دانلود کتاب صوتی میخائیل و مارگریتا

عشق، خیانت و سانسور... داستانی شگفت انگیز! کتاب صوتی میخائیل و مارگریتا به قلم جولی لکسترام هایمز، به ماجرای شگفت‌انگیز مثلث عشقی میخائیل بولگاکف، نویسنده‌ی مشهور رمان مرشد و مارگریتا، مأمور پلیس مخفی استالین و مارگریتا پرداخته و عواقب اجتناب ناپذیر این عشق را بازگو می‌کند.

جولی لکسترام هایمز (Julie Lekstrom Himes) در کتاب معروف میخائیل و مارگریتا (The Master and Margarita) زمانه‌ای را به تصویر می‌کشد که که ابراز عقیده توسط قوانین حکومتی سرکوب و سانسور می‌شد.

این کتابِ داستانی به عنوان برندهِ جایزه اول کتاب Fiction Center و بهترین کتاب سال national Public Radio 2017 انتخاب شده است و آیینه‌ی سرکوب سیاسی در جهان امروز را نشان می‌دهد.

در سال 1933 زمانی که ابراز عقیده با قوانین حکومتی سانسور می‌شد، شغل رشک‌برانگیز بولگاکف در حال از بین رفتن بود. دوستِ شاعر و مراد او که اوسیپ ماندلشتامِ نام داشت، دستگیر و شکنجه شد و سپس به تبعید فرستاده شده است. در همان زمان یک مأمور مرموزِ پلیس مخفی استالین نیز، شدیداً به بولگاکف مشکوک شده بود و او را دشمن حکومت می‌دانست. بولگاکف عاشق زنی فریبنده به نام مارگریتاست که به طرز خطرناکی رک‌گوست و همین باعث وخیم‌تر شدن اوضاع می‌شود.

خطر دستگیری هر لحظه بولگاکف را تهدید می‌کند، اما او مدام در فکر مارگریتاست و شیفته و شیدای او شده است. همین موضوع انگیزه‌ای می‌شود تا شاهکار خود، یعنی مرشد و مارگریتا را به رشته تحریر درآورد. داستانی طنز که قدرت و قدرتمندان را به شدت نقد می‌کند.

میخائیل و مارگریتا با سیر در میان داستان‌خوانی در خانه‌های روشنفکران مسکو و گولاک‌های سیبری، داستانی از مثلث عشقی پر شور و هیجانی را شرح می‌دهند و همراه آن از کشوری سخن می‌گویند که ادبیات غنی آن، به دست یک دیکتاتور که تحمل هیچ تفکر مخالفی را نداشت، به اغما می‌رفت.

مارگریتا یک زن قوی، ایدئالیست و اغواگر است که دو مرد متفاوت، عاشقانه او را می‌پرستند و هر دو در تلاشند تا او را از دسیسه‌های رژیمی که تشنه‌ی قربانی کردن آدم‌هاست، حفظ کنند اما هر دو در این راه شکست می‌خورند. هایمز نویسنده این کتاب در دوره‌ای از فریب سیستماتیک، مدافع پرشور ادبیات است و با داستانی تکان ‌دهنده از پیامدهای ناگریز عشق برای یکی از اسرارآمیزترین چهره‌های ادبی جهان سخن می‌گوید.

در قسمتی از کتاب صوتی میخائیل و مارگریتا می‌شنویم:

هوای بیرون تازه و لطیف بود و بخاطر باران غروب، تا حدودی خنک شده بود و از پنجره‌ی پشتِ بولگاکف باد به درون می‌وزید. چراغ الکلی‌های کوتاه روی هر میز با حباب‌های مات کوچکی محافظت می‌شدند و شعله‌شان نمی‌لرزید. سایر مشتری‌ها که در نور کم عرق می‌ریختند، در جای خود وول می‌خوردند. صدای گفت ‌و گوها هم خاموشی گرفته بود. چندمیز دورتر، زنی با لباس نارنجی چروک، به مرد مسن‌تری که ریش بزی‌اش به شکل بدی رنگ شده بود، خاویار می‌خوراند. سمت راست آن‌ها، مرد دیگری، یک شاغر درجه دو، با دو همراه خود بحث می‌کرد و انگشتش را کف دستش می‌کوبید، با این همه، حرف‌هایش به نظر مبهم و فاقد جدیت بود. نزدیک درهای ایوان، گروه موسیقی، ملودی آرامی را با صدایی پایین می‌نواخت.