معرفی و دانلود کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل

معرفی کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل

کوین جی. هیز در کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل، از زوایای مختلفی به کارنامه‌ی ادبی هرمان ملویل می‌نگرد. نویسنده در این کتاب علاوه‌بر مرور زندگینامه‌ی ملویل، با تمرکز بر شاهکار او، موبی ‌دیک، به واکاوی بافت فلسفی، تاریخی و فرهنگی آن می‌پردازد. همچنین با مرور سایر آثار این نویسنده و بررسی واکنش منتقدان در دوره‌های مختلف، می‌کوشد تا تصویری گویا از شخصیت، نوشته‌ها و تأثیرات او به خوانندگانش ارائه دهد.

درباره‌ی کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل

هرمان ملویل، نویسنده‌ی قرن نوزدهمیِ اهل آمریکا، ازجمله نویسندگانی است که در زمان حیات خود، آن‌چنان که شایسته‌اش بود از او قدردانی نشد، اما در دهه‌های آغازین قرن بیستم، به مرور وجوه درخشان نوشته‌هایش بر اهالی ادبیات آشکار شد. کوین جی. هیز (Kevin J. Hayes)، استاد زبان انگلیسی در دانشگاه اوکلاهامای مرکزی که در دوران دانشجویی‌اش، مواجهه با ملویل و لذت غور و کشف در آثارش را تجربه کرده، با نگارش کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل (The Cambridge Introduction to Herman Melville) سعی دارد، برای خوانندگان مشتاق بستری فراهم آورد تا آن‌ها نیز طعم این لذت را بچشند.

کوین جی. هیز، کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل را در چهار فصل تنظیم کرده است؛ او در فصل اول، سرگذشت زندگی هرمان ملویل را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد و طی آن از مهاجرت ملویل به همراه خانواده به آلبانی نیویورک به دلیل ورشکستگی پدرش می‌گوید و اینکه مرگ پدر خانواده در دوازده‌سالگی هرمان باعث شد مادرش به تنهایی با هفت فرزند روزگار بگذراند. در این فصل با ملویلی مواجه می‌شویم که اگرچه در ابتدا وارد شغل معلمی شد اما خیلی زود آن را رها کرد تا در رشته‌ی مهندسی تحصیل کند و از سوی دیگر از حضورش در یک سفر دریایی طولانی آگاه می‌شویم که ناگفته پیداست به مهم‌ترین و تأثیرگذارترین سفر زندگی‌اش بدل شد.

جی هایس در فصل دوم کتاب که تحت عنوان «بافت» ارائه شده، یادداشتش را با ارائه‌ی شرحی از فصل ابتدایی رمان مشهور موبی‌دیک آغاز می‌کند. او معتقد است شخصیت اشمائل در فصل اولِ این رمان خودش را به خواننده معرفی می‌کند و دلیل رهسپاری‌اش به دریا را به خواننده توضیح می‌دهد. توضیحاتی که به مرور شخصیت و تفکرات این شخصیت را آشکار می‌سازد. کوین جی. هیز باور دارد این شخصیت چنان نگرش وسیعی دارد که می‌توان همین بخش از رمان را به تنهایی در بافت‌های فلسفی، تاریخی و فرهنگی مورد کنکاش قرار داد.

در فصل سوم کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل، مؤلف به بررسی سایر آثار هرمان ملویل می‌پردازد و به این حقیقت اذعان می‌کند که ملویل بدنه‌ای قوی و غنی از آثار ادبی خلق کرده که با رویکردی چندوجهی می‌توان بستری برای درک پیچیدگی‌های آثارش فراهم آورد. جی هایس در این بخش برخی آثار را به صورت جداگانه و اختصاصی واکاوی می‌کند و بعضی از آثار را به سبب برخورداری از مضامین مشترک، در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار می‌دهد. از نظر او «تایپی» اثر مهمی است که جرقه‌ی شهرت ملویل را روشن کرد، از این‌رو بخش مهمی را در این فصل به این اثر اختصاص داده است.

موبی‌دیک، پیِر و بیلی‌باد هم به‌عنوان سه اثر برجسته‌ی این نویسنده، در بخش‌های جداگانه مورد واکاوی قرار گرفته‌اند. اُمو، قطعه‌های نبرد و کلارل ازجمله آثاری محسوب می‌شوند که در طول تاریخ ادبیات به آن‌ها بی‌اعتنایی شده اما کوین جی. هیز در این کتاب، این آثار را از یاد نبرده و به طور مجزا به آن‌ها پرداخته است تا به گفته‌ی خودش این بی‌توجهی‌ها را جبران کند. از طرفی درمورد کتاب قطعه‌های نبرد معتقد است، تنها زمانی قدرت عظیم این اثر عیان می‌شود که اشعار آن پشت سر هم خوانده شود، نه پراکنده و از هم گسیخته. به همین خاطر است که این فصل می‌تواند شناخت جامع و همه‌جانبه‌ای درباره‌ی آثار، نگاه و قلم هرمان ملویل به شما ببخشد.

کوین جی. هیز در آخرین فصل کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل، از واکنش منتقدان و استقبال آن‌ها نسبت به آثار هرمان ملویل سخن به میان می‌آورد. او جستارش را با توصیفی از لوئیز استیونسون شروع می‌کند که ملویل را یکی از بهترین نویسندگانی می‌داند که دریاهای جنوبی را توصیف کرده است. و به این شکل از درک و دریافت آثار ملویل و فراموشی و احیای دوباره‌ی آن در طی دوره‌های مختلف می‌گوید.

