معرفی و دانلود کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو

معرفی کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو

کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو رمانی جامعه‌شناختی و معمایی به قلم عماره لخوص، نویسنده‌ی نام‌آشنای الجزایر است. این رمان که برنده‌ی جایزه‌ی فاخر فلایانو شده، به مستأجران ساختمانی در رم می‌پردازد که هرکدام روایت خود را از قتلی که در ساختمان اتفاق افتاده ارائه می‌دهند. همسایه‌هایی که هر کدام اهل گوشه‌ای از جهانند. روایتی ناب از زندگی در حاشیه‌‌ی جامعه، اضطراب‌های روزمره، هویت و فرهنگ...

درباره کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو:

کمتر رمانی را می‌توان یافت که مفاهیم عمیق را با چنان هوشمندی، شوخ‌طبعی و دقتی همچون عماره لخوص در رمان برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو (Clash of civilizations over an elevator in piazza Vittorio) نشان داده باشد. این اثر یک موشکافی طنزآمیز و ظریف (اما همدلانه) از وقایعی‌ست که در یک ساختمان اتفاق افتاده و منجر به قتل یکی از اعضای آن ساختمان شده است. جایی که به نظر می‌رسد همسایه‌ها که هر کدام مهاجرانی از سرزمین‌های گوناگونند، نمی‌توانند از صحبت درباره یک آسانسور دست بکشند! این کتاب یک اثر پرفروش شگفت‌انگیز است که تاکنون به زبان‌های گوناگونی ترجمه شده و توانسته جوایز معتبری را از آن خود کند.

همه‌ی داستان این اثر از جایی شروع شد که یکی از همسایه‌ها، معروف به گلادیاتور، به قتل رسید. این اتفاق فضای نه چندان آرام ساختمانی واقع در مرکز رم را برآشفت. اکنون پلیس قصد دارد از حاضران در ساختمان و از همسایه‌های مقتول بازجویی به عمل آورد تا راز این قتل آشکار شود. هر کدام از شخصیت‌ها به نوبت به روایت سرگذشت خود می‌پردازد و در دل این روایت، دلواپسی‌ها، سوءتفاهم‌های ناشی از زندگی در حاشیه‌ی جامعه و بسیاری از موارد دیگر آشکار می‌گردد.

رمان برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو مجموعه‌ای از مونولوگ‌های متضاد، متعصبانه و اغلب بسیار خنده‌دار است که باعث می‌شود شما تا آخرین صفحه با آن همراه باشید و از آن لذت ببرید. عماره لخوص (Amara Lakhous) بیان می‌کند:‌ «بدترین چیزی که می‌تواند بین دو جامعه به وجود بیاید، بی‌تفاوتی است.» او در عین حال که شما را با رمان خود به خنده می‌اندازد، به تأمل وا می‌دارد و بسیاری از مفاهیم عمیق جامعه‌شناختی را بیان می‌کند. گفتنی‌ست این اثر اولین بار در سال 2006 منتشر شد و تحسین منتقدان و رسانه‌های معتبری همچون پابلیشر ویکلی و نیویورکر را برانگیخت.

اقتباس سینمایی از کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو:

فیلمی درام به کارگردانی ایزوتا توسو با همین عنوان (برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو) با اقتباس از این اثر خواندنی در سال 2010 ساخته شده است.

جوایز و افتخارات کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو:

- برنده جایزه‌ی معتبر Flaiano
- رمان تحسین‌شده‌ی Racalmare
- برنده جایزه‌ی Leonardo Sciascia

در نکوداشت‌ کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو:

- بینشی روان‌شناختی و جذاب در کنار یک طرح داستان سرزنده. (Publishers Weekly)

کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو مناسب چه کسانی است؟

اگر به رمان‌های معمایی و رازآلود علاقه‌مند هستید، از کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو غافل نشوید.

با عماره لخوص بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده‌ی برجسته فارغ‌التحصیل رشته‌ی فلسفه از دانشگاه الجزیره است. او همچنین در رشته‌ی مردم‌شناسی نیز به تحصیل پرداخته است. سال 1999 بود که عماره لخوص اولین رمان خود به نام ساس و دزد دریایی را به چاپ رساند. اثری که اکنون مشغول مطالعه‌ی معرفی آن هستید، دومین کتاب لخوص به شمار می‌رود.

