معرفی و دانلود کتاب شبح خانم ویل

معرفی کتاب شبح خانم ویل

کتاب شبح خانم ویل، نوشته‌ی دانیل دفو داستانی مهیج و جذاب را روایت می‌کند که در آن خانم ویل با دوستش دیداری می‌کند و در این دیدار کمی ناخوش‌احوال به نظر می‌رسد. پس از خداحافظی، دوستش نگران به دنبال خانم ویل می‌رود. او در بین راه با آشنای مشترک‌شان دیدار می‌کند و متوجه می‌شود خانم ویل دیروز فوت کرده است...

درباره‌ی کتاب شبح خانم ویل

ماجرا در کتاب شبح خانم ویل (The Apparitions of Mrs. Veal) با دیدار خانم ویل و دوست و همسایه‌ی قدیمی‌اش، خانم بارگریو شروع می‌شود. خانم ویل به او می‌گوید می‌خواسته تا او را پیش از سفر ملاقات کند. او در این دیدار راجع به موضوعات مختلفی صحبت می‌کند؛ از کتاب‌هایی درباره‌ی مرگ گرفته تا زندگی و امور معنوی. خانم ویل حتی در بین صحبت‌هایش درباره‌ی کابینتی که مدت‌ها در خانه‌ی خانم بارگریو بسته و قفل بوده صحبت می‌کند و به دوستش می‌گوید درون کابینت گنجینه‌ای طلایی است. هنگامی‌که از یکدیگر جدا می‌شوند، خانم بارگریو از طریق دوستان مشترکشان خبردار می‌شود که خانم ویل دیروز مرده؛ درست قبل از دیدار امروزشان...

کتاب شبح خانم ویل اثر دانیل دفو (Daniel Dafoe) مشهورترین نمونه از ژانری است که در آن زمان، یعنی قرن هجدهم، رواج داشت و به نام ژانر تجسم روح مشهور بود. این ژانر در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم شکوفا شد و شباهت‌هایی به داستان‌های ارواح بعد از خود و داستان‌های گوتیک داشت، اما در نقطه‌ی شروع خود با هر دو از نظر ماهیتی متفاوت بود. موضوعات این ژانر لزوماً ماوراءالطبیعه تلقی نمی‌شد بلکه شکلی از اعتقادات و دین‌باوری در آن نهفته بود. بازگشت ارواح ازدست‌رفته موضوعی تفننی نبود بلکه شکلی از روایت را در خود داشت که برای نویسندگان و خوانندگان جدی می‌نمود. آن‌ها را ارواح مردگان تلقی نمی‌کردند؛ بلکه آن‌ها به معنای واقعی کلمه تجسم و کالبدیابیِ درگذشتگان تلقی می‌شدند که در آن روح می‌تواند خود را مجسم کند. گویی مردگان از دنیای خود به دنیای ما می‌آیند و مجبور به رفتن داخل جسم می‌شوند. ازاین‌رو همواره حالتی بیمارگونه دارند.

این به‌طور قطعی ثابت نشده که دانیل دفو کتاب شبح خانم ویل را نوشته است. جورج استار در سال 2003 در مقاله‌ای درباره‌ی این موضوع صحبت کرده است. بااین‌وجود، بیشتر شواهد گواهی می‌دهند که نویسنده‌ی این کتاب دفو می‌باشد. نویسنده‌ی کتاب درصدد این است تا خواننده را متقاعد کند که با داستانی واقعی روبروست. این مسئله که نام‌ها، تاریخ‌ها و مکان‌ها به‌دقت توصیف‌ شده‌اند، نشانه‌ای از واقعی بودن داستان به مخاطب می‌دهد. اگرچه از این کتاب به‌عنوان اثری داستانی یاد می‌شود، اما بیشتر شبیه به کارهای روزنامه‌نگاری دانیل دفو است و شباهتی با دیگر آثار داستانی او ندارد.

کتاب شبح خانم ویل، مانند دیگر داستان‌های ارواح آن زمان، اهداف آموزنده‌ای داشت. این داستان‌ها در واکنش به از دست رفتن باورهای مذهبی نوشته می‌شدند که درنتیجه‌ی ظهور فلسفه‌‌ی ماتریالیستی مدرن (مشهود در آثار توماس هابز) به وقوع پیوسته بود. نویسندگان داستان‌های ارواح، از طریق گزارش تجربیات خود در خصوص دیدار با ارواح، در تلاش بودند تا با کسانی مقابله کنند که به زندگی پس از مرگ شک داشتند یا اصلاً آن را باور نداشتند. به‌ این‌ ترتیب، می‌توان این داستان‌ها را نمونه‌های آثاری برای تبلیغ دینی در نظر گرفت. این رویکرد متقاعدکننده و آموزنده در داستان‌های ارواحی که بعداً نوشته می‌شد، وجود نداشت و آن‌ها صرفاً برای سرگرمی و جذابیت‌شان نوشته می‌شدند.