کوین جی. هیز با نگاه موشکافانه‌ی خود این کتاب جامع را با نثری خوش‌خوان و جذاب به نگارش درآورده تا بتواند به بهترین شکل هرمان ملویل را به علاقه‌مندان و پژوهشگران بشناساند. اثری شایسته‌ی توجه که با تلاش رحمت‌الله قائمی به فارسی برگردانده شده و انتشارات علمی و فرهنگی آن را در اختیار مخاطبان قرار داده است.

کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به‌عنوان پژوهشگر، دانشجو و یا یکی از شیفتگان دنیای ادبیات، در پی دست‌یابی به شناختی جامع درباره‌ی هرمان ملویل، یکی از ستون‌های ادبیات جهان هستید، توصیه می‌کنیم مطالعه‌ی این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب مقدمه کیمبریج بر هرمان ملویل می‌خوانیم

اورت دویکینک در دفاع از اُمو در برابر برخی نقدهای تند به این نتیجه می‌رسد که نقدهای یک منتقد بر راوی یک کتاب، بر اساس قواعد جامعه‌ی مدرن، چقدر بی‌معنی است، «چنان که گویی درباره‌ی یک ولگرد در یک کتاب، در یک جزیره‌ی استوایی وحشی، باید با همان معیارهایی که یک پرسه‌زن در بلوار یا خیابانی شیک در لندن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد قضاوت کرد» (CR, p. 189). دویکینک بیش از آنکه خودش فهمیده بود از آینده اطلاع داشت. او از مقایسه‌ی راوی ملویل با ناظر شیک و پیچیده‌ی شهری که با عنوان پرسه‌زن شناخته می‌شود سر باز زد، و شاید این راوی را اساساً باید بدین گونه نگریست. ملویل، در حال دادن کتاب به جان موری، خود چنین شرح می‌دهد که اُمو تصویر انسان شهری را به نمایش می‌گذارد؛ «نوعی زندگی‌ای که در زمان حال توسط مردان دریانورد روی اقیانوس در جریان است» (W, XIV, p. 78). علاوه بر این، بیشتر طنز این کتاب بسیار مفرح از این موضوع برمی‌آید که راوی آن برای نظر دادن در مورد چیزهایی که در جریان جزیره‌نوردی در طول اقیانوس آرام می‌بینند به طور کنایه‌آمیز لحنی مؤدبانه به خود می‌گیرد.

اُمو داستان ماجراجویی‌های شخصی ملویل را از جایی که تایپی تمام می‌شود از سر می‌گیرد. در پایان تایپی، تومو توسط یک کشتی وال‌گیری استرالیایی نجات می‌یابد و در آغاز اُمو راوی خود را سوار بر جولیا، یک کشتی وال‌گیری استرالیایی، می‌بیند. صرف نظر از این مطلب، ارتباط کمی بین این دو کتاب وجود دارد. خواندن تایپی برای درک اُمو ضروری نیست. نام تومو نیز دوباره مورد استفاده قرار نگرفته است. راوی در آغاز اُمو می‌گوید که همسفران او در کشتی جولیا او را تایپی صدا می‌زنند. در دفتر نوبت گردشی کشتی، دفتری که خدمه‌ی متمرد آن را امضا می‌کنند، راوی با اسم تایپی اسم خود را ثبت می‌کند. ملویل در خانواده‌ی هاوثورن هم آقای تایپی و هم آقای اُمو خوانده می‌شد. صدا زدن راوی به هر یک از این دو نام سردرگمی غیرضروری ایجاد می‌کند. ساده‌تر این است که او را ملویل نامید و همیشه تمایزی بین ملویل نویسنده و ملویل راوی قائل شد.

فهرست مطالب کتاب

هرمان ملویل (مقدمه‌ی کیمبریج)
دیباچه
اختصارات
فصل اول: زندگی
فصل دوم: بافت
بافت وجودشناسانه
بافت تاریخی
بافت شهری
بافت بصری
بافت روان‌شناسی
بافت امریکایی
بافت جامعه‌ی کارگری
بافت برده‌داری
بافت جهانی
بافت خیال‌پردازانه
فصل سوم: آثار
چهره‌های تایپی
اُمو: ولگردی در هیئت پرسه‌زن
تبدیل شدن به نویسنده‌ای بزرگ: ماردی، ردبُرن، ژاکت‌سفید
رویارویی با موبی‌دیک
پی‌یر: خلق قهرمانی تراژیک
نامه‌های خصوصی
بازنویسی تاریخ: ایزرائیل پاتر و «بنیتو سرنو»
انسان مدرن: «فروشنده‌ی میله‌ی برقگیر»، شیاد، «بارتلبی محرر»
قطعه‌شعرهای جنگ: صداهای جنگ
کلارل: یک حماسه‌ی امریکایی
بازگشت به نثر: طرح‌هایی از باشگاه بورگاندی، جان مار
بیلی باد: بازنگری و بازنگری مجدد
فصل چهارم: استقبال از آثار هرمان ملویل
پی‌نوشت‌ها
راهنمای مطالعات بیشتر