معرفی و دانلود کتاب چوپانی

معرفی کتاب چوپانی

کتاب چوپانی نوشته‌ی آندره الکسیس، اولین رمان از یک مجموعه‌ی پنج‌گانه است. الکسیس نام رمانش را از سمفونی معروف بتهوون با همین نام الهام گرفته است. این نویسنده در رمان‌های پنج‌گانه‌اش از ایمان، منزلت، عشق، نفرت و قدرت می‌نویسد.

آلکسیس در رمان چوپانی (Pastoral) داستان کشیش جوانی به نام کریستوفر پننت را روایت می‌کند که از زندگی شهری خسته شده و برای نخستین مأموریت به شهرک کوچک بارو اعزام می‌شود. او در این شهرک با سرایدر پیری به نام لوتر زندگی می‌کند که گذشته‌ی مرموزی دارد و شایعه‌های زیادی درباره‌ی او در شهر کوچک وجود دارد اما کشیش حضور او را در کلیسا می‌پذیرد. مردم بارو در برخورد اول به نظر کشیش پننت کم حرف و سرد می‌آیند اما به سرعت مردم این شهرک او را می‌پذیرند و بسیاری معتقد هستند که او مرد خوش‌قلب و مهربانی است. کشیش پننت هم از حضور در این شهر کوچک و آرام راضی است و اتفاقاتی در طی داستان برای او و سایر ساکنان شهرک بارو رخ می‌دهد که به کشیش پننت این فرصت را می‌دهد تا میزان ایمان خود را مورد آزمایش قرار دهد.

جوایز کتاب چوپانی:

آلکسیس با رمان چوپانی توانست برای بار دوم جایزه‌ی گیلر که یکی از گران‌ترین جایزه‌های ادبی دنیا و مهم‌ترین جایزه‌ی ادبیات داستانی کانادا است، به دست بیاورد. از طرف دیگر، این رمان جایزه‌ی رایترز را هم برای خالق خود به ارمغان آورد.

آندره آلکسیس (André Alexis) نویسنده‌ی معروف کانادایی است که پیش از این مخاطبان ایرانی از طریق رمان پانزده سگ با وی آشنا شده‌اند.

جملات برگزیده‌ی کتاب چوپانی:

- عشق! این عشق درگذشته‌‌ای نزدیک او را به دردسر انداخته بود اما او همچنان با این عشق پیش می‌رفت و خودسرانه به این ایده اعتقاد داشت که همیشه حق با عشق است - حالا هر جا و هر زمان که نازل شود، فرقی نمی‌کند.

- پرسش‌هایی درباره‌ی ظرفیتش در بخشیدن دیگران، توانمندی‌اش در تصور بدترین حالت‌ها و با این‌حال قدرت تحمل و ادامه‌ی مسیر در خلال سختی‌ها برای حفظ عزت نفسی که به آن برای ادامه و سرپا ماندن احتیاج داشت.

- خیلی برایش سخت بود در میان اجتماعی زندگی کند که به آن تعلق ندارد. او کارش را انجام می‌داد، به عزادارن آرامش می‌بخشید، زوج‌های جوان را به عقد هم در می‌آورد و از بیماران و افراد ضعیف دیدن می‌کرد اما خودش در آرزوی رسیدن به آرامشی بود که به دستش ‌نمی‌آورد. تنها چیزی که به او آرامش می‌بخشید، گشت و گذار در زمین‌های حومه‌ی بارو و کشیدن نقاشی از گیاهان و جانوران آن اطراف در دفترچه‌ی یادداشتش بود.

در بخشی از کتاب چوپانی می‌خوانیم:

پدر پننت بعد از تماشای شهردار فاکس و اتمام روز بارو دوباره همان احساس غریبی را تجربه کرد که قبل از کشیش شدن، با آن مواجه شده بود: احساس سقوط!

کریستوفر پننت در اتاوا متولد شده بود اما املاک خانوادگی‌اش در کامبرلند بود. اتاوا، وطن آن‌ها بود اما کامبرلند جایی بود که تابستان‌های‌شان را در یک کلبه‌ی روستایی در آن‌جا می‌گذراندند و او در آن مکان به والدین و خواهر و برادرهایش نزدیک بود و هیچ‌چیز برای فکر کردن و نگرانی وجود نداشت.

کامبرلند با زمین‌ها و تخته سنگ‌هایش جایی بود که اولین احساسات مذهبی‌اش را در آن تجربه کرد. او اولین احساساتش ‌را به وضوح به یاد داشت. یک روزگرم آفتابی در آگوست بود و ابرهای تیره داشتند در آسمان آبی می‌لولیدند. او به همراه تمام خواهر و برادرهایش داخل کلبه مرطوبی که بوی رنگ می‌داد، نشسته بودند. هرچند وقت یک بار صدای به هم خوردن در آشپزخانه به گوش می‌رسید. پدر بود که گه‌گاه به کباب‌ها سر می‌زد تا آن‌ها را چک کند و هر بار بوی زغال سوخته و همبرگر در فضای کلبه می‌پیچید.