا گوریو از برجسته‌ترین رمان‌های انوره دو بالزاک است که چندین خط داستانی را در کنار یکدیگر روایت می‌کند؛ داستان غمناک پدری که علاقه‌ی جنون‌آمیز او به دو دخترش، او را به سرنوشتی تلخ دچار می‌کند، در کنار ماجرای مرد جوانی که برای کسب ثروت از شهری کوچک به پاریس آمده است. رابطه‌ی این جوان با گوریو و دخترانش و همین‌طور یک مرد مرموز ماجراهای مختلفی را در جامعه‌ای می‌آفریند که جاه‌طلبی و حرص ثروت‌اندوزی در آن بسیار پررنگ است.

درباره‌ی کتاب بابا گوریو

انوره دو بالزاک (Honoré de Balzac)، کتاب بابا گوریو (Le père Goriot) را با شرح مفصلی درباره‌ی خانه‌ی وکه آغاز می‌کند؛ پانسیون ارزانی که مادام وکه چهل سال است اداره‌ی آن را بر عهده دارد. بالزاک پیش از شروع داستانش خواننده را از داستان غم‌آلودی که پیش‌رو دارد آگاه می‌سازد و اذعان می‌کند که بعید نیست در پایان قطره اشکی از چشمان خواننده فروبغلتد. این شروع جالب و مشروح به آرامی به معرفی ساکنان خانه‌ی وکه می‌رسد.

اوژن دو راستینیاک، دانشجوی حقوق یکی از ساکنان پانسیون است؛ جوانی ساده‌دل که از جنوب فرانسه به پاریس آمده تا هرطور شده جای خود را در میان طبقه‌ی اشراف باز کند. گوریو پیرمرد بازنشسته‌ای که زمانی صاحب کارخانه‌ی ورمیشل و ماکارونی بوده، حالا در وضعی رقت‌بار در این پانسیون ساکن شده است. مرد مرموزی به اسم وترن هم از دیگر ساکنان پانسیون به شمار می‌آید که به نظر می‌رسد یک شورشی باشد.

با اینکه در ابتدا ساکنان پانسیون، گوریو را مورد تمسخر قرار می‌دهند اما طولی نمی‌کشد که به واقعیت مهم زندگی او پی می‌برند؛ اینکه این پیرمرد زمانی صاحب شغل و درآمد بالایی بوده اما برای تأمین زندگی دو دختر متأهلش، خود را به ورطه‌ی ورشکستگی کشانده است. راستینیاک هم که برای ورود به طبقه‌ی اشراف از هر وسیله و شخصی بهره می‌برد، با راهنمایی‌های یکی از بستگانش راه و رسم اشرافی‌گری را فرامی‌گیرد.

از طرفی هم این جوان به دلفین، یکی از دختران گوریو، دل می‌بازد اما وترن او را متقاعد می‌کند که برای ارتقاء زندگی خود با دختر مجردی به اسم ویکتورین وارد رابطه شود. راستینیاک که مدام در میانه‌ی دوراهی‌های اخلاقی قرار می‌گیرد، به مرور با نقشه‌های وترن به واقعیت‌ هولناک و بی‌رحمانه جاری در زیر پوست پاریسِ پرزرق و برق پی‌ می‌برد. درنهایت او نیز مثل سایر ساکنان پانسیون از کشف هویت واقعی وترن حیرت‌زده می‌شود. در ادامه‌ی داستان بابا گوریو، این پیرمرد باز هم از دخترانش ضربه‌های سنگینی می‌خورد و راستینیاک نیز خواننده را غافلگیر می‌کند.

انوره دو بالزاک رمان بابا گوریو را در سال 1835 به انتشار رساند، رمانی که بخشی از مجموعه‌ی مشهور «کمدی انسانی» محسوب می‌شود. ماجرای رمان بابا گوریو در اوخر دهه‌ی 1820 میلادی می‌گذرد و در خلال روایت داستانی واقع‌گرایانه جزئیات ریزبینانه‌ای از شخصیت‌های داستانی و جامعه‌ی پاریس را به تصویر می‌کشد. بالزاک در این رمان به سبک ویژه‌ی خودش و با طنزی تلخ به جاه‌طلبی‌های اجتماعی زمانه‌اش می‌تازد.

ناگفته نماند که رمان کلاسیک بابا گوریو با تلاش ادوارد ژوزف به فارسی ترجمه شده و انتشارات علمی و فرهنگی برای چاپ و نشر آن کوشیده است.

