معرفی و دانلود کتاب عطر تلخ

معرفی کتاب عطر تلخ

کتاب عطر تلخ نوشته‌ی محمدعلی مهمان نوازان رمانی ایرانی است که با فضاسازی خوب، تصویری از زندگی یک مرد جوان به نام فرشید و روزمرگی‌های کسل‌کننده و یک‌رنگش به دست می‌دهد. آدم‌هایی که با مشکلات معمولی در زندگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، تجسمی از جامعه‌ی ایرانی‌اند که بین آرزوهایشان و محدودیت‌های موجود، دائماً در تکاپو و کشمکش هستند؛ اما این تکاپو گاهی سرانجام عجیبی دارد...

درباره‌ی کتاب عطر تلخ

محمدعلی مهمان نوازان در کتاب عطر تلخ به‌ سراغ یکی از معضلات رایج در جامعه‌ی ایرانی رفته و آن را در قالب رمان روایت کرده است. فرشید، مردی جوان که در یک کارخانه مشغول به کار است، در انتظار گذر زمان روزها را سپری می‌کند. روزهایی که همه خاکستری و شبیه یکدیگرند و امید و انگیزه را از وجود او گرفته‌اند. سوله‌هایی که حالا تبدیل به خانه‌ی او شده‌اند، تصویر چندان جالبی از آینده و زندگی، پیش روی او نمی‌گذارند. فرشید با چندتا از دوستانش تصمیم می‌گیرند به‌صورت غیرقانونی مهاجرت کنند. وارد شدن به این مسیر سراسر چالش، سرانجامی نامشخص برای او و دوستانش دارد.

روایت‌های به هم گره‌خورده‌ای که از زندگی شخصیت‌ها در کتاب عطر تلخ می‌خوانیم، بارزترین نمود جامعه‌ی ایران معاصر و دغدغه‌های جوانانی است که از زندگی یک چیز می‌خواهند: خوشبختی؛ اما به نظر می‌رسد این خوشبختی بسیار دور از دسترس آن‌ها، و شاید در مرزهایی دیگر نهفته باشد. معمایی مجهول که به سرانجام نرسیدنش همان‌قدر ترسناک است که به سرانجام رسیدنش. شرح پیچیدگی شرایط و روابط آدم‌هایی که در این مشکلات گرفتار آمده‌اند، کاری است که محمدعلی مهمان نوازان به‌خوبی در این رمان انجام داده است. هانیه، ایگور، هادی، سهراب،‌ میلاد و... از جمله دیگر شخصیت‌های این رمان هستند که هرکدام داستان زندگی خود را دارند و در یک داستان مرکزی به هم می‌رسند.

کتاب عطر تلخ با زبان ساده و توصیفات دقیق، نگاهی انتقادی به مسائل اجتماعی و سیاسی ایران داشته و آرزوها و حسرت‌های جوانان ایرانی را موضوع اصلی داستان خود قرار داده است.

این کتاب به همت انتشارات علمی و فرهنگی در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب عطر تلخ برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های اجتماعی ایرانی جالب خواهد بود.

در بخشی از کتاب عطر تلخ می‌خوانیم

ایگور کیسه‌ی تکه‌چوب‌ها را روی شانه انداخت و کمی به سمت او خم شد. «من یه چیزی رو می‌دونم، یعنی قبلاً یکی دو نمونه‌ش رو دید‌ه‌م. وقتی کسی مدارکش رو گم می‌کنه، تا وقتی پیگیر مدارک قبلی یا صدور مدارک جدیده مشکلی واسه‌ش پیش نمی‌آد؛ یعنی حتی اگر زمان ویزاش به آخر برسه یا به‌ لحاظ قانونی مشکلات دیگه‌ای پیدا کنه، براش حکمی صادر نمی‌شه. سعی کن تا آخر این هفته با برادرت تماس بگیری و حرف‌های نهایی رو بزنی. اگر دیدی کار زیادی از پیش نبرده یا به مشکل خورده، زودتر بگو که کار رو بسپاریم دست دختر استاد. تا آخر این هفته هر کاری رو که لازم می‌دونی انجام بده. مطمئن باش با وکیل کارِت بهتر پیش می‌ره.»

فرشید سرش را بالا آورد و بی‌آنکه پلک بزند چند ثانیه‌ی متوالی به ایگور نگاه کرد. دلش می‌خواست قاطعانه چشم‌ در چشم او بدوزد و بگوید من نمی‌خواهم کاری برایم انجام دهید. بگوید سر درنمی‌آورم این ‌همه اصرار و پیگیری برای چیست. من که از این خانه و گلخانه بیرون نمی‌روم. من که قید همه‌ چیز را زده‌ام و دنیایم را در همین فضا محدود کرده‌ام. اصلاً به آن‌ها چه ارتباطی داشت که مدارک او چه وضعیتی دارد؟ دلش می‌خواست فریاد بزند کاری به کارم نداشته باشید و تا وقتی خودم نخواسته‌ام قدمی برای من برندارید. دلش می‌خواست خیلی چیزهای دیگر هم بگوید. حتی چیزهایی که به این زن و شوهر هیچ ارتباطی نداشت. می‌خواست تمام انباشته‌های دلش را برای یکی فریاد کند تا شاید کمی سبک شود. شاید کمی آن بوی آزارنده‌ای که هر شب مشامش را پر می‌کرد و یادش می‌آورد هوا و خاک و آب و آسمان آن جا برایش غریبه است فروکش می‌کرد. می‌خواست بگوید که در سرگردانی مطلقی رها شده و تصاویر گذشته و بیم آینده یک دم او را رها نمی‌کنند. دوست داشت فریاد کند که برای رسیدن به آن نقطه‌ از چه راه‌های صعب‌العبوری گذشته و چه اتفاقات عذاب‌آوری را به چشم دیده است.