معرفی و دانلود کتاب دوقلوهای ونیزی

معرفی کتاب دوقلوهای ونیزی

کتاب دوقلوهای ونیزی نماشنامه‌ای کمدی به قلم نمایش‌نویس شهیر ایتالیایی، کارلو گولدونی است. در این کتاب خواندنی مخاطب داستان زندگی دو برادر دوقلو خواهید بود که در دو شهر متفاوت از یکدیگر بزرگ شده و زیسته‌اند، اما دستِ فریبنده‌ی روزگار آن دو را، بی‌آن که خود خبر داشته باشند، به شهری مشترک می‌رساند. شباهت ظاهری این دو برادر به یکدیگر سبب می‌شود دیگران آن‌ها را با هم اشتباه بگیرند و این چنین موقعیت‌های طنز و اتفاقاتی فراموش‌ناشدنی‌ای رقم بخورد. این اثر ذیل مجموعه نمایشنامه‌های موج منتشر شده است.

درباره‌ی کتاب دوقلوهای ونیزی

اثری که هم‌اکنون در مقابل شما قرار دارد، یک نمایش‌نامه‌ی کمدی در سه پرده و به قلم کارلو گولدونی (Carlo Goldoni) است. این کتاب اولین بار در سال 1747 منتشر شد و موفقتی بزرگ به دست آورد، از جمله این که در شهرهای مختلف ایتالیا از جمله ونیز و فلورانس به روی صحنه رفت؛ در سال 1751 نیز در وین اجرا شد. این اثر از انتشار نخست تا به امروز، همواره مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است.

داستان کتاب دوقلوهای ونیزی (The Venetian Twins) از این قرار است: زنتو (Zanetto) و تونینو (Tonino) دوقلوهای همسانی هستند که هیچ‌‌ چیز در آن‌ها به سانِ دیگری نیست، مگر چهره‌شان! به عبارت دقیق‌تر، هیچ امر دیگری را نمی‌توان در شخصیت و زندگی این دو برادر پیدا کرد که اندک شباهتی به دیگری داشته باشد. یکی از پسرها زیرک است و دیگری، سربه‌هوا. یکی از آن‌ها در ونیز بزرگ شده و دیگری، در شهرِ عمویش، با کیلومترها فاصله از ونیز. یکی در شرف ازدواج است و دیگری معشوقی دارد فرسنگ‌ها دورتر از خود. با این همه، دست روزگار آن دو را در شهری یکسان به هم می‌رساند...

با این همه، ماجرا آن‌چنان که ساده به نظر می‌رسد، نیست. ما از تجدید دیدار دو برادر صحبت نمی‌کنیم و قرار نیست کتاب دوقلوهای ونیزی شرح به هم رسیدن دو برادر جداافتاده باشد؛ بلکه زنتو و تونینو بی آن که خود بدانند، به شهری یکسان سفر می‌کنند. یکی از برادرها به قصد آن آمده تا از دختر مورد علاقه‌اش خواستگاری کند و دیگری، می‌خواهد با معشوقه‌اش دیدار تازه سازد. داستان از آ‌ن‌جا آغاز می‌گردد که چهره‌ی یکسان دوقلوها دردسرساز می‌شود و همه آن دو را با یکدیگر اشتباه می‌گیرند. این اتفاق باعث می‌شود ماجراهایی خنده‌دار و صد البته دردسرساز رقم بخورد!

کتاب دوقلوهای ونیزی را صنم نادری به زبان فارسی ترجمه کرده و انتشارات آواژ اولین بار در سال 1396 آن را در دسترس مخاطبان قرار داده است. نکته‌ی قابل توجه در ترجمه‌ی این اثر آن است که اولین فعالیت صنم نادری در زمینه‌ی ترجمه به شمار می‌آید. با این همه، او به خوبی توانسته از پس ترجمه‌ی کتاب دوقلوهای ونیزی برآید.

دانستن این که آیا ماجرای برادران ونیزی ختم به خیر می‌شود و این که در نهایت چه بر سر آن‌ها خواهد آمد، بماند برای زمانی که خود نمایش‌نامه‌ی دوقلوهای ونیزی را مطالعه کردید. به عقیده‌ی بسیاری، این اثر در زمره‌ی برترین کتاب‌های گولدونی جای می‌گیرد. نمایش‌نامه‌ای خوش‌ریتم که گاه و بی‌گاه بر لب‌هایتان لبخند می‌آورد، و شما را تا پایان مجذوب خود می‌سازد. کلام را خلاصه می‌کنیم؛ این شما و این یکی از برترین آثار نمایشی قرن هجدهم.

درباره‌ی مجموعه نمایشنامه‌های موج

گروه تئاتر «موج» با همکاری انتشارات آواژ فرصتی را برای مخاطبان فراهم آورده‌اند تا بتوانند با آثار کمترشناخته‌شده‌ی ادبیات نمایشی کشورهای دیگر آشنا شوند. به‌عبارت دقیق‌تر، مجموعه نمایشنامه‌های موج آن گروه از آثاری را در بر می‌گیرد که پیش‌تر از این، جای خالی‌ آن‌ها در میان آثار ادبیات نمایشی ایران و ضرورت ترجمه‌ی آن به‌وضوح احساس می‌شده است.

