معرفی و دانلود کتاب چند قصه‌ی پرنده

معرفی کتاب چند قصه‌ی پرنده

اگر به دنبال داستان‌های کوتاه با موضوعات جذاب و متنوع هستید، کتاب چند قصه‌ی پرنده نوشته‌ی الن اوه را از دست ندهید! این اثر هیجان‌انگیز در سال 2017 نامزد جایزه بهترین کتاب کودک و نوجوان گودریدز شده است.

درباره‌ی کتاب چند قصه‌ی پرنده:

بدون شک نوشتن رمان و داستان برای نوجوانان با توجه به دایره لغات و سطح اطلاعات عمومی‌شان، کاری بسیار سخت و دشوار است. از طرف دیگر باید داستان‌هایی برای آن‌ها به نگارش درآورد که برایشان جذاب باشد و موضوعات مهمی مانند مسائل زندگی، شناخت خود، داشتن هدف و ... را مورد بررسی قرار دهند. کتاب چند قصه‌ی پرنده (Flying lessons & other stories) دربردارنده‌ی داستان‌هایی کوتاه و جذاب برای نوجوانان است.

اگر از خواندن قصه‌های ورزشی لذت می‌برید، یا علاقه دارید داستان‌هایی درباره دخترانی که به دزدان دریایی تبدیل شده‌اند بخوانید یا به دنبال موضوعاتی هیجان‌انگیزتر مانند علاقه‌های دزدکی، خرابکاری‌های خانوادگی و.... هستید، کمربندهایتان را محکم ببنیدید و آماده‌ی پرواز باشید، زیرا قرار است با این کتاب در آسمان‌ها پرواز کنید و لذت ببرید.

نکوداشت‌های کتاب چند قصه‌ی پرنده:

- سحر و جادوی زیادی در این مجموعه وجود دارد. (Booklist, Starred)
- این مجموعه قوی برای کلاس‌های راهنمایی و کتابخانه‌ها، باید خوانندگان مشتاق پیدا کند. (Kirkus Reviews, Starred)
- این مجموعه داستان کوتاه جامع، معتبر و قابل خواندن است؛ یک افزودنی عالی برای کتابخانه‌ها و کلاس‌های درس! (School Library Journal, Starred)

کتاب چند قصه‌ی پرنده برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای نوجوانانی مناسب است که علاقه به خواندن داستان‌های کوتاه و هیجان‌انگیز دارند.

با الن اوه بیشتر آشنا شویم:

نویسنده‌ کره‌ای - آمریکایی و پایه‌گذار و رئیس مجموعه غیرانتفاعی We Need Divers Books، الن اوه (Ellen Oh) نام دارد. وی دوران کودکی خود را در بروکلین نیویورک گذراند و در رشته‌ی حقوق فارغ‌التحصیل شد. الن اوه بعد از مادر شدن، تصمیم به نوشتن گرفت و دلیل او برای نوشتن این کتاب‌های تأثیرگذار، فرزندانش بود.

در بخشی از کتاب چند قصه‌ی پرنده می‌خوانیم:

انتخاب کردن اسم اِلفیِ مناسب واقعاً کار سختی است.

بچه که بودم، هیچ‌وقت برای حیوان‌هایم اسم‌های معمولی مثل اِسپات یا رووِر انتخاب نمی‌کردم و بیشتر اسم‌هایی مثل بادام‌زمینیِ عسلی یا آقای ورجه‌ورجه رویشان می‌گذاشتم. ولی حالا که قرار است برای خودم اسم اِلفی انتخاب کنم و توی برنامه‌ی بابانوئل مخفی مدرسه ازش استفاده کنم، دستپاچه شده‌ام؛ الان هم که دور هم نشسته‌ایم و کم‌کم نوبت دارد به من می‌رسد.

(این‌جور موقع‌ها من همیشه نفر آخرم که البته از خوش‌شانسی‌ام است.)

خانم لی می‌گوید: «یووو هووو، سامانتا؟»

وای خدا! وقتی سَم صدایم نمی‌کنند، خیلی بدم می‌آید؛ همین مسئله حواسم را کاملاً پرت می‌کند. دهانم را باز می‌کنم، ولی اسم اِلفیِ انتخابی‌ام سر زبانم می‌ماند. می‌خواستم اسم شعله را برای خودم انتخاب کنم، چون تغییر غیرمنتظره‌ی آتش از نارنجی به آبی و از آبی به دودی را دوست دارم.

می‌گویم: «امم... درخشان.»

خانم لی می‌پرسد: «درخشان؟» احتمالاً چون خیلی آرام گفته‌ام، می‌خواسته مطمئن شود.

می‌گویم: «بله. اِلف درخشان.»

به‌ خوبی شعله نیست، اما لااقل کسی نمی‌تواند مسخره‌اش کند.

ولی باز هم چندتا از پسرهای کلاس درجا برایش چندتا لطیفه می‌سازند؛ این‌ پسرها همه‌چیز را مسخره می‌کنند. مثلاً پارسال که گفتم دلم می‌خواهد من را سَم صدا کنند، همه‌شان گفتند: «چرا؟ چون شبیه پسرهایی؟»

البته عجیب هم نبود؛ آن موقع موهایم واقعاً کوتاه بود. تازه به این‌جا اسباب‌کشی کرده بودیم و به مامان التماس کردم که اجازه بدهد موهایم را کوتاهِ‌ کوتاه کنم. مامان بهم هشدار داده بود: «عزیزم، بعضی‌وقت‌ها بچه‌های مدرسه خیلی بدجنسی می‌کنن.» و حق با او بود. توی مدرسه به من می‌گفتند سَم آقا.

فهرست مطالب کتاب

راه دشوار
شرکت‌ ثبت‌ شده‌ی نقاشی خورشید
سامانتای مخفی
ماجراهای لوبیا و پلوی ایسایا دان
پاگنده‌ی سرزمینِ چاکتاو، نیمه‌شب در کوهستان
خیابان اصلی