کتاب شبح خانم ویل به ترجمه‌ی حسن کامشاد در مجموعه‌ی تجربه‌های کوتاه قرار گرفته که به همت نشر چشمه عرضه می‌شوند.

درباره‌ی مجموعه‌ی تجربه‌های کوتاه

مجموعه‌ی تجربه‌های کوتاه، جمعی از کتاب‌هایی است که توسط نشر چشمه برای نشست‌ها و فرصت‌های اندک در نظر گرفته‌ شده‌اند تا در خلال کار و فعالیت‌های دیگرتان کتاب را از یاد نبرید؛ البته باید اشاره کرد که این مجموعه با دقت فراوان انتخاب ‌شده است تا ضمن کوتاه بودن، اثر زیادی در شما بگذارد و روح‌تان را تازه کند. این مجموعه برای شماست تا از فرصت‌های اندک بهره‌ی تمام را ببرید.

کتاب شبح خانم ویل مناسب چه کسانی است؟

کتاب شبح خانم ویل به علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه خارجی توصیه می‌شود.

با دانیل دفو بیشتر آشنا شویم

دانیل دفو نویسنده، تاجر، روزنامه‌نگار و رساله‌نویس انگلیسی بود. او بیشتر به خاطر کتاب بسیار مشهور خود، رابینسون کروز، شناخته‌ شده است. او از اولین پیشگامان نوشتن رمان انگلیسی‌ست و مانند افرا بن و ساموئل ریچاردسون نقش مهمی در به محبوبیت رساندن این فرم نویسندگی در بریتانیا داشته است. او در آثار خود به موضوعات متنوعی چون سیاست، جرم، دین و مذهب، ازدواج، روان‌شناسی و ماوراءالطبیعه پرداخته است.

در بخشی از کتاب شبح خانم ویل می‌خوانیم

پس از این گفت‌وگوها، که در آن الفاظ شبح چنان شیوا بودند که زبان خانمِ بارگریو، به قول خودش، از بیان آن قاصر بود، و زیادتر از آن بود که بتواند همه را به یاد آورد (چون گمان نمى‌رود بتوان یک‌ساعت و سه‌ربع مذاکره را به خاطر سپرد، گرچه خانمِ بارگریو مطمئن است که عمده‌ى مطالب آن را به یاد دارد)، خانمِ ویل به خانمِ بارگریو مى‌گوید خواهش‌مند است نامه‌ئى به برادرش بنویسد و بگوید از او مى‌خواهد انگشترهایش را به فلان و بهمان بدهد، و کیسه‌ئى پر از طلا در صندوق‌اش هست که مى‌خواهد دو قطعه‌ى بزرگ آن به فامیل‌اش واتسن بخشیده شود.

خانمِ بارگریو از شیوه‌ى کلام دوست‌اش گمان کرد حالت غش دارد به او دست مى‌دهد، پس صندلى خود را درست جلوى زانوهاى او برد تا اگر غش کرد، مانع افتادن او به زمین بشود (و پیش خود اندیشید که صندلى دسته‌دار نمى‌گذارد به این‌طرف یا آن‌طرف بیافتد)؛ و، به فکر خود، براى پرت‌کردن حواس خانمِ ویل، چندین‌بار آستین لباس‌اش را گرفت و جنس آن را ستود. خانمِ ویل به او گفت ابریشم ساب‌خورده است و تازگى آن را دوخته است. با همه‌ى این احوال، خانمِ ویل خواهش خود را بازگفت، و اصرار ورزید که خانمِ بارگریو نباید روى او را زمین بگذارد؛ و از او خواست هروقت برادرش را دید، تمامى صحبت‌هاشان را به او بگوید.

خانمِ بارگریو گفت: «خانمِ ویل عزیز، این کار چنان گستاخ‌آمیز مى‌نماید که واقعاً نمى‌دانم چه‌گونه آن را انجام بدهم؛ و مطمئن نیستم گفت‌وشنود ما مایه‌ى خجالت مرد جوان نشود!»