از آنجا که گروه تئاتر موج از جایگاه مناسبی در اغلب شهرهای ایتالیا برخوردار است، مترجمان نشر آواژ فعالیت خود را از این کشور آغاز کرده‌اند و در مرحله‌ی نخست به ترجمه‌ی آثار هنرمندان ایتالیایی، از جمله آثار کارلو اسوالدو گولدونی همت گمارده‌اند. با این وجود، کتاب‌های این مجموعه به نمایش‌نامه‌های ایتالیایی محدود نمی‌شود. اثری که معرفی آن را مطالعه کرده‌اید، نخستین مجلد منتشرشده ذیل مجموعه‌ نمایش‌نامه‌های موج می‌باشد.

نکوداشت‌های کتاب دوقلوهای ونیزی

• هیجان‌انگیز. (NY Newsday)
• به‌شیوه‌ی واضحی خنده‌دار است. (Variety)
• یکی از بامزه‌ترین نمایش‌نامه‌های شهر! (NY Post)
• به‌‌شیوه‌ی شگفت‌انگیزی هوشمندانه، با سبکی بُرنده و کمدی ناب نوشته شده است. (نیویورک تایمز)

کتاب دوقلوهای ونیزی مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به نمایشنامه‌های خارجی، به‌ویژه طرفداران نمایشنامه‌های کمدی مخاطبان اصلی کتاب دوقلوهای ونیزی هستند. همچنین اگر به ادبیات ایتالیا علاقه دارید، از مطالعه‌ی کتاب نامبرده لذت و بهره خواهید برد.

با کارلو گولدونی بیشتر آشنا شویم

کارلو اسوالدو گولدونی در بیست‌وپنجم فوریه‌ی سال 1707 دیده به جهان گشود و به تاریخ ششم فوریه‌ی سال 1793 در پاریس رخت از جهان بربست. او از نمایش‌نامه‌نویسان مشهور ایتالیایی‌ست که آثارش همواره مورد توجه منتقدان و صاحب‌نظران قرار گرفته است. آثار او از اهمیت فراوانی در حوزه‌ی نمایش برخوردارند؛ تا جایی که کارلو گولدونی را «یکی از پدران کمدی مدرن» لقب داده‌اند.

او در قرن هجدهم نفس می‌کشید؛ درست زمانی که ایتالیا به عنوان یکی از مهم‌ترین پایتخت‌های فرهنگی اروپا به شمار می‌رفت. این امر سبب شده بود که مردم ایتالیا، علی‌رغم شرایط بد اقتصادی، از آثار کارلو گولدونی استقبال بی‌نظیری به عمل بیاورند. این استقبال گسترده، دلیل دیگری نیز داشت. از آن‌جا که اغلب نمایش‌های این دوران در ایتالیا، نمایش‌نامه‌هایی خالی از مضمون و سرگرم‌کننده‌ی صرف بودند، آثار گولدونی فرصتی را فراهم می‌آورد تا مردم بتوانند با ایده‌های روشن‌فکرانه در قالب نمایش‌نامه آشنا شوند. ابزار این نویسنده‌ی شهیر در نوشتن، بهره‌برداری از زبان کمدی بود. اغلب نمایش‌نامه‌های او از درون‌مایه‌ای کمدی برخوردار بودند و ایده‌های گولدونی را با زبانی طنز منعکس می‌کردند. گفتنی است با وجود گذشت دو قرن، آثار او همچنان در کشورهای مختلف جهان به روی صحنه می‌روند.

بد نیست بدانید نمایش‌نامه‌های او به آثار طنز محدود نمی‌شود؛ او چندین نمایشنامه‌ی تراژدی و درام را نیز در کارنامه‌ی ادبی خود به جای گذاشته است که هر کدام در نوع خود اثری درخشان به شمار می‌آیند. از میان این آثار می‌توان به کتاب‌های «آمالاسونتا»، «رزموندا»، «عشق‌های اسکندر کبیر» و «بلیساریو» اشاره کرد. نمایش‌نامه‌های «دروغگو»، «بیوه‌ی زیرک» «زن خوب» «تاجر ورشکسته» و «زن خوش‌سلیقه»از نمایش‌نامه‌های کمدی او هستند که در صورت تمایل می‌توانید دو نمایش‌نامه‌ی ابتدایی را که به همت انتشارات بیدگل به انتشار رسیده است، از سایت کتابراه تهیه کنید.

در بخشی از کتاب دوقلوهای ونیزی می‌خوانیم

پانکراتزیو: عرض ادب و احترام آقای زنتو.
تونینو: من هم ارادت دارم خدمت شما قربان.
پانکراتزیو: می‌دونید که من برای شما احترام خاص و ویژهای قائلم. اما شما به بنده کم‌لطفی می‌کنید و به توضیحات بنده توجه نمی‌کنید.
تونینو: من؟ اتفاقاً آقا من آدمی هستم که همیشه به نصایح دیگران گوش میدم.
پانکراتزیو: از اونجا که معلومه، به نصیحت‌های دیگران گوش می‌دید ولی در نهایت کار خودتون رو می‌کنید.
تونینو: چه خطایی از من سر زده که شما همچین برداشتی از رفتار من کردید؟
پانکراتزیو: چیزی نشده. شاید همه‌ش حدس و گمان بیجای من باشه... اما دیدار دوباره شما در این خانه...
تونینو: [با خودش] ببینم چطور میشه از زیر زبون این چیزی کشید بیرون... [رو به پانکراتزیو] آدم‌های این خونه عجیب و غریبن. اینطور نیست؟
پانکراتزیو: متأسفانه بله، همینطوره که شما میگید.
تونینو: آدم‌های به ظاهر سالمی می‌رسن، اما...
پانکراتزیو: منظورتون رو از این جمله نمی‌فهمم.
تونینو: مثلاً همین آقای دکتر. به نظر انسانی ناشایسته و نالایق مییان.