در بخشی از کتاب برخورد تمدن‌ها سر آسانسوری در پیاتزا ویتوریو می‌خوانیم:

هر آدمی برای کسب آرامش جای خاصی دارد؛ یکی می‌رود کلیسا، یکی مسجد، یکی معبد، یکی سینما، یکی استادیوم، یکی بازار. من توی آشپزخانه آرامش دارم. جای تعجب هم ندارد، من آشپز خوبی هستم. آشپزی مهارتی است که از پدر و پدربزرگم به ارث برده‌ام. این‌ها توی رستوران‌های رم می‌گویند من ظرف‌شویَم. این‌طور نیست. توی شیراز رستوران خوبی داشتم. لعنت به آن‌ها که زندگی‌ام را نابود کردند، در چشم‌برهم‌زدنی همه‌چیزم را از دست دادم؛ خانواده‌ام، خانه‌ام، رستورانم، سرمایه‌ام. همه مرتب بهم می‌گویند: «اگه می‌خوای توی ایتالیا سرآشپز بشی، باید آشپزی ایتالیایی یاد بگیری.» اگر تحمل پیتزا و اسپاگتی و ملازمانش را نداشته باشم چه؟ درهرصورت، فایده‌ای هم ندارد آشپزی ایتالیایی یاد بگیرم. به‌زودی برمی‌گردم به شیراز. می‌دانم که برمی‌گردم.

نمی‌دانم چرا مقامات ایتالیا زیر بار تحقیق‌های دکترهای شرافتمند نمی‌روند؛ پاستا مردم را چاق می‌کند و باعث اضافه‌وزن می‌شود. چربی کم‌کم راه رگ‌ها را می‌بندد و آخرسر قلب بیچاره دیگر نمی‌تواند بتپد. برای الویس هم همین اتفاق افتاد. یادتان هست وقتی «بابا بلوما بیب بابا بلو...» را خواند، چقدر لاغر و خوش‌تیپ بود؟ آن‌وقت‌ها هر روز برنج می‌خورد، ولی بعد، متأسفانه رو آورد به سفارش دادن پیتزا از رستوران‌های هالیوود، چون وقت آشپزی نداشت، وقت نداشت بنشیند پشت میز و غذا بخورد. الویس بینوا مسئولیت‌های زیادی داشت و نتیجه‌اش این بود که در مدت‌زمان کمی به‌اندازۀ فیل چاق شد و مُرد؛ قلبش، ریه‌هایش، چشم‌هایش، تمام بدنش را پرده‌ای چربی پوشاند. هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ انبوه چربی را توی بدنش نگه دارد. من به ماریا کریستینا، پرستار سرخانه، هشدار داده‌ام که این‌قدر پاستا نخورد. دو سال پیش، اولین بار که او را دیدم، لاغر بود، بعد شروع کرد به اسپاگتی خوردن و مثل یک بالن باد کرد.

یک بار بهش گفتم: «چرا ریشه‌هات رو فراموش کرده‌ای؟ مگه برنج، غذای موردعلاقۀ فیلیپینی‌ها نیست؟» ماریا کریستینای بیچاره. تازگی‌ها از ترس اینکه آسانسور را خراب کند، ورودش را به آسانسور منع کرده‌اند. «وزن تو بیشتر از وزن سه ‌نفر روی همدیگه‌ست.» این‌طوری ممنوعیت استفاده‌اش از آسانسور را توجیه کردند. پس چرا وزارت بهداشت چنین جمله‌ای را روی جلد پاستاها نمی‌نویسد: «استفاده از این محصول برای سلامتی خطر جدی دارد»؟

فهرست مطالب کتاب

حقیقت به بیان پرویز منصور صمدی
مویۀ اول
حقیقت به بیان بنه‌دتا اسپوسیتو
مویۀ دوم
حقیقت به بیان اقبال امیراللهی
مویۀ سوم
حقیقت به بیان الیزابتا فابیانی
مویۀ چهارم
حقیقت به بیان ماریا کریستینا گونزالس
مویۀ پنجم
حقیقت به بیان آنتونیو مارینی
مویۀ ششم
حقیقت به بیان یوهان ون مارتن
مویۀ هفتم
حقیقت به زبان ساندرو داندینی
مویۀ هشتم
حقیقت به بیان استفانیا ماسارو
مویۀ نهم
حقیقت به بیان عبدالله بن کادور
مویۀ دهم
حقیقت به بیان مارو بتارینی
مویۀ آخر یا قبل از بانگ خروس
دربارۀ نویسنده