معرفی و دانلود کتاب سفر زمستانی

معرفی کتاب سفر زمستانی

یک کمدی سیاه جذاب!... کتاب سفر زمستانی اثر املی نوتومب داستان مرد جوان پریشانی است که تصمیم گرفته بدون هیچ انگیزه‌ی جنایی یا تروریستی هواپیمایی را در فرودگاه پاریس بدزد و به برج ایفل بکوبد. نوزدهمین اثر نوتومب، رمانی کوتاه با روایتی جذاب، قصه‌ای پرکشش و شخصیت‌هایی عجیب و منحصربه‌فرد است.

درباره‌ی کتاب سفر زمستانی

مردی جوان در فرودگاهی در پاریس منتظر است سوار هواپیما شود، آن را برُباید و با تمام مسافرانش به برج ایفل بکوبد. او که زوییل نام دارد و به‌اندازه‌ی اسمش عجیب‌وغریب است، هیچ انگیزه‌ی سیاسی، جنایی یا تروریستی‌ای پشت کارش ندارد. او حین عبور از گیت و سوارشدن به هواپیما زندگی‌اش را مرور می‌کند تا انگیزه‌ی فاجعه‌ای که قرار است رقم بزند، لااقل برای خودش شفاف شود. شغل زوییل بررسی وضعیت برق یا گاز و تأسیسات ساختمان‌هاست و باید به خانه‌ها سر بزند و شرایطشان را وارسی کند. در یکی از این بازرسی‌ها به خانه‌ای می‌رود که دو دختر جوان ساکنش هستند. این دو کاملاً با هم فرق دارند: یکی از آن‌ها دختری زیبا و سرزنده است و دیگری زنی دیوانه و زشت. زوییل عاشق دختر زیبا می‌شود ولی این دو زن رابطه‌ی عجیبی با هم دارند و همیشه با هم هستند. زوییل علیرغم تلاشش نمی‌تواند از هم جدای‌شان کند...

سفر زمستانی (The Winter Journey) نوزدهمین رمان املی نوتومب (Amelie Nothomb)، نویسنده‌ی پرکار بلژیکی است که در سال 2009 منتشر شده. او هرسال حتماً یک رمان منتشر می‌کند و طرفدارانش همیشه منتظر کتاب جدیدش هستند. در این رمان، همانطور که شرح دادیم، او داستان مرد شوریده‌ای را بازگو می‌کند که اتفاقات غریبی که برایش رخ‌داده باعث شده تصمیم بگیرد دست‌به‌کاری فاجعه‌بار بزند. داستان به‌صورت اول‌شخص و از زبان زوییل روایت می‌شود. او از زمان حضور در فرودگاه و آماده شدن برای پرواز شروع به صحبت در مورد زندگی‌اش می‌کند و هر آنچه از کودکی بر سرش آمده را می‌گوید. اما ماجرای اصلی داستان آشنایی او با دو زن و عشق او نسبت به یکی از آن‌هاست. قصه‌ی عاشقانه‌ای نامتعارف که او را به جنون می‌کشاند.

کتاب سفر زمستانی رمانی کوتاه محسوب می‌شود و خیلی سریع داستانش را تعریف می‌کند. املی نوتومب راوی چیره‌دستی است و بدون اضافه‌گویی و حاشیه رفتن، داستان کمدی سیاه و خوش‌خوانی ارائه می‌دهد. شخصیت‌های او باوجود منحصربه‌فرد بودنشان قابل‌درک هستند و می‌توان با آن‌ها ارتباط برقرار کرد. آدم‌ها این داستان، از خانواده گرفته تا آدم‌های پیرامون زوییل، همگی به‌نوعی دیوانه هستند و دیوانگی و نامتعارف بودن صفت مشترک همه‌ی آن‌هاست. زوییل در میان آن‌ها چاره‌ای ندارد، جز اینکه خودش هم‌دست به جنون‌آمیزترین کار ممکن بزند. عنوان رمان به قطعه‌ی موسیقی سفر زمستانی (به آلمانی: Winterreise) ساخته‌ی فرانتس شوبرت ارجاع می‌دهد. زوییل برای اینکه بر ترسش در هنگام هواپیماربایی غلبه کند دائماً به این سیکل آوازی فکر می‌کند.

