معرفی و دانلود کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل

معرفی کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل

کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل، داستانی معمایی و جنایی برای مخاطب نوجوان است که توسط وندلین ون درانن نوشته شده. در این کتابِ برنده‌ی جایزه‌ی ادگار، دختری به نام سامی کیز، به‌طور تصادفی یک صحنه‌ی دزدی را می‌بیند و تلاش می‌کند به‌کمک دوستش، ماریسا، هویت دزد را پیدا کند.

درباره‌ی کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل

شخصیت اصلی کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل (Sammy Keyes and the Hotel Thief)، دختری هم‌نام با کتاب است که به‌طور غیرقانونی نزد مادربزرگش در یک خانه‌ی سالمندان زندگی می‌کند. سامی اصلاً دختر حرف‌گوش‌کُنی نیست و زمانی که مادربزرگِ پیرش به او می‌گوید از دوربین دوچشمی‌اش استفاده نکند، سامی حرف مادربزرگش را گوش نمی‌دهد و با دوربین به ساختمان‌های کناری‌شان نگاه می‌اندازد. سامی در این جاسوس‌بازی شیطنت‌آمیزش چیزی را می‌بیند که اصلاً انتظارش را ندارد: یک دزدی؛ و جالب اینکه سامی برای دزد دست هم تکان می‌دهد.

در ادامه‌ی کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل، پلیس به هتل می‌آید و این کارآگاهِ کوچک همه‌ی آنچه را که می‌داند با آن‌ها در میان می‌گذارد ولی کسی حرفش را باور نمی‌کند. بعد از اینکه سامی متوجه می‌شود آنچه دزدیده شده متعلق به زنی به نام مادام نیشرا است و نزدیک به 4000 دلار ارزش دارد، تصمیم می‌گیرد هر طور شده از راز این دزدی سر در بیاورد.

وندلین ون درانن (Wendelin Van Draanen)، نویسنده‌ی کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل، شخصیت سامی کیز را با الهام از شخصیت‌های کارآگاهی که در کودکی داستان‌های‌شان را دنبال می‌کرده، پرورش داده است. این دختربچه‌ی کارآگاه، همانند «نانسی درو»، در عین شیطنت و بازیگوشی، بسیار باهوش و کنجکاو است و همیشه خود را در دردسرهایی می‌اندازد که تنها به کمک هوش و نبوغ خود می‌تواند از آن‌ها جان سالم به در ببرد.

کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل توسط نیلوفر آهنگران ترجمه شده و نشر پرتقال آن را منتشر کرده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی سامی کیز

وندلین ون درانن تاکنون بیش از 30 کتاب برای مخاطبین کودک و نوجوان نوشته است و یکی از موفق‌ترین نویسندگان در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان به‌شمار می‌رود. او در کودکی به داستان‌های «نانسی درو»، «برادران هاردی» و «براونِ دایره‌المعارف» علاقه داشت و با الهام از آن‌ها شخصیت سامی کیز را پرورش داد. سامی کیز دختری فقیر است که در خانه‌ی سالمندان و در کنارِ مادربزرگش زندگی می‌کند و با کمک دوستانش به حل معماهای جنایی و پلیسی می‌پردازد. تاکنون چندین جلد از داستان‌های این کارآگاهِ باهوش و دوست‌داشتنی به انتشار رسیده است.

نکوداشت‌های کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل

• سامی کیز پر جنب‌وجوش، نترس و بسیار بامزه است. او کارگاهی درجه‌یک است. (سو گرفتون، نویسنده‌ی کتاب «پول کثیف»)
• این کتاب سرشار است از لذت‌های کارآگاهانه. توصیه می‌کنم با دوربین‌های‌تان سامی کیز را دنبال کنید. (Publishers Weekly)
• سامی کیز جذاب‌ترین کارآگاهی‌ست که از زمان نانسی درو تاکنون، در ادبیات کودکان ظاهر شده است. (The Boston Globe)
• وندلین ون درانن ترکیبی بسیار جذاب از کارآگاه‌بازی درجه‌یک، شیطنت‌های کودکانه و اکشن سریع ارائه کرده است. (Kirkus Reviews)
• یک قهرمان زنِ باهوش، شجاع و بسیار دوست‌داشتنی. (Booklist)

کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل برای چه کسانی مناسب است؟

مخاطبین اصلی کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل، نوجوانانی هستند که به داستان‌های جنایی و معمایی علاقه دارند.

در بخشی از کتاب سامی کیز 1: سامی کیز و دزد هتل می‌خوانیم

اصلاً نمی‌خواستم توی دردسر بیفتم. و گیر افتادنم توی آپارتمان هم تقصیر خودم نبود. اگر قرار بود کسی را مقصر بدانم، او کسی نبود جز خانم گریبیل. خانم گریبیل انتهای راهرو زندگی می‌کند و فضول‌ترین آدمی است که در عمرم دیده‌ام. حاضرم شرط ببندم که در کل زندگی‌اش هیچ کاری ندارد جز اینکه جلوی در آپارتمانش بایستد و منتظر باشد کسی کاری خلاف انتظارش انجام بدهد. مادربزرگ می‌گوید او فقط یک پیرزن گوشت‌تلخ است، ولی وقتی دلیلش را از او می‌پرسم انگار جوابی برایش ندارد. فقط شانه‌هایش را بالا می‌اندازد و می‌گوید: «به دلیل اتفاق‌هاییه که توی زندگی آدم‌ها پیش می‌آد.» و بعد بحث را عوض می‌کند.

بگذریم. داشتم می‌گفتم که تقصیر خانم گریبیل بود که من توی خانه گیر افتاده بودم، در حالی ‌که دلم می‌خواست بیرون باشم. و خب از آنجایی ‌که کل وسایل من همان‌هایی است که در کشوی پایینی مادربزرگ جا گرفته، کار زیادی برای انجام دادن نداشتم، برای همین هم دوربین دوچشمی‌ام را برداشتم تا لااقل ببینم آن بیرون چه خبر است.

اول از همه نگاهی به کلینیک حیوانات خانگی انداختم. آنجا که هیچ خبری نبود، پس رفتم سراغ یک جای دیگر.

وقتم را با نگاه کردن به کتابفروشی بارگین هم تلف نکردم. تنها چیز جالبی که یک‌بار آنجا دیدم وقتی بود که آقای بِل، صاحب مغازه، تا خیابان مِین دنبال پسربچه‌ای دوید و از ته گلو داد می‌زد: «وایسا ببینم! برگرد و اون آدامس کثیفت رو از دیوار مغازۀ من بکَن!» صورتش از عصبانیت قرمز شده بود و با خودم گفتم الان‌هاست که سکته ‌کند. در تقاطع برادوی و خیابان مِین بالاخره به پسربچه رسید.