معرفی و دانلود کتاب قهوه خانه

معرفی کتاب قهوه خانه

یکی از برجسته‌ترین آثار نمایشی به قلم پدر تئاتر کمدی ایتالیا؛ کتاب قهوه خانه اثری کمدی از کارلو گولدونی نمایشنامه‌نویس برجسته‌ی قرن هجدهم است که شبیه‌سازی کوچکی را از جهان واقعی بشر در محیط یک قهوه‌خانه به تصویر می‌کشد. ماجراهایی که برای آدم‌های نمایش پیش می‌آیند، نمادی از وقایع زندگی روزمره هستند که در قالب کمدی بازگو شده‌اند.

درباره‌ی کتاب قهوه‌خانه

داستان نمایشنامه‌ی کمدی قهوه‌خانه (La Bottega del Caffe) همان‌گونه که از اسمش پیداست، در یک قهوه‌خانه یا کافه روایت می‌شود: مکانی برای ملاقات و وقت‌گذرانی مشتری‌های دائمی و رهگذران که در مرکز میدانی در ونیز واقع شده است. کارلو گولدونی (Carlo Goldoni) که از او به عنوان «مولیر ایتالیا» و همچنین «پدر نمایش کمدی» یاد می‌کنند، در این اثر نمایشی به واکاوی تعاملات ریدولفو صاحب قهوه‌خانه و سایر شخصیت‌های نمایش می‌پردازد که هر کدام ماجرایی منحصر به خود دارند. انتخاب میدان و قهوه‌خانه به عنوان کانون اصلی داستان، بازتاب‌دهنده‌ی صحنه‌ی زندگی و رویدادهایی‌ست که در آن رخ می‌دهند. افراد حاضر در این نمایشنامه از طیف‌های گوناگونی انتخاب شده و هر کدام نماینده‌ی افرادی هستند که ممکن است در زندگی روزمره با آن‌ها برخورد داشته باشیم. دن مارتزیو؛ اشرافزاده‌ای خوشگذران و اهل شایعه‌پراکنی. یوجینو؛ یک قمارباز بی‌مسئولیت که ریدولفو را درگیر قرض‌های خود کرده و به همین ترتیب سایر افراد نمایش که نماینده‌ی اقشار گوناگون جامعه هستند. گولدونی در نگارش این اثر سعی داشته ثروتمندان بیکاری را که جز شایعه‌پراکنی سرگرمی دیگری ندارند، مورد انتقاد قرار دهد و خطر حضور ایشان بین جامعه‌ی کارگر و فقیر را گوشزد نماید.

صاحب‌نظران بر این باورند که نمایشنامه‌ی قهوه‌خانه، در کنار دیگر آثار کارلو گولدونی از جمله «نوکر دو ارباب»، جزو بهترین آثار نمایشی او هستند. نمایشنامه‌ی قهوه‌خانه با ترجمه‌ی علی شمس، توسط نشر آواژ در اختیار دوستداران هنر تئاتر قرار گرفته است.

اقتباس هنری از نمایشنامه‌ی قهوه‌خانه

• اولین اجرای نمایش قهوه‌خانه در سال 1750
• اجراهای متعدد از نمایش قهوه‌خانه در سال‌های متمادی
• اجرای دو اُپِرا توسط استفانو پاوِزی و جیان فرانچسکو مالیپیرو در سال‌های 1807 و 1925
• نگارش نسخه‌ی منظوم نمایش قهوه‌خانه توسط کارگردان و نمایشنامه‌نویس آلمانی، رینر ورنر فاسبیندر در سال 1969

کتاب قهوه‌خانه مناسب چه کسانی است؟

مطالعه‌ی نمایشنامه‌ی قهوه‌خانه به دوستداران ادبیات نمایشی ایتالیا و تئاترهای کمدی پیشنهاد می‌شود.