اقتباس‌های سینمایی و فرهنگی از کتاب بابا گوریو

• تراورس ویل (Travers Vale)، کارگردان انگلیسی در سال 1915 با الهام از رمان بابا گوریو فیلمی صامت با همین نام را تولید و منتشر کرد.
• فیلم آمریکایی پاریس در نیمه‌شب (Paris at Midnight) اثر صامت و اقتباسی دیگری از ین اثر انوره دو بالزاک است که در سال 1926 با کارگردانی ای. میسون هوپر (E. Mason Hopper) ساخته شد.
• در سال 1945 روبر ورنه (Robert Vernay)، کارگردان فرانسوی با اقتباس از این رمان فیلم دارم تاریخی بابا گوریو (Father Goriot) را روی پرده‌ی سینما برد.

کتاب بابا گوریو برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به خواندن رمان‌های کلاسیک علاقه دارید و دلتان می‌خواهد با یک اثر شاهکار به جامعه‌ی قرن نوزدهمی فرانسه سر بزنید، پس توصیه می‌کنیم این رمان مهم و خواندنی را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب بابا گوریو می‌خوانیم

خوش‌حال‌ترینِ این موجودهای غمناک و تیره‌دل، مادام وکه بود که در این دارالعجزه‌ای که ورود به آن برای همه آزاد بود، فرمانروایی می‌کرد. این باغچه که از سکوت و سردی و از خشکی و رطوبت به صورت جلگه‌های روسیه در آمده بود، به نظر مادام وکه، به شکل بیشه‌ی کوچک باصفا و خندانی جلوه می‌کرد. این خانه‌ی زردرنگ و خاموش که از در و دیوار آن بوی زنگ‌زدگی می‌آمد، برای او به تنهایی پر از نشاط و روشنایی بود. از اینکه صاحب این زندان محقر بود، به خود می‌بالید. او به این محکومان با اعمال شاقه که با زحمات مداوم به دست آمده بودند، غذا می‌داد و با احترام بر آن‌ها تحکم می‌کرد. این افراد بیچاره و فقیر کجا می‌توانستند در شهر پاریس به ارزانی اینجا غذاهای گوارا و کافی پیدا بکنند؟ با این کرایه‌ی ناچیز کجا می‌توانستند اتاقی در پاریس اجاره کنند که هم تمیز باشم و هم سالم؟ اگرچه این اتاق‌ها نه قشنگ بودند و نه راحت، اگر بدون علت با یکی از پانسیونرهای این خانه اوقات‌تلخی و دادوفریاد می‌کرد، شخص محکوم تحمل می‌کرد و دم نمی‌زد.

یک چنین جمعی می‌توانست عوامل اجتماع کاملی را به تنهایی، منتها به مقیاس کوچک‌تر تشکیل بدهد. بین هجده نفر اهل این منزل، مثل تمام مدارس، مثل همه‌جای دنیا، شخص بدبخت به خود فرورفته‌ای وجود داشت که با رنج و محنت خود دست‌به‌گریبان بود و مایه‌ی تمسخر و مضحکه‌ی همگی اهل این خانه شده بود. در ابتدای سال دوم، این شخص به نظرِ اوژن دو راستینیاک از تمام افرادی که بین آن‌ها محکوم بود زندگی بکند، برجسته‌تر جلوه می‌کرد. این شخص همان ورمیشل‌فروش سابق یعنی بابا گوریو بود که اگر نقاش یا مورخی در این خانه وجود داشت، او را قهرمان آثار خود قرار می‌داد. معلوم نبود چرا قضا و قدر این تحقیر آمیخته با کینه، این محکومیت آمیخته با ترحم، این بی‌حرمتی حاصل از بدبختی را فقط نصیب این پیرمرد کرده بود که قدیمی‌ترین پانسیونر اینجا به شمار می‌رفت. چه حرکات ناپسند و چه اعمال عجیبی از او سر زده بود که قابل‌عفو نبود و گناهی نابخشودنی به حساب می‌رفت؟ درباره‌ی بی‌عدالتی‌های اجتماع این قبیل سؤالات زیاد پیش می‌آید. شاید در طبیعت بشر باشد که هرقدر شخص از راه شرم واقعی یا از ضعف یا از بی‌قیدی بیشتر بار این رنج را بکشد، بیشتر به او تحمیل می‌کنند.