املی نوتومب نه فقط در کشورهای فرانسوی زبان که در دنیا هم نویسنده‌ی محبوبی به‌حساب می‌آید و کتاب‌هایش تا حالا به بیش از چهل زبان ترجمه‌شده‌اند. او در ایران هم مشتاقان زیادی دارد. ترجمه‌ی فارسی رمان سفر زمستانی او را بنفشه فریس‌آبادی به انجام رسانده و نشر چشمه منتشر کرده است.

نکوداشت‌های کتاب سفر زمستانی

• فانتزی عجیبی که طعم عجیبش به این زودی از بین نمی‌رود. (دلفین پرَس، Lire)
• املی نوتومب کمی سَبُکی به این دنیای سنگین می‌دهد. رمان جدید او فوق‌العاده است. (فرانسوا بوسنل، L'Express)

کتاب سفر زمستانی برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به طرفداران رمان‌های اروپایی و علاقه‌مندان به کمدی سیاه پیشنهاد می‌شود.

با املی نوتومب بیشتر آشنا شویم

فابین کلر نوتومب که با نام هنری املی خود را معرفی می‌کند، در سال 1966 در بلژیک به دنیا آمد. خانواده‌ی او دیپلمات بودند و همین باعث شد تقریباً تمام کودکی‌اش را در کشورهای مختلف، از ژاپن و چین تا آمریکا سپری کند. در هفده‌سالگی به کشورش بازگشت و در دانشگاه آزاد بروکسل فلسفه خواند. املی نوتومب نویسنده‌ی پرکاری است و از اوایل دهه‌ی 1990 که اولین کتابش را چاپ کرده، هر سال حداقل یک کتاب رمان یا داستان را به انتشار رسانده. کتاب‌های «آنته کریستا»، «نه حوا، نه آدم» و «پدرکشی» از جمله آثار او هستند. او نامزد جایزه‌ی گنکور و برنده‌ی جایزه‌ی ادبی فلور و جایزه‌ی بزرگ رمان فرهنگستان فرانسه شده است.

در بخشی از کتاب سفر زمستانی می‌خوانیم

بلافاصله پاسخ نامه را دادم. دست‌کم آن‌قدر باهوش بودم که سخنان سرشار از تنفرم را درباره‌ی آن دختر عقب‌مانده پنهان کنم و در نامه ننویسم‌شان. چرا که یک‌هشتم آن حرف‌ها کافی بود تا نامم بلافاصله از لیست روابط استرولَب خط بخورد. برای او نوشتم که عشقْ عشق است و او مجبور نیست میان عشقی که خودش به اَلیه‌نُر دارد و عشقی که من به او می‌ورزم یکی را انتخاب کند. نوشتم هر سه می‌توانیم کنار هم زندگی کنیم، من در مراقبت از نویسنده به او کمک خواهم کرد و قسمتی از بار مسئولیتش را به دوش خواهم کشید.

درحالی‌که این جملات را با تب‌و‌تاب می‌نوشتم، تلاش می‌کردم خودم را متقاعد کنم که خواست خودم نیز همین است. آشکارا به خودم دروغ می‌گفتم. شریک شدن زن رؤیاهایم با آن کودن امری بود غیرممکن. صحنه‌های عجیب‌و‌غریبی را تصور می‌کردم. مثل لحظات محرمانه‌ی ما که به خاطر آن جانور متوقف می‌شوند. یک میز شام سه‌نفره زیر نور شمع که نفر سومِ آن اَلیه‌نُر است و او بهترین قسمت غذاها را بی‌آن‌که به ما مهلت چشیدن‌شان را بدهد، یک‌جا می‌بلعد. محتویات دماغ خانم رمان‌نویس روی پیراهن من. یا مثلاً وقتی استرولَب آن‌قدر خسته است که نمی‌تواند دوستش را بشوید و از من تقاضا می‌کند به جای او این کار را انجام دهم. آن دیوانه را لخت در وان حمام همراه با اردک‌های پلاستیکی تصور می‌کردم... نه، بزرگواریِ من تا آن حد نخواهد بود. من هم مانند همه از آدم‌های غیرطبیعی می‌ترسیدم و خود را برای عبور از آن وحشت بدوی ناتوان می‌یافتم.