با کارلو گولدونی بیشتر آشنا شویم

کارلو گولدونی نمایشنامه‌نویس و نویسنده‌ی اشعار اپرا، زاده‌ی 1707 در ونیز است. برخی از مشهورترین و محبوب‌ترین نمایشنامه‌های ایتالیایی به قلم او نوشته شده و مخاطبان آثارش همواره او را به خاطر نبوغی که در ترکیب درستکاری و شوخ‌طبعی نشان داده، تحسین کرده‌اند. او از دوران کودکی به تئاتر عشق می‌‎ورزید و با عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی نمایش اجرا می‌کرد. تمام تلاش‌های پدرش برای گماردن او به کارهای دیگر با ناکامی روبه‌رو شد، اما سرانجام تحصیلاتش را در رشته‌ی وکالت در دانشگاه مودنا به پایان رساند. از همان نوجوانی شروع به نوشتن شعر کرد و اولین نمایشنامه‌ی موفق خود را با عنوان بلیساریو (Belisario) در سال 1734 نوشت.

مولیر یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان بر سبک نگارش گولدونی بود و آثار خود را همواره با او مقایسه می‌کرد، به همین سبب بود که عنوان «مولیر ایتالیا» را به گولدونی لقب دادند. بیشتر آثار کارلو گولدونی در قالب کمدی نوشته شده‌اند که از مشهورترین آن‌ها می‌توان به نمایشنامه‌ی «خسیس» و «نوکر دو ارباب» اشاره کرد. کارلو گولدونی در سال 1793 در پاریس درگذشت. فیلم «کارلو گولدونی، ونیز تئاتر بزرگ دنیا» با کارگردانی آلساندرو بترو که بر اساس زندگی این نمایشنامه‌نویس مشهور ایتالیایی ساخته شده، در سال 2007 به نمایش در آمد.

در بخشی از کتاب قهوه خانه می‌خوانیم

[دن مارتزیو، اصلاح کرده از سلمانی بیرون می‌زند.]
مارتزیو: [با خودش] یوجینو با یه کولی! چیز بدی هم نیست. [کمی با فاصله از آن‌ها می‌نشیند.]
پلاچیدا: به همه‌ی مقدسات قسم‌تون می‌دم من رو این‌طور بی‌پناه نذارید. منو به صاحب مهمون‌خونه معرفی کنید و بگید تو این چند روز که توی این شهرم، از من پولی نگیره. فکر کنید الان خواهر مادر خودتون آواره‌ی شهر غریب بودن.

یوجینو: خیله خب گریه نکنید. صاحب مهمون‌خونه منو می‌شناسه... امیدوارم حرف‌مو بخونه.
مارتزیو: [با خودش] انگار که این زنک رو یه جایی دیده باشم. [عینکش را می‌زند و پلاچیدا را برانداز می‌کند.]
پلاچیدا: شما خیلی انسان شریفی هستید.
یوجینو: من آدم خوش‌قلبی‌ام. تا اونجا که بتونم، کمک می‌کنم که بتونی شوهرتو پیدا کنی.
دن مارتزیو: [با خودش] ‌ای بابا یه‌کم بلندتر... شماها هم که انگار ماست تو دهن‌تون مایه کردن.

پلاچیدا: آقای محترم، شما خیلی جوان بامحبتی هستید... من از لطف شما ممنونم. منتها همون‌طور که می‌دونید، همیشه همه‌جا حرف هست. شما جوانی و منم پیر نیستم. نمی‌خوام طوری بشه که احیاناً حرفی دربیاد و برای شما یا من بد بشه.
یوجینو: خانم عزیز من فقط قصد کمک به شما رو دارم. اونم به اصرار خود شما... من هشدار غیرمستقیم و مؤدبانه‌ی شما دستگیرم شد... اگر کسی درباره‌ی رابطه‌ی دیگران بد فکر می‌کنه، خب مشکل اونه. من در خصوص خودم باید بگم اگرچه مرد آزادی هستم، ولی در عین حال متشخص و بااصولم. پس لطفاً دیگه این‌طور مسائل رو با من مطرح نکنید که حسابی تو لب می‌شم.